ΣΕ ΕΙΔΑ

Σε είδα 7/3/22 στην πτήση της Aegean από Μπολόνια προς Αθήνα. Καθόσουν δίπλα μου, δεν τα κατάφερα να σου μιλήσω. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ!!!
 

Μετρό, κόκκινη γραμμή, μπήκαμε μαζί Σύνταγμα και κατεβήκαμε μαζί Δάφνη. Περίπου 23:00. Κρατούσες μια μικρή κίτρινη (νομίζω) βαλίτσα και φορούσες γκρι φόρμα, κάτι τρελές κάλτσες και ένα μπουφάν σκούρο μπλε και κίτρινο. Ααα και δεν φορούσες μάσκα. Πώς σε λένε;
 

Στεκόμουν σε ένα πεζοδρόμιο στο Κολωνάκι. Ήρθες από το απέναντι στενό, έχοντας κρεμασμένη φωτογραφική μηχανή στον λαιμό. Χαμογελάσαμε. Εσύ: Για φωτογραφία είσαι. Εγώ: Σευχαριστώ! Ανταποδίδω. Έφυγα βιαστικά με το ταξί. Μου χρωστάς μια φωτογραφία.

Σε είδα στη Μαρίνα Ζέας που περπατούσες με ένα φίλο σου. Φορούσες σκούρο μπλε μπουφάν με γουνάκι στον γιακά. Πέρασες από δίπλα μου και κοιταχτήκαμε έντονα. Γύρισα 3 φορές προς τα πίσω για να ξαναδώ και το ίδιο είχες κάνει και εσύ… Μέχρι που κοντοστάθηκες κάπου και με κοιτούσες. Ήθελες κάτι να μου πεις;
 

Σε είδα το βράδυ της Κυριακής 6/3 έξω από φαρμακείο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, συναντήθηκαν τα βλέμματά μας, χαμογελάσαμε για 4 δευτερόλεπτα, τα οποία μου φάνηκαν χρόνια... Θέλω οπωσδήποτε να ξαναδώ το χαμόγελό σου.
 

Σε είδα 5/3 στο αποκριάτικο πάρτι του Χοροστάσιου. Ήσουν ντυμένη minnie και εγώ φορούσα μια μπλε μπλούζα. Μαγεύτηκα από το υπέροχο χαμόγελό σου. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω. Το επόμενο Σάββατο θα βρίσκομαι στο ίδιο μέρος ελπίζοντας να σε ξαναδώ.
 

Σέριφος. Αυγουστιάτικο βράδυ στη Χώρα. Σε έβλεπα μέρες, στόχος μου να σε γνωρίσω. Εκείνο το βράδυ πέσαμε μούρη μούρη. Τα μελένια μάτια σου αντίκρισαν τα πράσινα δικά μου. Σου έδειξα το ρολόι μου. Σου ψιθύρισα «άργησες, πού είσαι τόση ώρα;». Μου χαμογέλασες και μου είπες «πάω να πιάσω στασίδι». Ήσουν με τρεις φίλες σου, ήσουν λίγο αλλού εκείνο το βράδυ. Αλλά μου πήρες το μυαλό. Σε ψάχνω ακόμα, στα φώτα της πόλης πλέον.
 

Δεν έπρεπε να σε αφήσω να φύγεις έτσι. Αν το δεις ποτέ, θα ήθελα να σε δω νηφάλιο. Κ
 

Baba au rum. Με ακολούθησες μέχρι μέσα για να μου μιλήσεις αν και δεν ήσουν εκεί για ποτό, αλλά δεν μου μίλησες. Γιατί;

Βακούρα. Στο τέλος σε είδα. Καθόσουν πίσω μου δύο σειρές. Μια ματιά... Βγήκαμε έξω σχεδόν μαζί και ο καθένας πήρε μόνος τον δρόμο του. Πορτοκαλοκοκκινομάλλα μου...
Σου γράφω έτσι, σαν φόρο τιμής στα παραμύθια. Είθε...