ΣΕ ΕΙΔΑ

Όμορφε με τα γαλανά μάτια που με πήγες με το ταξί σου ως τη σχολή στο νεκροταφείο του Ζωγράφου, είσαι υπέροχος. Δεν ξέρω πώς να σε βρω, δεν έμαθα το όνομά σου ποτέ τελικά. Αν το διαβάζεις, ξέρεις το όνομά μου. Ψάξε με.

Σε είδα στο δρόμο, περιμένοντας στα φανάρια. Περιμέναμε να γίνει πράσινο το φανάρι για να περάσουμε. Χαμογέλασαμε ο ένας στον άλλον καθώς περνούσαμε και πηγαίναμε σε αντίθετη πορεία. Πάντα θα θυμάμαι αυτό το χαμόγελο...

Διαβάζεις New York Times, συστηματικά. Σε παρακολουθώ. Και Guardian διαβάζεις. Εγώ είμαι πιο πολύ του BBC. Θέλεις να ανταλλάξουμε ειδήσεις, γνώμες, απόψεις; Αλλά σε μετάφραση, έτσι; Και σε περίληψη, έτσι; Το πιάνεις το νόημα...

3/11/2019. Κύτταρο, συναυλία RIOT V. Είχαμε ξαναϊδωθεί στις 2/3/19 στο Crow Club, συναυλία PRAYING MANTIS. Δεν σου μίλησα ούτε τότε ούτε τώρα. Στείλε μου εδώ, πριν σου μιλήσω την τρίτη και φαρμακερή, που ελπίζω να έρθει σύντομα!
 

Δεν σου το καταλογίζω, αγαπητή Μυρτώ, αλλά στατιστικά οι αναγνώστριές σου (τρεις από τις πέντε που ξέρω εγώ) πάσχουν από χρόνια ανωριμότητα και σύγχυση. Ο λόγος που σου γράφω σήμερα είναι εξαιτίας μιας τέτοιας αναγνώστριας που μπαινοβγαίνει στη ζωή μου επί έξι χρόνια και δεν ξέρει τι θέλει. Ξεκινήσαμε μαγικά, ερωτευμένοι και οι δύο χωρίς κανένα πρόβλημα τα πρώτα τρία χρόνια (σημειώνω ότι ο εκρηκτικός χαρακτήρας της προκαλούσε διάφορες μικρές ρήξεις που ξεχνιόντουσαν αμέσως όταν πέφταμε στο κρεβάτι). Τέταρτο χρόνο της κάνω πρόταση και δέχεται, όμως σιγά-σιγά παρατηρώ αλλαγές στη συμπεριφορά της. Συχνά έχει νεύρα, βαριέται να βγούμε, όλο και βρίσκει κάτι να την ενοχλεί πάνω μου, οι συνήθειές μου, πώς μασάω, γιατί δεν είμαι αποφασιστικός στη δουλειά μου. Τρεις βδομάδες μετά μου λέει δεν είναι έτοιμη για οικογένεια, δεν ξέρει τι θέλει και να της δώσω χρόνο. Χωρίζουμε. Περνάω χάλια τέσσερις μήνες και ξαφνικά επιστρέφει μετανιωμένη και τα ξαναβρίσκουμε. Από τότε μέχρι και τώρα γίνεται το ίδιο πράγμα. Τη μία είμαστε μαζί, την άλλη χωρίζουμε. Στο μεταξύ προσπάθησα μια άλλη σχέση, η οποία δεν προχώρησε, το έμαθε εκείνη και έσπευσε εννοείται να με διεκδικήσει. Αυτή την περίοδο δεν είχαμε καμία επαφή και έμαθα ότι έβγαινε με κάποιον από τη δουλειά της, τώρα χώρισε και μου έστειλε μήνυμα ότι μόνο μαζί μου ήταν ο εαυτός της αλλά δεν την καλύπτει η σχέση μας. Από τη μία δεν βλέπω κανένα μέλλον, απ’ την άλλη δεν έχω πειστεί ότι τέλειωσε ο έρωτας (τουλάχιστον ο δικός μου). Αυτά.

Μυρτούδι μου, αναγνώστριά σου από τα πρώτα χρόνια εδώ. Ε και πέρασαν τα γαμημένα. Ε κι εγώ έμεινα κάπως με τα παλιά στάνταρντς και ήθη των 90s. Όχι πως ξεχάστηκα, μάλλον το αντίθετο, ήμουν διαρκώς στην τσίτα μη χάσω το τρένο, μη δεν προλάβω το ένα ή το άλλο, να τα καταφέρω με τη δουλειά, τη ζωή, να κρατήσω τις φιλίες μου, να κάνω μια σχέση της προκοπής, να βρω τον εαυτό μου, να δυναμώσω, να με μεγαλώσω, να κάνω μια όμορφη οικογένεια. Ψυχανάλυση δέκα χρόνια. Και τι βγήκε; Σκληρές αλήθειες. Μέχρι που σκέφτομαι ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μην έβρισκα τον εαυτό μου γιατί όσο έφευγαν τα πάνω πάνω, ανακάλυπτα πως ούτε οικογένεια ήθελα να κάνω ούτε η ιδέα αυτού του τύπου οικογένειας μου φαινόταν όμορφη. Απεναντίας. Οπότε τι γίνεται παρακάτω; Ναι, είμαι πιο σοφή και ήρεμη, αλλά βαθιά μέσα η παλιά θλίψη ζει και βασιλεύει. Μόνο που δεν τρέχω τόσο πολύ πια...

Μυρτώ, τι φάση με το Τinder, μόνο η μάνα μου δεν έχει μπει ακόμα. Εγώ πάντως το λέω ξεφτίλα 30 και 35 χρονών άνθρωποι να ασχολούνται με ματσαρίσματα και σούπερ λάικ λες και δεν υπάρχει ζωή εκεί έξω να πας να γνωρίσεις κάποιον από κοντά, να πιεις ένα ποτό, να πεις δυο κουβέντες και να τσεκάρεις αν σου πάει ο άλλος. Θα τρελαθούμε τελείως, δηλαδή; Τόσο πολύ φτωχύναμε όλοι, ρε Μυρτώ; Αηδίασα και σιχάθηκα από την έλλειψη επικοινωνίας. Είναι δυνατόν να μας λέει το Τinder αν και με ποιον ταιριάζουμε; Έλεος, πού θα το φτάσουμε;

Ναι, έφτασα τελικά κι εγώ εδώ για εσένα τη στιλάρα με την προσωπάρα! Μαύρα μαλλιά με αφέλειες, πρόσωπο με καταπληκτικές γωνίες και διαπεραστικό βλέμμα. Καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Ήσουν με μια φίλη σου. Φορούσες μαύρο παντελόνι, μαύρο δερμάτινο μπουφάν και είχες ρίξει πάνω σου ένα φουλάρι και δεν σταμάτησες να καπνίζεις, αλλά ακόμη και το κάπνισμα σου πήγαινε τρελά! Είσαι στιλάρα και το ξέρεις, μου έμεινε αξέχαστη η παρουσία σου. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν αρκετές φορές − νομίζω έλαβα θετικό feedback κι απ' τη μεριά σου. Δεν περιμένω να το δεις φυσικά, but one can only hope...

Τα μελί τα μάτια σου! Σε είδα στο μετρό Πανεπιστήμιο και κατέβηκες Ομόνοια, φορούσες τζιν και λευκή μπλούζα, καθόσουν όρθια και άκουγες απορροφημένη μουσική, είχες υπέροχο βλέμμα. Καθόμουν δίπλα σου και σε κοίταγα διακριτικά. Μακάρι να γύριζες το βλέμμα σου. Ελπίζω να το δεις...
 

Είσαι μελαχρινή με πράσινα μάτια. Με κοίταξες αλλά δεν μου έδωσες σημασία. Πώς θα γίνει να σε γνωρίσω, γιατρίνα μου όμορφη;