ΣΕ ΕΙΔΑ

I saw you on 16.7.2022 at the family beach of Posidi, across from the "balconaki" canteen. After my company left, I stayed there with the intention of talking to you but I didn't dare, to be precise the attraction was so lightning fast that I lost my mind. It got dark and when you're gone, I'm empty. I hope you see it Mr. Napapirji with the orange chair. You're unique

ΕΣΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΙ ΤΟ NAPAPIRJI TO ΜΑΓΙΩ, ΠΕΡΙΠΟΥ 40 ΕΤΩΝ, ΚΑΤΕΒΗΚΕΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΜΕΙΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΟΝΗ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΣΟΥΡΟΥΠΩΣΕ. ΚΑΤΕΒΗΚΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΦΕΥΕΓΕΣ ΕΚΑΝΕΣ 3 ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΕΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΡΙΞΩ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ. ΤΟ ΞΕΡΩ, ΕΙΜΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ, ΑΛΛΑ ΜΟΥΔΙΑΣΑ. ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΗΘΗΚΑ. Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΕΣΠΑΓΕ. ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΑ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΥΤΗ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ.

Σε είδα στο καράβι της επιστροφής από Κουφονήσια προς Πειραιά στις 17.07. Ήσουν ψηλός με ανοιχτά μάτια και έβγαινες για τσιγάρο σχεδόν σε κάθε στάση. Απλά δεν τόλμησα να έρθω να σου μιλήσω να σου πω ένα γεια... Ήμουν η κοπέλα με τα μαλλιά μαζεμένα και τα γυαλιά. Αν τύχει και δεις το μήνυμά μου, πες μου ένα γεια :)

Ήσουν με την παρέα σου στο μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, μακριά ξανθά μαλλιά με το υπέροχο φόρεμά σου και το φωτεινό χαμόγελό σου. Ήρθα αργά και σε είδα καθώς φεύγατε και χαιρετούσες, προσπάθησα να σκεφτώ κάτι έξυπνο αλλά δεν... Έχω μια ευκαιρία ακόμη;

Καθόσουν δίπλα μου με μάσκα. Ήμουν με μια φίλη. Μιλήσαμε στο τέλος και μέχρι να βγούμε έξω. Συστηθήκαμε κι έφυγες. Χάθηκε ο κόσμος να κάναμε κι ένα τσιγάρο;

Ήσουν με το αγόρι σου στη θάλασσα. Όταν ήρθα, έκατσα ακριβώς μπροστά σας γιατί δεν σας είχα δει μέσα στο δέντρο. Μετά από λίγη ώρα είδες ότι σε κοιτούσα πάρα πολύ έντονα, δεν είμαι σίγουρος ότι θες κάτι από μένα, αλλά εγώ σίγουρα θέλω πολλά από σένα και το κατάλαβες όταν πέρασες από μπροστά μου!

Ήρθες και έκατσες δίπλα μου στο αεροδρόμιο, μετά τυχαία είχες διπλανή θέση στο αεροπλάνο. Διάβαζες ένα βιβλίο «Πώς έγινα βλάκας». Σε πέτυχα και στον προαστιακό, σε ρώτησα πού έχει τερματισμό, δεν ήξερες και τελικά πήγαινα λάθος και βγήκα. Δεν πρόλαβα να σε χαιρετήσω.

Εσύ κοκκινομάλλα με το καφέ σου φόρεμα που πέρασες και με κοίταζες καθώς έμπαινες στο σπίτι σου. Μετανιώνω που δεν σου μίλησα και θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω.

Σε είδα στο μετρό, ώρα 7:30 περίπου, με μια φίλη σου. Είσαι ξανθιά γύρω στο 1,60 (όπως και η φίλη), φορούσες ένα άσπρο μπλουζάκι κροπ τοπ (δεν είμαι σίγουρος για το χρώμα :D) και ένα τζιν σορτσάκι. Έχεις ναζιάρικο βλέμμα και σε είδα να με κοιτάς και, οτάν σε κοίταξα, άλλαξες το βλέμμα σου. Δεν είχα το κουράγιο να σου μιλήσω, αλλά ελπίζω να σε βρω. Ήμουν και εγώ με έναν φίλο μου και φορούσα μια μπλε ανοιχτή μπλούζα και γυαλιά και σε κάποια φάση έβγαλα τη μάσκα μου και την ξαναέβαλα. Στείλε μου.

Γκρεμοτσακίστηκα και έφερες αμάξι για να βοηθήσεις. Τελικά μπήκα σε ασθενοφόρο. Θέλω να σε ευχαριστήσω. Από τον πόνο, δεν μπόρεσα να σε χαιρετήσω κανονικά. Είμαι καλά, αλλά με γύψο...