ΣΕ ΕΙΔΑ

Στην έξοδο το απόγευμα. Εσύ έβγαινες από τη δουλειά σου, εγώ έκανα βόλτα έναν μικρό κύριο αγκαλιά. Χαμογελούσαμε και μου είπες "αυτά είναι". Δεν σκέφτηκα αρκετά γρήγορα για να σου απαντήσω κάτι έξυπνο.

Αλλάζοντας τη ρουτίνα μου καθώς στην Ομόνοια δεν είχε ρεύμα, επέλεξα να κατέβω στην Αττική για να φτάσω σπίτι και με το που ανοίγει η πόρτα βρεθήκαμε σχεδόν μούρη με μούρη. Σαν να σάστισες, πάντως μου χαμογέλασες κάπως μέσα στο υπέροχο μπεζ φόρεμά σου για να γίνεις μια εικόνα στο μυαλό μου και εγώ να αναρωτιέμαι, το έζησα αυτό ή κάνω λάθος;;;

Δεν ξέρω αν υπάρχεις στα αλήθεια. Ήσουν ντυμένη στα μαύρα με ψιλοτάκουνες μπότες και είχες ένα αυστηρό ύφος σχεδόν δεσποτικό. Με διέταξες να γονατίσω μπροστά σου και να υποταχθώ στην εξουσία σου και έτσι να ξεκινήσει το ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Αν υπάρχεις και στην πραγματικότητα στείλε μου ένα μήνυμα.

Ήταν επτά και είκοσι το απόγευμα περίπου. Ήμουν με τα ακουστικά μου και περίμενα ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ (αν ακούς!!!) να πάμε σινεμά. Πέρασες, χαμογέλασες, μου άρεσες πολύ! Πήγες να μπεις στο εμπορικό και χάρηκα, αλλά τελικά έκανες μεταβολή και έφυγες! ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙ; Όπως βλέπεις εκτός από ξανθιά κουκλάρα είμαι και αστεία! ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ ΑΝ ΤΟ ΔΕΙΣ 😊

Σε είδα, με είδες, μιλήσαμε, κατάλαβα και κατάλαβες ότι έχουμε σύνδεση, αλλά ο τυπογράφος μας τα χάλασε. Στείλε μήνυμα.

Ήταν 8 το πρωί, περίμενα για services για τα πρώτα 5000 χιλιόμετρα στο καινούργιο μου αμάξι. Μπήκες μέσα για να πιάσεις δουλειά, συναντήθηκαν τα βλέμματά μας πολύ έντονα... Μεγάλη Αντιπροσωπεία στο Χαϊδάρι, μετά την πεζογέφυρα, στο ρεύμα προς Αθήνα. Σε σκέφτομαι συνέχεια. Γράψε μου σε παρακαλώ...

Ήσουν με δύο φίλες σου στο σινεμά. Ξανθιά, γαλανομάτα, μου άρεσες... Ανταλλάξαμε ματιές, αλλά όχι κάτω παραπάνω. Στείλε μου, αν δεις το μήνυμα.

Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε άσχημες ψυχολογικές και κοινωνικές καταστάσεις, έναν σκοταδισμό και μια μισαλλοδοξία που αναπόφευκτα οδηγεί στην απομόνωση και στο περιθώριο. Απλά μέσα στην κόλαση που ζούμε προσπαθούμε να δώσουμε πνοή σε ό,τι αξίζει να είναι ζωντανό. Να αναπνεύσει ό,τι πρέπει να αναδυθεί μέσα από το σκότος. Μέσα από την ανθρώπινη επαφή, και το να επιθυμούμε να νιώσουμε τους ανθρώπους. Μπορεί να υπάρχει κάτι καλό. Σε τελική ανάλυση προσπαθούμε και αν χάσουμε δεν πειράζει. Στην παρούσα φάση προτεραιότητα μου είναι η φιλική και ζεστή ανθρώπινη επικοινωνία με μια κοπέλα. Ένεκα της ηλικίας μου (άνω των 50) θα προτιμούσα μεγαλύτερες ηλικίες, χωρίς να είναι δεσμευτικό. Θέλω να αισθάνομαι και να καταλαβαίνω έναν άνθρωπο που θα έχω μαζί του κοινά ενδιαφέροντα. Προσβλέπω καταρχάς σε μια ψυχική επικοινωνία, ένα ζεστό βλέμμα, μια ροκ συναυλία σε ένα μικρό μέρος, μια όμορφη ταινία, μια έξοδο σε ένα μπαράκι. Αν σε ενδιαφέρει μια φιλική επαφή, θα χαρώ να διαβάσω το μήνυμα σου. Ας κλείσουμε λοιπόν για λίγο τις πόρτες με τον έξω κόσμο και ας προσπαθήσουμε να αγνοήσουμε τη ζωή και να ξεχάσουμε για λίγες ώρες ότι είμαστε έρμαια του χρόνου και του φόβου και ότι οι μέρες μας κλέβουν από μας. Και ας προστρέξουμε λοιπόν στα αγαπημένα μας βιβλία και δίσκους, στην προβολή της ιστορία μας που βρίσκεται στα ράφια μας. Και ας μοιραστούμε τα συναισθήματα μας με ανθρώπους που νοιώθουν το ίδιο.

Omorfi mavromala athlitiki .galazia thiki mob . Adidas . Katevika xalandri sinexises . Antalaksame vlemata . Mavra ola egw 😉

Σε είδα στον Εθνικό Κήπο, γύρω στις 4:30, ενώ περνούσες δίπλα από μένα και την παρέα μου μαζί με δύο φίλες σου. Φορούσα ένα πράσινο φούτερ και έπαιζα στο κινητό. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν και δεν σταμάτησαν να κοιτάζονται μέχρι να προσπεράσει ο ένας τον άλλον. Ήταν το πιο έντονο βλέμμα που έχω νιώσει ποτέ. Δεν ξέρω γιατί δεν σταμάτησα να σου μιλήσω. Ελπίζω το σύμπαν να μου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.