ΣΕ ΕΙΔΑ

Πηγαίναμε με τα αγόρια προς Εθνική Άμυνα, η μικρή με τα πολλά βραχιόλια κοιτούσε τον μακρυμάλλη και γω εσένα. Θέλουμε να σας γνωρίσουμε.

Ήμουν στον όροφο με τα βιβλία μαζί με έναν φίλο όταν ξαφνικά πέρασες από δίπλα μου. Εκεί ήταν το πρώτο σκάλωμα. Φόραγες μια φούστα και είχες σχετικά κοντό μαλλί. Όταν ανέβηκα στον όροφο με τα videogames, είδα ότι πέρασες και από εκεί. Ήρθαμε πολλές στιγμές δίπλα δίπλα και όμως δεν σου μίλησα, μόνο με τα μάτια. Έπειτα φύγαμε, αλλά είχα κολλήσει στο ότι ήθελα πολύ να σου μιλήσω. Ξαναμπήκα στο κατάστημα μόνος μου, ανέβηκα στον όροφο με τα βιβλία, πήρα ένα τεύχος του Αρκά και κατέβηκα σφήνα στα ταμεία. Εκεί σε πέτυχα για 3η φορά όπως και ήλπιζα. Όταν βγήκαμε έξω, προσπάθησα να σου μιλήσω, μα ήσουν βιαστική. Πήγα να σε ρωτήσω τι καλό πήρες, μα κόλλησα. Ήσουν στο κινητό και δεν ήθελα να ενοχλήσω (όσο και αν το ήθελα). Έχω φάει κόλλημα και ο μόνος τρόπος να σε βρω είναι από εδώ. Ένας θεός ξέρει πώς το θυμήθηκα. Να είναι καλά ο Κοντόπας. Πραγματικά ελπίζω να το δεις. Θέλω να σε ξαναδώ και να σε γνωρίσω!

Ήρθες με μια φίλη σου που φορούσε ένα Star Wars μπουφάν και έναν φίλο σου και κάτσατε δίπλα μας. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου όλο το βράδυ. Μακάρι, όταν μου ζήτησες εκείνο το σκαμπό, να είχαμε κάτσει μαζί... Πρέπει κάπως να σε ξαναδώ.

Απογευματινό πάρτι την Κυριακή του Πάσχα στο Passepartout. Σε πρόσεξα από την πρώτη στιγμή που μπήκα! Ήμουν με δύο φίλες μπροστά από το μπαρ. Εσύ σε ένα τραπέζι απέναντι με την παρέα σου, χόρευες και χαμογελούσες τόσο μαγικά, τα βλέμματά μας συναντήθηκαν πολλές φορές! Περίμενα την κατάλληλη στιγμή να έρθω να σου μιλήσω, όμως έλειψα για δύο λεπτά και, όταν γύρισα, είχες φύγει. Ελπίζω στη ζωή να υπάρχουν και δεύτερες ευκαιρίες!

Μου έδωσες τα 2 cheeseburger μόνο με τυρί και μου είπες ότι στο ένα έχουν γράψει χωρίς τυρί αλλά είναι με τυρί. Να ξέρεις ότι είσαι η πιο όμορφη και γλυκιά κοπέλα που έχω δει! Θα χαρώ πάρα πολύ αν το δεις και θέλεις να μιλήσουμε να γνωριστούμε.

Κατέβηκα στον σταθμό Σύνταγμα από τον συρμό που ερχόταν από Ανθούπολη. Ήθελα να αλλάξω γραμμή προς αεροδρόμιο για να προλάβω βιαστικά την πτήση για Θεσσαλονίκη. Εσύ με τα σγουρά μαλλιά που συνόδευες μια κυρία με κινητικό πρόβλημα και περπατούσες μπροστά μου στην αποβάθρα. Σε προσπέρασα και κατά τύχη γύρισα το κεφάλι και είδα το πιο όμορφο πρόσωπο που έχω συναντήσει ως τώρα στη ζωή μου, αυτό που έψαχνα χωρίς να το καταλαβαίνω. Σταμάτησα μπροστά σου και σε ρώτησα αν μπορώ να βοηθήσω. Δεν ήξερα τι άλλο να πω. Κατέβηκα στην αποβάθρα και μπήκα στον συρμό προς αεροδρόμιο, μέσα από το βαγόνι σε κοίταζα να κατεβαίνεις κι εσύ τις σκάλες. Αν το είχα αντιληφθεί λίγα δευτερόλεπτα πιο πριν, θα περίμενα τον επόμενο συρμό για να μπορέσω, έστω και λίγο, να σου ξαναμιλήσω. Φορούσα μαύρα γυαλιά, τζιν παντελόνι και γκρι με μπλε καρό ζακέτα και κρατούσα ένα μικρό σκούρο μπλε σακ βουαγιάζ για το ταξίδι. Δεν ξέρω γιατί αλλά από εκείνη τη στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι το βλέμμα σου και το πότε θα περάσει ο επόμενος ενάμιση μήνας για να έρθω ξανά στην Αθήνα. Με την ελπίδα ότι ίσως η τύχη σε φέρει ξανά στον δρόμο μου... και τότε θα σε ξεχωρίσω ανάμεσα στο πλήθος...

Σε είδα στο ΚΤΕΛ Γρεβενών, φορούσες Αir Μax 97 χρυσά και είχες σταυρωτά τσαντάκι μέσης. Μάλλον έπαιρνες το δίπλα για Αριδαία. Καθόμουνα και ήρθες και κάθησες δίπλα μου, κοιταχτήκαμε αλλά δεν έκανες κίνηση, αν το δεις, στείλε εδώ.

Με το που μπήκα ανεβαίνοντας στον πρώτο σε είδα και μου χαμογέλασες και πρέπει να μου είπες «τι κάνετε; ή γεια σας», δεν θυμάμαι καθόλου γιατί τα έχασα. Είσαι πανέμορφη, να ξέρεις. Μετά ανεβαίνοντας από τον 1ο στον 2ο όροφο, στα στυλό, ξανασυναντήθηκαμε και πάλι μου χαμογέλασες, δεν μου φαινόταν σωστό να σου μιλήσω ή έστω να ρωτήσω το όνομά σου στη δουλειά σου. Οπότε το γράφω εδώ μήπως και το δεις και θέλεις να μιλήσουμε, να γνωριστούμε. Θα χαρώ πάρα πολύ να μου στείλεις. Είμαι το αγόρι με το τζιν παντελόνι, τζιν παπούτσια Νew Βalance, μαύρη μπλούζα και σκούρο μπλε αμάνικο Μoncler.

Ενώ απολάμβανα το sorbet μου, πάρκαρες εξαιρετικά σε πολύ μικρό χώρο απέναντί μου. Σου έκανα νόημα πως όλα οκ και χαμογέλασες. Ήταν τυχαίο αλλά ας μην το αφήσουμε στην τύχη του.

Ταξιδεύαμε στην ίδια πτήση για Αθήνα, ξεκίνησα να σου μιλάω και μιλούσαμε ανά διαστήματα. Καθόμασταν στις τελευταίες θέσεις του αεροπλάνου, ύστερα φτάσαμε να πάρουμε τις αποσκευές μας, τα λέγαμε ωραία, ένιωσα ότι υπήρξε χημεία μεταξύ μας κι ότι θέλαμε τόσα να πούμε, ύστερα χωριστήκαμε. Θα ήθελα να σε ξαναδώ, ξέρεις εσύ με το κρικάκι στη μύτη και μπορντώ μπουφάν, καστανά μαλλιά... Αν ένιωσες κι εσύ το ίδιο, στείλε μου. Βα...