ΣΕ ΕΙΔΑ

1/3 γύρω στις 12. Μπήκες (νομίζω) στην Κατεχάκη, κατεβήκαμε μαζί στο Σύνταγμα, τρέξαμε στο ίδιο βαγόνι, αλλά κατέβηκες Πανεπιστήμιο πριν προλάβω να σου μιλήσω. Κοιταχτήκαμε πολλές φορές μέσα στο μετρό και στις κυλιόμενες του Συντάγματος. Πολύ γλυκό και εκφραστικό βλέμμα, έχεις σγουρά μαλλιά, φόραγες μαύρα, κίτρινη μάσκα και ακουστικά. Είμαι το παιδί με τα γυαλιά και το μπλε μπουφάν. Θέλω να σε βρω 😘
 

Κοιταχτήκαμε αρκετά στα μάτια πριν μπούμε μαζί στο μετρό προς Δουκίσσης και σταθήκαμε δίπλα δίπλα, μέχρι που βγήκες στον Ευαγγελισμό. Θα ήθελα να μάθω το όνομά σου!
 

Σε είδα στον λόφο Φιλοπάππου και χάιδεψες τον σκύλο μου, τον Σπάικ. Έχεις πολύ γλυκά μάτια και σε λένε Σωτήρη. Ήθελα να σου μιλήσω παραπάνω αλλά ήρθε ένας φίλος σου και δεν τα κατάφερα. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω!
 

Βίκυ, πού είσαι; Σε ψάχνω, δώσε ένα σήμα ζωής. Πετρούπολη.
 

Σε περιμένουμε… Όπως το είπες έγινε, η κόρη μας έχει τα μάτια μου που τόσο σε τρελαίνουν!!!
 

ΑΝΕΔΗΚ ΚΑΤΣΙΜΠΑ. Σήμερα το πρωί στο σούπερ μάρκετ έβγαινα εγώ κι έμπαινες εσύ. Οι ματιές μας συναντήθηκαν, μου είπες καλημέρα και απάντησα. Ακόμα έχω τα υπέροχα μάτια σου στο μυαλό μου. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω καλύτερα, ελπίζω να το δεις και να απαντήσεις.

Αν το δεις, θα καταλάβεις... Ώρα 9.00 το πρωί, 23 Φεβρουαρίου, καθώς έβγαινα... εσύ μέσα!
 

Καθόσουν με μια φίλη σου, καθόμουν με έναν φίλο μου σε διπλανό τραπέζι. Ήθελα να σου μιλήσω, αλλά ήρθε κάποιος και έκατσε δίπλα σου. Έφαγα τον κόσμο να σε βρω! Σε σκέφτομαι...
 

Λεωφορείο 040. 15:30 ώρα. Καθόσουν δίπλα στην πόρτα, ξανθιά με υπέροχα δάχτυλα (γαλλικό μανικιούρ). Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν μια φορά. Ήταν αρκετή για να σκέφτομαι!!!
 

Νωρίς το πρωί, βγαίνοντας, κοιταχτήκαμε. Εγώ με φωσφοριζέ μπουφάν. Μπήκες στο αυτοκίνητο του μπαμπά σου. Θέλω να σε ξαναδώ.