ΣΕ ΕΙΔΑ

Ανδρέα, μετά το τέλος της συναυλίας περιμέναμε στη στάση των λεωφορείων με τις ώρες. Καθόμουν στο κάγκελο κι ήρθες, κάθισες δίπλα μου και μου μίλησες αγγλικά. Σου απάντησα στα ελληνικά και μου είπες πως αν κατάλαβα από τον τρόπο που μιλούσες πως είσαι από την Κύπρο. Ήσουν μαζί με τον φίλο σου που τον τράβηξες με το ζόρι στη συναυλία. Μιλήσαμε για πολλά κι είδαμε το φεγγάρι να βγαίνει από τα βουνά. Περπατήσαμε για να βρούμε ταξί οι 5 μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τελευταίο βλέμμα σου. Ψάχνω να σε βρω απο τότε χωρίς επιτυχία.
Θα ήθελα να έρθουμε σ'επαφή. Να είσαι καλά. ;-)
 

Ήρθες ένα απόγευμα και μιλούσαμε για συμπληρώματα διατροφής μιας και πιάστηκες στο γυμναστήριο... Πότε θα ξανάρθεις να μου πεις πώς πήγε;
 

Γύρω στις 21:00, μελαχρινή με μαύρο φόρεμα, άσπρα παπούτσια... Κατέβαινες το δρόμο έξω από το El Catrin. Ήμουν με ένα φίλο μου κι εσύ με μια φίλη σου. Σε είδα, με είδες, αλλά έγιναν όλα πολύ γρήγορα και δεν πρόλαβα καν να συστηθώ.. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία :)
 

Μυρτώ μου, με την καραντίνα βρήκα ευκαιρία να ξεκαθαρίσω τις βιβλιοθήκες και τα συρτάρια μου, που λέω πως θα το κάνω καμιά δεκαετία από τότε που μετακόμισα στο σπίτι αυτό που είμαι τώρα. Τι το ’θελα; Μεγάλο λάθος, κορίτσι μου! Aν το έχεις στα πλάνα σου, βγάλ’ το και θα με θυμηθείς. Για να μη στα πολυλογώ, σκάλισμα στο σκάλισμα αναδύθηκαν από τα συρτάρια και τα κουτιά κάτι φωτογραφίες μου από κάτι πάρτι (στο Fuzz αν θυμάμαι καλά) με την ΕΠΙΚΗ κόκκινη βελούδινη φούστα μου, που εννοείται δεν μου κάνει πλέον, και μαύρο δέρμα μπούστο με κορδόνια από πάνω και το μαλλί πορτοκαλί, σε πόζες χορευτικού ξεσαλώματος με κάποιον που ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι! Κάπως έτσι Μυρτώ μου, μου ήρθαν όλες εκείνες οι αναμνήσεις κατακέφαλα… Φυσικό επόμενο ήταν να με πιάσει η κατάθλιψη και να με χτυπήσει χάμω σαν το χταπόδι. Πού πήγε όλη εκείνη η χαρά, η ενέργεια, η λύσσα των 90’s; Τι εποχή είναι αυτή που ζούμε; Πώς να εξηγήσω στον έφηβο γιο μου που χασκογέλαγε όταν με είδε με τις φωτό στα χέρια ότι εκείνο το κορίτσι του Fazz έζησε 15 χρόνια το huge non stop  party που τρεις ζωές δεν του φτάνουν του μικρού να πάρει μυρωδιά; Α ρε Μυρτώ, μίλα μου λίγο βρώμικα να συνέλθω, για να μην πάρω τίποτα δρόμους και με ψάχνουνε.. Starwars Kira.

Αν σου πω ότι πιο πολύ απ’ όλα περίμενα πότε θα ξαναγράψεις στήλη για να δω τι σκατά ερωτικές απορίες έχει ο κόσμος της πόλης τώρα, μετά τον κορωνοϊό, τι θα πεις; Κάποιον που μόλις τον γνώρισες και τον γουστάρεις θα πας να τον πλησιάσεις έτσι χύμα όπως πριν; Εγώ πάντως αποκλείεται και ας με πούνε όλοι ξενέρωτη. Μασκούλα, αντιβακτηριδιακό και μετά τη 14η μέρα βλέπουμε. Άμα λακίσει το γκομενάκι, τι να κάνουμε, δεν πειράζει. Για να σε δω, ρε Μυρτώ, τώρα κι εσένα και εμάς τους αναγνώστες σου! Πώς θα εξελιχτεί η ερωτική ζωή και πώς θα την παλέψουμε; Ν.Χ.

Καλή μου Μυρτώ, δεν ξέρω πώς είναι η κατάσταση γενικά αλλά εγώ αυτούς τους τελευταίους μήνες τους πέρασα στον παράδεισο! Κλειστήκαμε με τον καλό μου στο σπίτι του και περάσαμε μαζί όλη την καραντινοφάση τόσο καταπληκτικά που, Θεέ μου σχώρα με, δεν θα στεναχωρηθώ καθόλου αν είναι να παίξει και ένας δεύτερος γύρος! Εντάξει, υπερβολές. Αλλά Μυρτώ, ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλο ακόμα περισσότερο και κάναμε μαζί πράγματα που ούτε καν τα φανταζόμασταν. Σαν αληθινό ζευγάρι ένα πράγμα. Μαγειρέματα, ταινίες, κυνηγητά μέσα στα δωμάτια, γέλια, αγκαλιές, υπέροχο σεξ χωρίς άγχος για τη δουλειά, όλα ένα όνειρο. Εύχομαι όλοι να ζήσατε το ίδιο κι ακόμα καλύτερα. Το αξίζουμε.

Σε είδα στο Ζάππειο... Βράδυ Τρίτης. Φορούσες καπέλο. Είσαι μελαχρινός. Στεκόμουν δίπλα σου για λίγη ώρα, αλλά έφυγες μετά από λίγο...
 

Σε είδα κάτω από την Ακρόπολη. Ήσασταν 3 κοπέλες και ένα αγόρι. Καθόσουν στην άκρη. Καθόμουν με τον σκύλο μου και ακούγαμε μία παρέα που έπαιζε μουσική. Πάμε μια βόλτα ;)
 

Ψηλή με μπλε μαγιό. Τόσες ώρες ξαπλωμένη δεν πιάστηκες, βρε κούκλα μου;
 

Είμαι ο μελαχρινός που ήταν στο ασημί mini cooper, ακόμα δεν κατάλαβα τι μου έλεγες και θα ήθελα, αν το δεις αυτό, να μου απαντήσεις