ΣΕ ΕΙΔΑ

Καλλιθέα. Δουλεύεις Λυσικράτους, μου μίλησες αλλά δεν ανταποκρίθηκα τόσο. Το μετάνιωσα. Στείλε μου, αλλιώς θα παρκάρω στις γωνιές συνέχεια!

Locomotiva cafe bar. Καθόμασταν δίπλα δίπλα. Φορούσες ένα κίτρινο μπουφάν και εγώ ένα κολάν με γάτες. Θα ήθελα να σε ξαναδώ😊 P.s. Το 1948 δεν είναι ημερομηνία γέννησης😉

Σκλαβενίτης Κυπρίων Ηρώων. Ψωνίζαμε μαζί. Οι ματιές μας συναντήθηκαν πολλές φορές. Όταν αποφάσισα να σου μιλήσω και να σε βοηθήσω με τα ψώνια σου, γιατί κατάλαβα ότι κάτι σημαντικό είχε συμβεί, βγαίνοντας είδα ότι σε περίμεναν οι γονείς σου μέσα στο άσπρο Citroen και δεν τόλμησα να σου μιλήσω. Ακόμα έχω το βλέμμα σου στα μάτια μου... Ελπίζω να το δεις και να απαντήσεις. ΥΓ συγχαρητήρια για το πτυχίο εάν είδα καλά.

Συναντήθηκαν τα βλέμματά μας στην πόρτα. Μελαχρινός εσύ όπως κι εγώ.
 

Τι θα γίνει; Πότε θα χορέψουμε ξανά το Gucci φόρεμα στο Πλυντήριο μπαρ;
 

Πετράλωνα. Δεν ήξερα ότι το 108 έχει κάμερα πίσω, αλλά ξέρω ότι έχεις πολύ όμορφο χαμόγελο. Θέλω να σε ξαναδώ.

Σε είδα 7/3/22 στην πτήση της Aegean από Μπολόνια προς Αθήνα. Καθόσουν δίπλα μου, δεν τα κατάφερα να σου μιλήσω. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ!!!
 

Μετρό, κόκκινη γραμμή, μπήκαμε μαζί Σύνταγμα και κατεβήκαμε μαζί Δάφνη. Περίπου 23:00. Κρατούσες μια μικρή κίτρινη (νομίζω) βαλίτσα και φορούσες γκρι φόρμα, κάτι τρελές κάλτσες και ένα μπουφάν σκούρο μπλε και κίτρινο. Ααα και δεν φορούσες μάσκα. Πώς σε λένε;
 

Στεκόμουν σε ένα πεζοδρόμιο στο Κολωνάκι. Ήρθες από το απέναντι στενό, έχοντας κρεμασμένη φωτογραφική μηχανή στον λαιμό. Χαμογελάσαμε. Εσύ: Για φωτογραφία είσαι. Εγώ: Σευχαριστώ! Ανταποδίδω. Έφυγα βιαστικά με το ταξί. Μου χρωστάς μια φωτογραφία.

Σε είδα στη Μαρίνα Ζέας που περπατούσες με ένα φίλο σου. Φορούσες σκούρο μπλε μπουφάν με γουνάκι στον γιακά. Πέρασες από δίπλα μου και κοιταχτήκαμε έντονα. Γύρισα 3 φορές προς τα πίσω για να ξαναδώ και το ίδιο είχες κάνει και εσύ… Μέχρι που κοντοστάθηκες κάπου και με κοιτούσες. Ήθελες κάτι να μου πεις;