ΣΕ ΕΙΔΑ

Je t'au vu dans tes habits d'ouvrier, genou à terre chechant le probleme de cable,ton corps de jeune sportif aux cheveux courts si dense, aux yeux doux,au regard profond, tu m'as salué comme une amie, j'en ai été emue, c'est beau la vie
 

Στην παραλία της Σουγιάς στη νότια Κρήτη. Ήμασταν και οι δύο στην πλευρά των γυμνιστών. Εσύ είχες πάει να κάνεις ντους και επέστρεφες από την πλευρά του δρόμου. Εγώ είχα πάει στο αυτοκίνητό μου να για να ντυθώ. Εκεί συναντηθήκαμε. Ήμασταν και οι δύο γυμνοί και ανταλλάξαμε βλέμματα για αρκετά δευτερόλεπτα. Σαν να απολαμβάναμε ο ένας τον άλλο. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να σου μιλήσω γιατί ήμουν στο τηλέφωνο. Όταν το έκλεισα, προσπάθησα να σε βρω, αλλά δεν πρόλαβα να δω σε ποια σκηνή ή τροχόσπιτο μπήκες. Θέλω πολύ να σε ξαναδώ. Αν το δεις ποτέ θα καταλάβεις.
 

Λίγο πριν την άφιξη στον Πειραιά κατεβαίναμε μαζί τις σκάλες για το γκαράζ στο deck 5, το οποίο και ψάχναμε. Σου μίλησα. Βγήκαμε σε αδιέξοδο στις σκάλες. Χαμογελάσαμε (πίσω από τις μάσκες). Συνέχισα μπροστά μόνος μου προς reception ενώ σε αναζήτησα με μερικές λοξές ματιές πίσω μου. Χώθηκα μέσα στον όχλο. (βλακεία που δε σε περίμενα να σου μιλήσω παραπάνω). Έχεις πολύ εκφραστικό βλέμμα μέσα από τα πράσινα μάτια σου. Θέλω οπωσδήποτε να σε γνωρίσω. Ο μελαχρινός συνεπιβάτης.
 

23 Αυγούστου πρωί σε είδα να μπαίνεις στο Υuca στη Δονούσα. Ζήτησες μπρίζα ενώ καθόμουν στο τραπέζι. Είχες ωραία ανέμελα μαλλιά και έτσι έναν ωραίο αέρα. Έπινες μπίρα. Σε κοίταξα λίγες φορές, θα σου μίλαγα αλλά δεν ξέρω πού πήγες! Με λένε Πανδήμη. Ήθελα απλά να σου το πω.
 

Σε είδα στο Τραμ προς Σύνταγμα την Κυριακή το απόγευμα και... καθηλώθηκα. Το κοντό μαλλί σου, ο τύπος σου (τιραντάκι μπλούζα με ομόχρωμο απίθανο cargo παντελόνι), η προσωπικότητά σου, το είναι σου, απλώς με απομάγεψαν και δεν μπόρεσα, μαζί με την ντροπή μου (λόγω του ατημέλητου της εμφάνισής μου μετά από μπάνιο στη θάλασσα και έναν τόνο αλμύρες), να σου μιλήσω. Αν έστω με πρόσεξες από συμπόνια (το χάπατο με μια μπλούζα με American flag) και θες να γνωριστούμε, στείλε μου.
 

Φορούσες ένα κίτρινο διχτυωτό μπλουζάκι και κοντό τζιν σορτσάκι. Σου έκλεισα το μάτι την ώρα που έβγαινες... Μετάνιωσα που δεν σου μίλησα, είσαι υπέροχη... Ένας ψηλός (η ημερομηνία δεν ισχύει, σε είδα πιο παλιά...) 😉
 

Είχε χαλάσει το χερούλι από τη βαλίτσα σου. Πήρα εγώ τη δική σου και συ τη δική μου, που ήταν πιο ελαφριά. Μετά εμφανίστηκε ο φίλος μου που περίμενε να με πάρει και, μέχρι να γυρίσω να δω, είχες χαθεί...
 

Ευχαριστώ για το τσιγάρο που είπες στη φίλη σου να μου δώσει, ενώ περιμέναμε για τον πρωινό καφέ μας στο πλοίο από Κρήτη. Ευχαριστώ για το γενναίο χαμόγελο. Ευχαριστώ που είχες ξυρίσει το κεφάλι σου και μπορούσα να χαζεύω τον λαιμό σου. Πώς να σε λένε άραγε;
 

Ήσουν στην πλατεία 23ης Μαρτίου στο εκκλησάκι των 12 Αποστόλων Σάββατο βράδυ προς Κυριακή. Καθόσουν στο πεζούλι με μια φίλη σου. Έχεις ξανθά μαλλιά. Εγώ ήμουν με ένα φίλο απέναντι στο τραπεζάκι της πιτσαρίας και πίναμε μπίρα. Κοιταχτήκαμε αρκετές φορές. Μάλιστα σε κάποια φάση χαμογέλασες και ανταπέδωσα. Δεν ήρθα να σου μιλήσω γιατί έφυγα.
Έμαθα ότι μετά από λίγο φύγατε κι εσείς. Στείλε να πιούμε μαζί τις μπίρες στην παραλία.
 

Ήταν περίπου 6:30 το απόγευμα. Μόλις κάθισα, μου μίλησες με κοπλιμέντο. Με ξάφνιασες… Σου είπα ότι το εκτιμώ. Νομίζω κατέβηκες στη στάση Άλσος, και εκεί χαιρετηθήκαμε. Μου άρεσες, ήταν χαζό που δε ζήτησα ένα τηλέφωνο. Θέλω να σε ξαναδώ.