ΣΕ ΕΙΔΑ

Μακάρι να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να μην σε έκανα να κλάψεις. Απλά θα περίμενα λίγο.

Υγεία, Αγάπη Και Ευτυχία. Καλό Πάσχα. Με Αγάπη το σκιουράκι σου🐿️💕

Γλυκιά ώριμη κοπέλα. Σε άκουσα άθελά μου να μιλάς στο τηλέφωνο με μια φίλη σου και να λες ότι ψάχνεις έναν άγνωστο άντρα να μιλάτε στο τηλέφωνο χωρίς ταμπού. Γιατί όχι; Στειίλε να το δοκιμάσουμε μαζί.

Τρόλεϊ 2, Σύνταγμα. Δευτέρα 29/04 περίπου στις 15:30. Ήρθες και κάθισες δίπλα μου. Κοιταχτήκαμε λίγες φορές αλλά δεν μιλήσαμε. Φορούσες ωραία γυαλιά ηλίου, λευκό μπλουζάκι και τζιν μπουφάν το οποίο κάποια στιγμή το έβγαλες και το κράτησες. Στυλάρα! Όταν έφτασε η ώρα να κατέβεις και πήγες στην πόρτα, λίγο πριν βγεις, γύρισες και με κοίταξες έντονα. Είσαι υπέροχη και θέλω να σε γνωρίσω!

Κυριακή απόγευμα στην Κινέτα. Κάθησες κοντά μου και φορούσες μαύρο μαγιό. Ενώ κοιταζόμασταν, όταν άρχισε να φεύγει ο κόσμος, έφυγες κι εσύ. Προσπάθησα να σε προφτάσω αλλά δεν είχαμε το θάρρος να μιλήσουμε. Αν όντως θα το ήθελες, περιμένω να σε δω την Κυριακή του Θωμά, ίδια ώρα.

Κακώς δεν έκατσα. Και ας έφευγε η παρέα.

Κοιταχτήκαμε πριν μπούμε στο καφέ, εσύ με άσπρο πουκάμισο και μακριά μαύρα μαλλιά, εγώ με καρό πουκάμισο. Έκατσα στο πλάι του πάσου όση ώρα περίμενες τον καφέ σου, θα είμαι και αύριο εκεί.

Χαριλάου Τρικούπη τελείωμα προς Αλεξάνδρας, σε είδα το απόγευμα Μεγάλης Δευτέρας με το άσπρο-μπλε σουζουκάκι σου, πινακίδα με πολλά "Α". Είσαι μία θεά πάνω του με το μαύρο σου κολάν και τις ιδανικές μεγάλες καμπύλες σου. Σε ακολούθησα με το δικό μου 1200άρι αλλά έφυγες πάνω στη Βαρβάκη, ενώ εγώ έστριψα να κατέβω την Αλεξάνδρας. Ξέρω ότι σίγουρα θα σε ξαναδώ.

28 Απριλίου, περίπου 3:30 η ώρα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Χαζεύοντάς σε καθώς είσαι μία κούκλα, άκουσα να λες για το σκονάκι χημείας που είχες κάνει κάποτε στα νύχια σου, το σχολίασα αλλά δεν το συνέχισα γιατί δεν ήθελα νά ενοχλήσω γενικά. Δεν ξέρω αν το πέρασες τό μάθημα αλλά εγώ σε αγαπάω και έτσι (κουτσουράκι 🪵 )😁

Κοιτιόμασταν και χαμογελούσαμε. Τι ωραίο χαμόγελο που έχεις!