ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε πέτυχα στο λεωφορείο, αρχίσαμε τη συζήτηση και σου εκμυστηρεύτηκα το όνειρό μου να ακολουθήσω το επάγγελμά σου. Θα ήθελα να τα ξαναπούμε.

Μπήκα στη στάση Νέος Κόσμος προς Ελληνικό το μεσημέρι. Φόραγες ακουστικά, σκουφί και είχες σκουλαρίκι. Φόραγα τζιν μπουφάν και κράταγα μπλε τσάντα. Θέλω να πιστεύω ότι υπήρχε βλεμματική επαφή. Κατεβήκαμε και οι δυο στο Ελληνικό. Νομίζω ερωτεύτηκα.

Μου έδωσες τη σειρά σου, χαμογέλασες (και η μέρα μου άλλαξε!), από τον κουλουρτζή στη Βουκουρεστίου. Με μπουφάν μηχανής και backpack Νike, θέλω να σε ξαναδώ!

Ήσουν η καστανόξανθη από την παρέα που καθόσασταν απέναντι από την είσοδο με το καρό πουκάμισο. Πώς θα γίνει να σε ξαναδώ;

Κοιταχτήκαμε όταν γυρίσατε προς τα εμάς, εσείς η γυναικεία χορωδία. Εσύ η μελαχρινή με το όμορφο βλέμμα. Μελαχρινός κι εγώ. Θα ήθελα να σε ξαναδώ.

Γύρω στις 17.00, στο διάδρομο με τα ψωμιά. Ψηλή, ξανθιά, τα μαλλιά πιασμένα αλογοουρά. Φορούσες σκούρο αθλητικό κολάν και κοντό αθλητικό t-shirt. Στην πλάτη backpack. Λες να συνωμοτήσει το σύμπαν και να διαβάσεις το μήνυμα;

Στην απέναντι αποβάθρα 6.00 πμ! Κάναμε υπόκλιση και οι δυο! Εσύ πήγαινες προς εκεί, εγώ προς εδώ! Δεν με νοιάζει αν τα ξαναπούμε... Ήσουν το πιο γοητευτικό πλάσμα που έχω δει εδώ και πολύ καιρό!

Σε είδα σήμερα το πρωί, στον Ι.Ν του Ταξιάρχη στο Περιστέρι. Φορούσες μαύρο δερμάτινο μπουφάν και τζιν. Νομίζω θα ήθελα να σε ξαναδώ.

Φορούσες το πιο όμορφο χαμόγελο. Γκρι πουκάμισο, μαύρο παντελόνι adidas με κόκκινη λεπτομέρεια. Εγώ; Ξέρεις εσύ...

Μπήκες στη στάση Αγία Μαρίνα προς αεροδρόμιο στις 8.20 το πρωί. Μελαχρινός, καρό πουκάμισο με κόκκινες αποχρώσεις, σκουλαρίκι και κρεμασμένα κίτρινα γυαλιά ηλίου. Ανταλλάζαμε ματιές. Κάποια στιγμή ένιωσα να με κοιτάς έντονα αλλά κώλωσα και κοιτούσα αλλού. Θα ήθελα να σε ξαναδώ. Η κοπέλα απέναντί σου με το γκρι παλτό, τα κόκκινα μαλλιά και τα κόκκινα ακουστικά.