ΣΕ ΕΙΔΑ

Μωσαϊκό, Γλυφάδα. Με δύο σου φίλες. Ζήτησες γλυκό μωσαϊκό στο Μωσαϊκό. Είχα και εγώ σκουφί, και οι δύο με φούντα στην άκρη. Ήθελα να σε ξαναδώ.
 

Πριν ένα μήνα περίπου, στα Εξάρχεια, στη Σπείρα, ήμουν με τη φίλη μου και στο διπλανό τραπέζι ήσουν εσύ με δύο φίλους σου. Μας ρώτησες κάτι για τον διαλογισμό και μετά μιλήσαμε για λίγο ακόμα! Είσαι από Πειραιά! Αν το δεις, στείλε μου, σε ψάχνω.
 

Κινηματογράφος Έλλη. Σε είδα στην ταινία «Παράσιτα». Σε είδα στη βραδινή παράσταση στις 10.10. Φορούσες μαύρο κολλητό δερμάτινο παντελόνι, εγώ παλτό και καθόμουν λίγο πίσω σου.
 

Ήσουν στα πλοίο "ΑΧΑΙΟΣ" την Τρίτη 27/8 και συγκεκριμένα στο δρομολόγιο των 11:30 με προορισμό την Αίγινα. Ήσουν μόνη σου. Φορούσες πορτοκαλί φόρεμα, είσαι ξανθιά με ανοιχτά μάτια. Με κοιτούσες έντονα.
Καθόσουν στα εξωτερικά καθίσματα του πλοίου. Κατέβηκες κι εσύ στην Αίγινα και συνάντησες μάλλον δύο συγγενείς σου (έναν νεαρό άντρα που αν θυμάμαι καλά είχε και τατουάζ στο χέρι και μία γυναίκα). Αν το δεις θα καταλάβεις.... Θα ήθελα να σε γνωρίσω!

Σε είδα στο μετρό Μοναστηράκι προς Αγία Μαρίνα. Περιμέναμε το μετρό, γύρω στις 13:30, ημέρα Κυριακή. Φορούσες ροζ ανοικτό παλτό, blue jean, μαύρα μποτάκια και είχες μια μπλε τσάντα στη πλάτη adidas. Eγώ κοντοκουρεμένο/ξυρισμένο κεφάλι, με δερμάτινο μπουφάν, μπορντό παντελόνι και vans. Μπήκαμε στο ίδιο βαγόνι. Κατέβηκες Κεραμεικό. Μετάνιωσα φρικτά που δεν σου μίλησα...
 

Σε είδα το Σάββατο στο Σταυρό του Νότου στον πάνω όροφο με την παρέα σου. Είχες γαλάζια μάτια, έπινες ουίσκυ και ήξερες όλα τα τραγούδια του Μίλτου Πασχαλίδη. Είσαι η αδελφή ψυχή μου.
 

Κυριακή βράδυ... οι φίλοι σου σου έσβησαν τούρτα! Ήθελα να έρθω να σου μιλήσω, αλλά ήσουν με μια μελαχρινή με ένα τσιροτάκι στη μύτη. Δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι.
 

Μου ζήτησες αναπτήρα, δεν είχα. Άναψες το τσιγάρο σου από αλλού και ήρθες να ανάψεις και το δικό μου. Πιάσαμε την κουβέντα. Πήγες να με χαιρετήσεις και μου ζήτησες να με φιλήσεις. Με φίλησες σταυρωτά. Γαμώτο. Και έφυγες. Είπες πως δούλευες εκείνο το βράδυ εκεί, είπες από όσο θυμάμαι πως σε λένε Στάθη. Είχες ένα όμορφο χρωματιστό μοβ παλτό και ένα ωραίο σκουλαρίκι κρίκο στη μέση στο κάτω χείλος. Αν όντως δε σε είδα στη φαντασία μου... δώσε σημεία ζωής.
 

Στον Καλό Λύκο στου Ψυρρή. Καστανός, αδύνατος με απίστευτο χιούμορ. Καθόσουν με έναν φίλο σου ψηλό, ξανθό και μιλούσατε για θέατρο. Ήθελα να σου μιλήσω αλλά κόλλησα. Μάλλον σε λένε Γιώργο. Θέλω να σε ξαναδώ.
 

Ηρθα το βράδυ πριν κλείσεις. Μου έδωσες να δοκιμάσω γεύσεις. Εφυγα με 3 είδη ψωμιού και το βλέμμα σου...