ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε μια από τις χειρότερες μέρες μου, πέρασες ξαφνικά από μπροστά μου. Με μάγεψε το βλέμμα σου, το στυλ σου, η ομορφιά σου. Μπορεί να ένιωθα χάλια, αλλά δεν θα έχανα την ευκαιρία να σε απολαύσω, για όσο θα διαρκούσε έστω η αναμονή σου για το τρένο... Ήρθα εκεί κοντά και σε χάζευα μέχρι να κλείσει η πόρτα... Νομίζω, το κατάλαβες. Θέλω να σε ξαναδώ.

Γνωριστήκαμε όλως τυχαίως μετά από ένα μήνυμά μου στη στήλη «Σε είδα» της Athens Voice αρκετά χρόνια πίσω. Πρέπει να ήταν μετά το 2010. Σε λένα Αμαλία, εμένα Ορέστη. Μέναμε και οι δυο Αγία Βαρβάρα (Αιγάλεω). Εργαζόσουν θυμάμαι κέντρο Αθήνας, περιοχή Αμπελοκήπως. Κάναμε παρέα! Χαθήκαμε κάπως ξαφνικά όμως. Έχω κρατήσει από τότε το κινητό σου, αλλά είναι απενεργοποιημένο. Τελειώνει σε 75. Στείλε μου αν δεις το μήνυμα.

Θύελλες σού 'φερα να παίξεις / Τραγούδια να 'χεις να γελάς / Το σ' αγαπώ σου, χίλιες λέξεις / Μες στη σιωπή μας μου μιλάς / Γλυκιά στιγμή για μας θα ζει / Εσύ είσαι εγώ κι εγώ εσύ / Εγώ κι εσύ θα πει θεός / Εγώ κι εσύ μαζί θεός / Κι όταν μ' αγγίζεις / Όλα είναι φως.

Αν είσαι ένα αστέρι / Που φως θα φέρει στην άδεια μου ζωή / Ποτέ μη σβήσεις, ποτέ να μη μ' αφήσεις / Ποτέ να μη χαθεί η αγάπη αυτή / Μα όνειρο αν είσαι, τα φώτα σβήσε / Στα όνειρα να ζω / Μη ξημερώσει, ποτέ να μη τελειώσει / Μέσα μου μείνε να σ' αγαπώ.

Χάος τα μέσα ειδικά τέτοιες μέρες. Σου μίλησα στον πληθυντικό και με ρώτησες πόσο είμαι. Πολύ ζεστό βλέμμα και ωραίο χαμόγελο!

Σε ειδα στην πλατεία Σαπφούς, στη συγκέντρωση για την απεργία. Μετά καθίσαμε τυχαία στο ίδιο καφέ, Whiskyginger. Δεν μπόρεσα να βρω έναν τρόπο να σου μιλήσω και μετά από λίγο έπρεπε να φύγω. Κρατούσα μια φωτογραφική μηχανή... Θυμάμαι φορούσες σκουλαρίκι στο αριστερό αυτί. Αν θέλεις να ξαναβρεθούμε, στείλε μου.

Μπήκες από τον σταθμό Πανεπιστήμιο με τη μητέρα σου μάλλον. Μπεζ καμπαρντίνα, στιλάτη, με μαγευτικό πρόσωπο! Ήσουν με τη μητέρα σου και λέγατε κάτι για σπίτια και δικηγόρους, οπότε καί προφανώς δεν ενόχλησα. Κατέβηκα στην επόμενη στάση Σύνταγμα, μελαχρινός με μαύρο μπουφάν. Αν το χάσεις το σπίτι, μη σκας, θα σε φιλοξενήσω.

Είχαμε πάει εκδρομή με το Πανεπιστήμιο στην Αράχωβα και μια από τις στάσεις ήταν στο μουσείο των Δελφών. Περιμέναμε να μας δώσουν τα εισιτήρια και να μπούμε μέσα και τότε σε είδα. Ψηλός, μελαχρινός, με μούσια, Κύπριος, με μακρυμάνικη μαύρη μπλούζα και μπεζ παντελόνι. Ανταλλάξαμε βλέμματα και κάποια στιγμή ήρθες και έκατσες δίπλα μας, αλλά δεν τόλμησα να σου μιλήσω.

Καθόσουν απέναντί μου και παρακολουθούσες αθλητικά στο κινητό. Φορούσες μαύρα ακουστικά. Έμοιαζες σαν να βγήκες από το Eternal Sunshine…

9.20 το πρωί. Φορούσες μαύρα, το ίδιο και εγώ. Πέρασα από μπροστά σου με μια φίλη, εσύ με 2 συναδέλφους. Είσαι ξανθοκόκκινος και κούκλος. Έπρεπε να σου έχω πει καλημέρα. Η ματιά σου δεν ξεχνιέται.