ΣΕ ΕΙΔΑ

Πρώτη φορά πρώτη γνωριμία εκεί μέσα και σε άφησα τόσο εύκολα να φύγεις. Πρέπει να επανορθώσω, Παναγιώτη, ήσουν πολύ καλός.🙃

Δυο χρόνια τώρα μου λες ότι έχω συχνά πονοκεφάλους. Είσαι γλυκύτατη και το ξέρεις. Την επόμενη βδομάδα φεύγω από κει, και το ξέρεις και αυτό. Δώσε σήμα αν ψήνεσαι να πιούμε μια μπίρα.

Ήθελες να πληρώσεις για να φύγεις και με χάρη σε βοήθησα για να έρθει η σερβιτόρα στο τραπέζι σου. Είχα καιρό να κοιτάξω κάτι και να μη θέλει να φύγει το βλέμμα μου. Θέλω να το ξαναδώ αυτό το βλέμμα.

Ήρθες να φέρεις πακέτα και μου πήρες το μυαλό με το βλέμμα σου! Μίλα μου την επόμενη φορά...

Δουλεύω Πήλιο, Πορταριά. Ήρθες με σχολείο για σαββατοκύριακο στο ξενοδοχείο που εργάζομαι. Είσαι ανοιχτόχρωμος με γυαλιά, με κοιτούσες συνέχεια, κι εγώ το ίδιο. Όταν έφευγες, με ευχαρίστησες... Είμαι το παιδί που σου σέρβιρε. Αν το δεις, να ξέρεις πως σε ψάχνω!😉

Σε είδα στην Πλατεία Νερού το Σάββατο που έβγαζες φωτογραφίες με τη μηχανή σου. Κοιταχτήκαμε αλλά δεν ήρθα να σου μιλήσω. Το μετάνιωσα. Θέλω πολύ να σε γνωρίσω και να μιλήσουμε για το αγαπημένο μας χόμπι, τη φωτογραφία...

Ψώνισες στα mall και πήρες τον ηλεκτρικό προς Πειραιά. Μετάνιωσα που δεν σου χαμογέλασα. Όταν κάθησες, συναντήθηκαν οι ματιές μας αλλά κώλωσα να συνεχίσω να σε κοιτάω. Αν γύρναγε ο χρόνος πίσω, ίσως να προσπαθούσα να σε προσεγγίσω.

Χτες, Δευτέρα βράδυ, 12+ προτελευταίος συρμός από Κεραμεικό, μπαίνω με μια φίλη μου και καθόμαστε διαγώνιά σου. Εσύ στη μονή θέση. Το βλέμμα σου ήδη δίνει άλλο νόημα στην παρουσία σου. Παρά την εμφανή κούραση, εκείνο διαπεραστικό, να διαχέει ενέργεια μέσα μου. Η φίλη φεύγει γρήγορα και όταν ξανακοιτάζω προς το μέρος, εσύ με κοιτάς στα μάτια. Με νικάς, δεν μπορώ να κρατήσω το βλέμμα μου. Σε κοιτάω με τον πιο διακριτικό τρόπο που μπορείς να κρατήσεις οπτική επαφή μέσα στο μετρό. Με την αντανάκλασή σου από το σκοτεινό τζαμί. Το παλτό σου ή καπαρντίνα ενδεχομένως, τα μεσαία κρικάκια στα αυτιά σου, τα ελαφρώς πιασμένα μαλλιά σου, έφυγαν όταν κατέβηκες κάπου στην Πανόρμου. Το βράδυ ξενύχτησα προσπαθώντας να κρατάω στο μυαλό μου την εικόνα σου. Η ενέργειά σου ήταν μέσα μου. Σε έναν τύπο που φόραγε μάσκα, γυαλιά, ντυμένος στα μαύρα. Όταν ξαναμπήκα σήμερα στο μετρό κοίταζα μήπως... σαν κάποιο μπαρ που βγαίναμε παλιά και έψαχνα αν υπάρχεις. Και εδώ, άλλωστε, λίγη τύχη ψάχνω, μήπως και έχω την ευκαιρία να σου πω πώς με έκανες να νιώσω.

Ήμασταν μαζί στο βαγόνι και καθίσουν πίσω πίσω. Από Σύνταγμα προς Χολαργό. Κατέβηκες ΧΟΛΑΡΓΟ. Κρατούσες μια τσάντα από γνωστή αλυσίδα pet. Τι πανέμορφα μάτια. Τι θεϊκό βλέμμα. Θα ήθελα να σε δω.

Τελικά ο Γιουνγκ τι θα έλεγε για τη συνομιλία μας;