ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα, δουλεύεις αεροσυνοδός στην Aegean. London to Athens 18.1. Και εκεί που περπάταγα να πάω στην άλλη άκρη του αεροπλάνου, εμφανίζεσαι μπροστά μου. Καλωσήρθατε. Με ένα τεράστιο χαμόγελο, τόσα πλαστά χαμόγελα εκεί γύρω, το μόνο αληθινό... Άγγελος στους ουρανός. Άγγελος στα φτερά της Aegean. Συνέχεια (γλυκο)παραπονιόμουν γιατί εμάς στη γαλαρία μας περιποιείστε τελευταίους. Στην πραγματικότητα απλά ήθελα να δω ξανά αυτόν τον Άγγελο από κοντά... ΔΕΝ το παθαίνω συχνά. Στεναχωρήθηκα που αποβιβάστηκα και δεν πρόλαβα να πω ούτε γεια, ούτε να πω το γλυκανάλατο αστείο μου για το ότι επιτέλους αποβιβάζομαι πρώτος. Ποιος ξέρει τι συμβαίνει στη ζωή σου... Το μόνο σίγουρο πως κάνεις την κατάλληλη δουλειά. Ένας πραγματικός Άγγελος στα σύννεφα, οι Άγγελοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας τελικά και ομορφαίνουν τον κόσμο γύρω τους.

Η επιλογή των ατόμων που θα έχουμε δίπλα μας είναι δικαίωμά μας. Όμως η ευγένεια και οι σωστοί τρόποι που δεν προσβάλλουν και δε μειώνουν ανθρώπους που έχουν τις καλύτερες προθέσεις και συναισθήματα απέναντί μας, είναι υποχρέωσή μας. Νομίζω πως καταλαβαίνεις πολύ καλά... Σου εύχομαι να αποκτήσεις ενσυναίσθηση και να κρίνεις σωστότερα τον εαυτό σου αλλά και τους άλλους και ίσως αυτό σε βοηθήσει να βλέπεις πιο «καθαρά».

Παρασκευή πρωί, κοιταχτήκαμε έντονα. Δεν ξέρω αν θα το δεις, αλλά θέλω πολύ να σε ξαναδώ.

Σε είδα σήμερα στον Κόκκινο Μύλο, είχες βγάλει βόλτα τον σκύλο σου, εγώ ήμουνα σε ένα ημιυπόγειο και έφτιαχνα την πόρτα, συναντήθηκαν τα βλέμματά μας και χαμογελάσαμε και οι δυο. Έχεις πολύ όμορφο χαμόγελο, θα ήθελα να το ξαναδώ αυτό το χαμόγελο.

I lose control* When you're not next to me* I'm falling apart right in front of you, can't you see?* I lose control* When you're not next to me* Yeah, you're breaking my heart, baby* You make a mess of me

Σε είδα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και με ρώτησες το όνομά μου. Έφυγα γιατί βιαζόμουν. Αν το διαβάσεις, επικοινώνησε μαζί μου.

Στην πλατεία απέναντι από το KINONO, σε ένα παγκάκι καθισμένη και «ανεμοδαρμένη» περίμενα να περάσει η ώρα για να πάω σε ένα επαγγελματικό ραντεβού μέχρι που ένιωσα το βλέμμα σου. Ο χρόνος... δεν ξέρω, μάλλον σταμάτησε όπως και το ξεροβόρι... όπως και όλα τα γύρω τέλος πάντων. Σε προσπέρασα δύο φορές μετά. Ήταν και τα δύο κατά συρροή λάθη μου. Παρ' όλα αυτά ελπίζω γιατί αυτό μόνο μπορώ και έχω ανάγκη να πράξω.

Βράδυ στο Γκαζοχώρι. Ήσουν με έναν φίλο σου. Ρίχναμε έντονες ματιές και στο τέλος, πριν βγεις από το μαγαζί, μου χαμογέλασες. Τι όμορφο χαμόγελο!

Κατερίνα, είμαστε γνωστοί, όχι φίλοι, έχουμε κοινούς φίλους, κάποιες φορές τα πίνουμε όλοι μαζί, κάποιες όχι. Με εξιτάρει το χαμόγελό σου… Αν το δεις, γράψε εδώ να κάνουμε λίγο παιχνίδι 😊

Ήσουν στην μπάρα και κάθε τόσο πήγαινες τα ποτά στους πελάτες. Κοιταχτήκαμε αρκετά, όμως ήσουν απασχολημένη στην εργασία σου για να βρω την ευκαιρία να σου μιλήσω, ενώ εγώ είχα πιει, σχεδόν παραπατούσα. Τα βασικά που θυμάμαι είναι πόσο όμορφα διασκέδαζες στο live, τα μάτια σου που με κοίταζαν και το χαμόγελό σου. Μακάρι να ήξερα το όνομά σου. Να έχεις μια αξέχαστη και όμορφη χρονιά.