ΣΕ ΕΙΔΑ

Το σωστό πλύσιμο χεριών είναι πάνω από 15sec, και όχι δεν θα πάρω χαρτί και για το σπίτι! Σε λένε Δέσποινα... Σε ψάχνω!
 

Κάθε μέρα παίρνουμε και οι δύο το 049, όμορφε μελαχρινέ μου! Κάθε μέρα ντρέπομαι να σε ρωτήσω, σε ποια στάση κατεβαίνεις;
 

Σε είδα, αυτή τη φορά στα στενά του Αγίου Δημητρίου την παραμονή των Χριστουγέννων του 2021 γύρω στις 15:30. Μπορεί να κατευθυνόσουν προς το Mall. Μπορεί πάλι όχι. Συνηθίζεις να περπατάς. Σου αρέσει. Φορούσες μαύρο καπέλο και μαύρα γυαλιά, ήθελες να περάσεις απαρατήρητη, αλλά εγώ δεν θα μπορούσα να παραβλέψω την παρουσία σου ακόμα και αν σε είδα κλεφτά καθώς περνούσα με το αυτοκίνητο. Αλλά στάσου, πάνε χρόνια, όμως θα ορκιζόμουν ότι σε έχω ξαναδεί να περνάς από μπροστά μου έξω από ένα φροντιστήριο καθώς γυρνούσες σπίτι σου και περπατήσαμε παρέα. Σε είδα και σε έναν διάδρομο supermarket μια φορά μαζί με μια φίλη σου. Κάτι σου έλεγα και έγνεψες καταφατικά, ή ακόμα και άλλη μια φορά στην περιοχή της Γλυφάδας να κατηφορίζεις την Παπανδρέου. Δεν σου μίλησα τότε, σε άφησα να περάσεις. Εκείνη τη φορά κάτι κουβαλούσες, μάλλον θα αποκτήσατε κάποιο καινούριο μέλος στην οικογένεια. Ένα μαύρο κουτάβι. Ίσως να είναι χαρ(ά)ούμενο. Ηθελες να το φροντίσεις και του πήρες τροφή για να το ταΐσεις. Και ακόμα μια φορά κάπου κοντά στην Πανόρμου επί της Κιφησίας τώρα τελευταία. Τις άλλες φορές πέραν της πρώτης, σε άφησα να περνάς από μπροστά μου και έμενα να σε κοιτώ να χάνεσαι. Δεν μπορώ να το πολεμάω πια αυτό. Εάν το δεις, ψάξε με, θα σε ψάξω και εγώ. Και ίσως αν το θέλουμε πολύ, βρεθούμε πάλι κάπου τυχαία. Κάπου να στέκομαι και να περνάς, να σε πιάσω από το χέρι και να συνεχίσουμε παρέα, γιατί σε κοίταξα κάποτε και με κοίταξες και εσύ.

Έχοντας αργήσει στη δουλειά, φτάνω 7:20 το πρωί στο Φάληρο, μπαίνω στον ηλεκτρικό και κάθομαι απέναντί σου. Δεν σε είχα προσέξει στην αρχή διότι κοιτούσα το κινητό μου. Όταν επιτέλους σήκωσα το κεφάλι μου σε είδα, καστανό μαλλί, καφέ μπουφάν (νομίζω) και ροζοπράσινα βαμμένα νύχια. Συναντηθήκαν τα μάτια μας 2-3 φορές. Φορούσα κουκούλα σε όλη τη διαδρομή, σε κάποια φάση την έβαλες και εσύ για να ακουμπήσεις το κεφάλι σου στο παράθυρο. Χωριστήκαμε Νερατζιώτισσα, εσύ συνέχισες εγώ κατέβηκα.
 

Σε είδα στην πτήση LX 1842 από Ζυρίχη για Αθήνα. Ανταλλάξαμε 2 λέξεις στα ελληνικά την ώρα που πέρασες από δίπλα μου στον διάδρομο. Καθόσουν στην τελευταία σειρά, με κοιτούσες και σε κοιτούσα και γω, και στο αεροπλάνο και στο λεωφορειάκι μετά. Φορούσα γαλάζιο πουλόβερ, μαύρο παρκά και μαύρα μποτάκια και εσύ μπλε σκούρο παλτό και κόκκινο κασκόλ. Σε έχασα μετά τον τελευταίο έλεγχο. Θέλω πολύ να σε ξαναδώ!
 

Ήμασταν στη στάση Ομόνοια. Μπήκα και ήμουν με τη μάνα μου. Ήσουν γύρω στα 16-17 και εγώ είμαι 17. Σε κοιτούσα, με κοίταξες και εσύ και μετά έκατσες σε μια άδεια θέση. Εγώ κατέβηκα στη στάση Σεπόλια και με κοιτούσες. Σε κοίταξα και εγώ 2-3 φορές. Μακάρι να το δεις :)

Απόψε, μετά τις 00:00 το βράδυ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ρεύμα με κατεύθυνση προς Αθήνα. Τρεις εμείς και τρεις κοπέλες εσείς σε ένα αυτοκίνητο. Ανταλλάξαμε ματιές, υπέροχο χαμόγελο η οδηγός! Μας έπιασε η κίνηση και χαθήκαμε μετά. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα πάλι το χαμόγελό σου!
 

Mall, Μαρούσι. Ανέβαινες την κυλιόμενη σκάλα και με κοίταζες. Σε κοίταξα κι εγώ από κάτω έντονα σαν να σου έλεγα: Έλα να μου μιλήσεις. Πήγαινες στον τελευταίο όροφο. Φορούσα ένα αμάνικο μπουφάν κι ένα άσπρο φόρεμα. Μακάρι να το δεις. Ήσουν γύρω στα 40.

Η ημερομηνία είναι ενδεικτική. Τέλη Οκτώβριου αρχές Νοεμβρίου, σε είδα στο αμάξι στη λεωφόρο Αθηνών. Ήμασταν κολλημένοι στην κίνηση, αντίθετο ρεύμα, ήσουν με ένα κόκκινο αμάξι και εγώ με ένα μαύρο τζιπ. Κοιταχτήκαμε και μου χαμογέλασες. Θα χαρώ να το δεις και να επικοινωνήσεις μαζί μου.
 

Πατησίων. Ανέβηκες στην Αγγελοπούλου (νομίζω) γύρω στις 12 παρά, στην αρχή στάθηκες στη πόρτα λόγω του κόσμου και μετά ήρθες ακριβώς δίπλα μου, όρθιοι και οι 2 με πλάτη στο τζάμι. Στο ενδιάμεσο έβαλες ακουστικά και εγώ κρυφοκοίταξα να δω τι ακούς... Επέλεξες Active Member/Απ'της φτιάξης μας τα λάθια. Κοιταχτήκαμε 2-3 φορές ασυγχρόνιστα. Έχεις κοντά μαύρα μαλλιά, φορούσες μαύρα και κάτι ωραία δαχτυλίδια. Κατέβηκα Πλ. Κάνιγγος και εσύ συνέχισες. Μακάρι να το δεις...