Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
Ήθελα να βάλω τίτλο «σεξ με το Μαζωνάκη» επειδή είδα στον ύπνο μου ότι έκανα σεξ με το Μαζωνάκη. Αλλά θα ήτανε προβοκάτσια γιατί ο αναγνώστης, ας είναι κι ένας, θα περίμενε πιπεράτες πληροφορίες.
To “Au revoir” κλείνει, μάλλον έκλεισε δηλαδή μέχρι να κυκλοφορήσουμε… Όχι επειδή αργήσαμε να κυκλοφορήσουμε (για όνομα!), αλλά επειδή αργήσαμε να το πάρουμε χαμπάρι.
Πριν προλάβει κανείς να πει «μα τι ζενιάλ τίτλος! Τι πρωτοτυπία!» κ.λπ., ας σκεφτεί (κανείς) ότι πρόκειται για άλλο ένα περίεργο φθινόπωρο. Που μοιάζει με καλοκαίρι χωρίς να είναι και που ξαφνικά είναι χειμώνας. Ενώ δεν ήτανε, εννοώ.
Μια μέρα μού την έδωσε , βούτηξα τα μωρά με το (διπλό) καρότσι και κατέβηκα στο Κολωνάκι…Όπως παλιά, που μας την έδινε και παίρναμε σβάρνα τα μπαρ. Το ίδιο, χωρίς μπαρ, ποτά, φλερτ, μεθύσια – και με δύο μωρά επιπλέον.
Η Βόρεια Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με Βόρειο Πόλο: απλώς περιμένεις να διαβάσεις για φώκιες και θαλάσσιους ελέφαντες όταν βλέπεις «Β.Π.», ενώ περιμένεις ατέλειωτους καφέδες με το «Β.Ε.»… και δεν πέφτεις έξω ούτε στο ’να ούτε στ’ άλλο.
Ένα concept που δεν υπάρχει σε άλλους πολιτισμούς: το καλό σερβίτσιο που αραχνιάζει στο ράφι για ειδικές περιστάσεις...
5°
