ΣΕ ΕΙΔΑ

Αναμένοντας τον επόμενο συρμό προς Ανθούπολη, οι ματιές μας συναντήθηκαν στιγμιαία. Αρβυλομποτάκια με λευκές κάλτσες που φαινόταν μόνο η μάρκα τους, γκρι τζιν φούστα (θα την έλεγες και παπαδιάς :p), έχεις πίρσινγκ στον αφαλό και μαύρο τζιν πανωφόρι. Καστανά μάτια και χαρακτηριστικά προσώπου που με κέντρισαν κατευθείαν. Πηγαινοερχόσουν στη στάση μέχρι που σου έχασα, αλλά βρεθήκαμε μέσα στον συρμό και μετά από μερικές στάσεις κάθισες στη γωνιακή θέση. Και έκανα join μετά από λίγο. Έπρεπε να σου μιλήσω, ίσως να είχε εμπλουτιστεί η ζωή μας με λίγο παραπάνω ενδιαφέρον και περιπέτεια σε εκείνη τη διαδρομή! Ποιος ξέρει αν θα σε ξανασυναντήσω;

Ελληνικό, λίγο πιο πάνω απ' το μετρό, σε ρώτησα πού πάει το 154 και αφού μου απάντησες, μπήκαμε μαζί μέσα. Ήθελα ν' ανοίξω κουβέντα γι' αυτό και σχολίασα την εντύπωση που μου έκανε πώς μια νεαρή κοπέλα σαν εσένα φορούσε μάσκα! Κατέβηκα μετρό Αργυρούπολης, αλλά εσύ συνέχισες. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ!

Κοιταχτήκαμε μερικές φορές, μέχρι που ήρθε το λεωφορείο... Το πρόλαβες οριακά ευτυχώς για σένα, δυστυχώς για εμένα!

...και έπαθα την πλάκα μου!!!

Την Τρίτη γύρω στις 9.15 το πρωί... Πανέμορφη και στυλάτη μελαχρινή, με άσπρη μπλούζα και τζιν παντελόνι. Θέλω να σε ξαναδώ.

Περάσαμε ο ένας τον άλλον αφού πήγαμε κι οι δυο μας δεξιά και μετά αριστερά. Χαμογελάσαμε, κοιταχτήκαμε. Συνέχισες στην Μπενάκη και γύρισες το κεφάλι σου. Σε κοιτούσα κι εγώ.

Πέρασες μπροστά από τό ξενοδοχείο 14:10 περίπου. Κράταγες καφέ καί ξεφύσηξες... Και εγώ ξεφύσαγα για όλη την υπόλοιπη ημέρα, να ξέρεις.

Είσαι ξανθιά με το πιο γλυκό χαμόγελο. Δουλεύεις σαν σερβιτόρα στη Λαδόκολλα στην Αγία Ελεούσα. Δούλευες και δεν ήθελα να σε ενοχλήσω. Δεν σταμάτησα να σε χαζεύω.

Όλο το βράδυ σε κοίταζα και σε παρατηρούσα, διασκέδαζες με τις φίλες σου και εγώ με την παρέα μου, σου έδωσα να καταλάβεις ότι θέλω να τα πούμε, λάθος μου που δεν σου μίλησα, ελπίζω να το δεις και να μου στείλεις. Θέλω να σε ξαναδώ!

Για καφέ με φίλους/ες. Φορούσες τζιν και ένα χακί μπουφάν. Καθόμουν στο διπλανό τραπέζι.