loulis_xristos_ackwhite.jpg
Πολιτισμος

15 χρόνια ATHENS VOICE: Οι έλληνες ηθοποιοί που μας μίλησαν

Αγαπημένοι έλληνες ηθοποιοί που μας μίλησαν για τη ζωή τους
62222-137653.jpg
A.V. Team
ΤΕΥΧΟΣ 681
12’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
  • ΤΕΥΧΟΣ 681
  • 62222-137653.jpg
    A.V. Team
  • 12’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας της ATHENS VOICE μέχρι σήμερα, καταξιωμένοι έλληνες ηθοποιοί μοιράστηκαν τις απόψεις και τις σκέψεις τους για το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση.

Χρήστος Λούλης

Τις προάλλες ο γιος μου παραπονέθηκε γιατί έπρεπε να φύγω για τη δουλειά, ενώ παίζαμε μαζί πολύ ωραία. Ήθελα να του πω: «Ξέρεις, Αλέξανδρε. Όχι μόνο πρέπει να πάω, αλλά μου αρέσει κιόλας. Γιατί, όπως περνάω καλά μαζί σου, περνάω εξίσου καλά και όταν πάω στη δουλειά». 

Τεύχος 564, 7.4.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

a8eridhs.jpg

Θοδωρής Αθερίδης

Ένα ερώτημα θέλω να θέσω: Ο κόσμος απαξίωσε την πολιτική; Είναι σίγουρο αυτό; Μήπως η έννοια του ιδιωτικού και του δημόσιου πρέπει να επανεξεταστούν; Το ότι σε χώρισε η Λίτσα στην ψύχρα, και δεν κοιμάσαι τα βράδια, μήπως θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους; Ρωτάω…

Τεύχος 280, 19.11.2009, διαβάστε ολόκληρο το κέιμενο εδώ

a8eridhs.jpg

giorgos_ninios_168.jpg

Γιώργος Νινιός

Ήταν ένα υπόγειο στην Κυψέλη. Είχε αυτά τα παράθυρα που χτυπούν στο πεζοδρόμιο. Χτύπησα το παράθυρο, και μου άνοιξε ένα μαυρούλης. Του λέω: Συγγνώμη, έμενα εδώ, να δω πώς είναι τώρα; Του είπα, να μπω από το παράθυρο γιατί έτσι έμπαινα παλιά στο σπίτι; Βαριόμουν να πάω στην πόρτα της πολυκατοικίας, να στρίψω μια στροφή, ήταν πολύ δαίδαλος. Και μπήκα από το παράθυρο. Γέλασε ο τύπος, αλλά με άφησε, μπήκα και ήπιαμε καφέ.

Τεύχος 168, 17.5.2007, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

giorgos_ninios_168.jpg

lignadis-007806.jpg

Δημήτρης Λιγνάδης

Πάντα μου αρέσει να δουλεύω με νέους. Γιατί εκτός από τον αυθορμητισμό, το ακατέργαστο που εξ αντικειμένου φέρουν, σου μεταδίδουν τη (φιλο)σοφία της εποχής τους. Κι αν δεν την κατανοήσεις, πέθανες. Ή, ακόμα χειρότερα, γέρασες.

Τεύχος 282, 3.12.2009, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

lignadis-007806.jpg

Αντώνης Φραγκάκης

Δεν περιμένω ποδηλατοδρόμους από μια δήθεν πολιτεία, από μια δήθεν δημαρχία… Δεν περιμένω τίποτα – άλλωστε πιστεύω ότι η Αθήνα έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα να λύσει.

Τεύχος 209, 17.4.2008, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

magira_289.jpg

Ματθίλδη Μαγγίρα

Η σημερινή Αθήνα έχει άρωμα πολυεθνικό. Κατεβαίνοντας τη Σοφοκλέους, λίγο πριν βγεις στην Πειραιώς, βαραίνει τόσο πολύ η μυρωδιά που θέλεις να κλείσεις τη μύτη σου και να ανοίξεις καλά-καλά τα μάτια σου να δεις ένα θέαμα που σε ταξιδεύει σε χώρες και αγορές εξωτικές. Λειτουργεί σαν διακτινισμός ένα πράγμα, γιατί στη Σταδίου παίρνεις το άρωμα της παλιάς εκείνης Αθήνας, υπάρχουν δυο-τρία μαγαζιά που έχουν μείνει από τότε, την Αθήνα του Μινιόν ας πούμε, και μετά καταλήγεις στην Τεχεράνη με δόσεις Πακιστάν και Αφρικής. Φτωχοί αλλοδαποί μάχονται να επιβιώσουν...

Τεύχος 289, 11.2.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

magira_289.jpg

zouni_3_16521.jpg

Πέμη Ζούνη

Εγώ έζησα γύρω από τον Λυκαβηττό πιτσιρίκι, όταν είχε χώμα ακόμα ο περιφερειακός. Έζησα Αχαρνών και Ηπείρου, όταν η Αχαρνών ήταν η πρώτη ωραία λεωφόρος εκτός από τις δύο κεντρικές – τώρα η Ηπείρου δεν πλησιάζεται. Έζησα Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια, που είναι θεϊκά.

Τεύχος 280, 19.11.2009, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

zouni_3_16521.jpg

aris_retsos_191.jpg

Άρης Ρέτσος

Να σταματήσει το παραμύθι με τα «ιδιόρρυθμός» κ.λπ. Αυτό που χρειάζεται ο Ρέτσος είναι συστηματική επιχορήγηση και χώρους για οργανωμένες εμφανίσεις. Ή για να μη βλέπουν μπροστά τους αυτό τον «ταλαντούχο» Ρέτσο, τον «απόμακρο», την «εξαίρεση»… και τα λοιπά, κι ένα σπίτι σε ένα νησί, βρε αδερφέ, δεν βλάπτει. Όχι για να ησυχάσω, αλλά για να μπορέσω να μην ησυχάσω, για… οργιώδεις καυτές νύχτες με τα δέντρα, τις ελιές, τις πέτρες, τα βουνά. Κι αυτό για να μη συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, όχι μέχρι τα 50 –που είμαι ήδη– αλλά μέχρι τα 150… Ευχαριστώ.

Τεύχος 191, 22.11.2007, διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

aris_retsos_191.jpg

Χριστόφορος Παπακαλιάτης

Μου ζητάς μια ιδανική εικόνα. Στο σενάριο ή στη ζωή; Το ίδιο είναι. Αεροπλάνο. Παρίσι. Παραμονή πρωτοχρονιάς και χιονίζει. Βόλτες, δύναμη, χαμόγελο. Έρωτας. Θες να κάνεις cut στο χρόνο. Σκάει ο ήλιος ανάμεσα από κουρτίνες, ξυπνάς γλυκά όχι μόνος. Καφές φίλτρου στο κρεβάτι. Laptop με μουσικές, καθένας βάζει το κομμάτι που γουστάρει. «In to my arms», Nick Cave. Κουβέντα, διαφωνίες, έλξη που δεν σε αφήνει να ξεκολλήσεις, δυνατό sex, χαρά και αγωνία. Βαθύς ύπνος. Όμορφος ύπνος. Εξαρτημένα σώματα, εξαρτημένα μυαλά. Κάτι τέτοιο θα είχε και η Γαλάνη στο μυαλό της όταν έγραφε το «Δυο μέρες μόνο». Κάτι τέτοιο έχω και εγώ. Στα σενάρια πάντα. Και στη ζωή.

Τεύχος 321, 28.10.2010, διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

pittakh_renh_237.jpg

Ρένη Πιττάκη

Πώς ήταν η Αθήνα το 2004, θυμάσαι; Εμείς είμαστε πολιτισμένοι, ευγενικοί, καθαροί, προσεκτικοί, μόνο όταν έχουμε επισκέψεις. Μετά ξαναρχίζει το σκουπίδι, το βρισίδι και οι εκδηλώσεις παντού. Πολιτιστικές εκδηλώσεις εννοώ. Και βραβεία.

Τεύχος 237, 4.12.2008, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

pittakh_renh_237.jpg

305_tzoumas.jpg

Κωνσταντίνος Τζούμας

Πάρα πολλοί φίλοι και γνωστοί στην πορεία, στη διαδρομή, έχουν φλιπάρει… και πολύ ωραίοι τύποι, που περίμενε κανείς ότι είχαν βρει έναν τρόπο να κρατάνε τις ισορροπίες και να έχουν ένα μέτρο, αλλά όμως δεν… Ευχαριστιέμαι και με αυτό, ότι είμαι τυχερός, γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να με έχει πετάξει κι εμένα έξω η ζωή, στις ξέρες…

Τεύχος 211, 8.5.2008, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

305_tzoumas.jpg

Aurora Marion

Aurora Marion

Η Χρυσή Αυγή έχει κάνει ένα καλό – αν μπορείς να το πεις ποτέ αυτό. Οι Έλληνες που δεν θέλουν με τίποτα να ταυτιστούν με τα πιστεύω της και δεν θέλουν να χαρακτηριστούν φασίστες, προσέχουν περισσότερο τη συμπεριφορά τους απέναντι στους έγχρωμους ανθρώπους. Νομίζω πως οι  Έλληνες θέλουν να δείχνουν πως έχουν κάνει την επιλογή τους σε ό,τι αφορά στο ρατσισμό.

Τεύχος 631, 19.10.2017, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

Aurora Marion

Αντώνης Καφετζόπουλος

Το να είσαι αριστερός, για μένα, σημαίνει να μην είσαι ευχαριστημένος από τον κόσμο γύρω σου, να έχεις την πεποίθηση ότι μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο σε σχέση με ό,τι συμβαίνει, να μειώσεις τη δυστυχία, να δώσεις μια υπόσχεση. Η Αριστερά, όμως, θεωρεί ότι οι άνθρωποι είναι καλοί όταν δεν είναι καπιταλιστές και κακοί όταν είναι καπιταλιστές. Λογική η οποία είναι απλοϊκή, γελοία, ανόητη και στερείται κάθε σοβαρής βάσης για συζήτηση.

Τεύχος 412, 7.11.2012, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

goulioti_white.jpg

Στεφανία Γουλιώτη

Τι εστί ευτυχία; Διαστροφή. Τρέλα. Πέστροφα. Λίμνη. Μεθύσι. Αγκίστρι. Αηδία. Αποστροφή. Απαξίωση. Παιδί. Ντροπή. Γύμνια. Αγάπη. Προσευχή. Μαγεία. Καθημερινότητα. Γονείς. Πίστη. Τσιγάρο. Αρρώστια. Γάιδαρος. Μπουζούκι. Μάσκα. Γιατρός. Θεός.

Τεύχος 253, 16.4.2009, διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

goulioti_white.jpg

kokkinou_anna.jpg

Άννα Κοκκίνου

Ξεκουράζομαι με μια συγκεντρωμένη πρόβα· με το απόλυτο χάζεμα των περαστικών στο δρόμο ή με την περιδιάβαση του βλέμματος πάνω στα πρόσωπα των ανθρώπων σε μια ουρά στο ΙΚΑ· με την αποχαύνωση στη σκιά του κέδρου και τα πολύ φασαριόζικα τζιτζίκια· με τη συγκέντρωση σε μια λεπτομέρεια οποιουδήποτε πράγματος – ενός λουλουδιού, ενός αντικειμένου, μιας τρύπας της μπλούζας μου· με τα λόγια που ανταλλάσσουμε στο καμαρίνι στο τέλος της παράστασης.

Τεύχος 299, 29.4.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

kokkinou_anna.jpg

karazisis.jpg

Ακίλας Καραζήσης

Η κριτική που ασκείται στον Φώτη Γεωργελέ – πάντα μέσα στο πλαίσιο του χιούμορ που έχει η παράσταση – και στην A.V., περιοδικό από τα καλύτερα, είναι ότι αισθανόμαστε πως αντιμετωπίζετε κάθε βδομάδα μια κρίση υπαρξιακή, για το τι πράγμα θα γράψετε.

Τεύχος 208, 10.4.2008, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

karazisis.jpg

Γιάννης Μπέζος

Θα περίμενα από τα κόμματα της Αριστεράς να κάνουν μια γιγαντιαία διαδήλωση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά της τρομοκρατίας. Και όταν λέω τρομοκρατία, εννοώ όλες τις πράξεις βίας. Μια τέτοια κίνηση δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα.

Τεύχος 422, 7.2.2013, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Γιώργος Κοτανίδης

Παρέες: Είναι τα οχήματα μέσα στα οποία ζούμε και ταξιδεύουμε σε αυτή τη ζωή. Θυμάμαι την παρέα στο Dolce ή το Φίλιον, όπου μαζευόμασταν, κι από κει άρχιζε η μέρα ή η νύχτα μας. Τα πειράγματα στις γυναίκες στο δρόμο –πάντα με στιλ–, τα τσιγάρα, τα ποτά, τα ξενύχτια, τις καταχρήσεις, τις αλητείες. Στις παρέες μου πάντα είμαστε ελευθερόφρονες. Αντιπαθώ τις παρέες που γίνονται κυκλώματα και ψιλομαφίες.

Τεύχος 284, 17.12.2009, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

costas_voutsas_309.jpg

Κώστας Βουτσάς

Ο θάνατος για μένα είναι απών. Ούτε καν τον σκέφτομαι. Το ξέρω ότι κάποια στιγμή θα πεθάνω. Εγώ θα γλιτώσω; Και θα έρθουν όλοι στην κηδεία μου, οι γυναίκες, τα παιδιά μου, οι φίλοι, όσοι έχουν απομείνει. Όταν θα ’ρθει εκείνη η στιγμή, θα ήθελα να με κάψουν, να αποτεφρωθώ. Και μετά να σκορπίσουν τη στάχτη μου στον Θερμαϊκό – πολύ την αγαπάω τη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν, πάντως, είμαι υγιέστατος. Έχω βαλβίδα στην καρδιά, άσθμα, ουρικό οξύ, πονάει η μέση μου, δεν βλέπω καλά, αλλά είμαι υγιέστατος.

Τεύχος 309, 8.7.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

costas_voutsas_309.jpg

hwrafas_kostas_amiridis.jpg
© Κώστας Αμοιρίδης

Γιώργος Χωραφάς

Τα όνειρά µου δεν έχουν κάποια γλώσσα. Όσο για τα ερωτικά, εξαρτάται από την εθνικότητα που έχει το αντικείµενο του πόθου. (γέλια)

Τεύχος 604, 2.3.2017, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

hwrafas_kostas_amiridis.jpg
© Κώστας Αμοιρίδης

© Κώστας Αμοιρίδης

Γιάννης Βογιατζής

Αν δω ταινία μου τώρα, βλέπω συνέχεια λάθη και στεναχωριέμαι. Όταν ο Δαλιανίδης μού ζήτησε να επαναλάβω κάτι πολύ έντονο αρνήθηκα, στιγμές δυνατές του σεναρίου δεν επαναλαμβάνονται, τις παίζεις μια φορά κι έξω.

Τεύχος 677, 1.11.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

papadopoulou_635.jpg

Δήμητρα Παπαδοπούλου: Έπεσε πολλή πισίνα και πολύ τζιπ απότομα, οπότε τώρα που πάει να η κατάθλιψη. Γι’ αυτό υπάρχει θυμός και στα παιδιά αυτών των ανθρώπων.

papadopoulou_635.jpg

Δήμητρα Παπαδοπούλου: Έπεσε πολλή πισίνα και πολύ τζιπ απότομα, οπότε τώρα που πάει να η κατάθλιψη. Γι’ αυτό υπάρχει θυμός και στα παιδιά αυτών των ανθρώπων.

Τεύχος 635, 16.11.2017, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

lazopoulos_spiros_staveris_comedien.jpg
© Σπύρος Σταβέρης

Λάκης Λαζόπουλος

Πολλές φορές καταφεύγετε σε εύκολα αστεία για εντερικούς και άλλους ήχους αλλά και σε μια μεγάλη δεξαμενή ανθρώπων, που γελοιοποιούνται ούτως ή άλλως από μόνοι τους. Το κρίνετε απαραίτητο;
Γιατί, δεν κάνει να ασχολείται ο Λαζόπουλος με αυτά; Αυτό που λέμε lifestyle απασχολεί το 60% της ελληνικής τηλεόρασης. Είναι δυνατόν να μην το δω; Τα κανάλια το θεωρούν απαραίτητο και ως εκ τούτου οι τηλεθεατές το παρακολουθούν. Σκοντάφτεις πάνω στη βλακεία. Οι άνθρωποι πάνε στο σαλόνι, πάνε στην κουζίνα, αλλά πάνε και στην τουαλέτα. Η χώρα έχει μια τουαλέτα την οποία, πού και πού, επισκέπτομαι.

Τεύχος 316, 23.9.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

lazopoulos_spiros_staveris_comedien.jpg
© Σπύρος Σταβέρης

© Σπύρος Σταβέρης

menti_320.jpg

Νένα Μεντή

Δεν ξέρω πόσο κοντά είναι ο ρόλος στην Παπαγιαννοπούλου, γιατί δεν προσπάθησα να τη μιμηθώ. Θα ήταν τρομερά δύσκολο, επικίνδυνο και ανέφικτο, γιατί ήταν ένας πολύ σχιζοειδής και αντιφατικός άνθρωπος. Αυτό που έκανα και που για μένα ήταν πολύ σημαντικό είναι ότι έραψα πάνω στη Νένα κομμάτια της ζωής και του χαρακτήρα της.

Τεύχος 320, 21.10.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

menti_320.jpg

moutoush_amalia_333.jpg

Αμαλία Μουτούση

Μ’ αρέσει που οι τραγουδιστές για να πουν μια ιστορία χρειάζονται λίγα λεπτά, ενώ εμείς οι ηθοποιοί χρειαζόμαστε μια ολόκληρη διαδρομή σε μια παράσταση. Τι ωραίο το χάρισμα της φωνής, να μπορείς ν’ αγκαλιάζεις ολόκληρο το σύμπαν.

Τεύχος 333, 3.2.2011, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

moutoush_amalia_333.jpg

Μάκης Παπαδημητρίου

Πάντα είναι αποτέλεσµα συνεργασίας αυτό που βγαίνει, γι’ αυτό και δεν καταλαβαίνω κάποιες αφελείς κριτικές του τύπου «ωραία σκηνοθεσία αλλά κακός αυτός ο ηθοποιός… καλός ηθοποιός αλλά κακή σκηνοθεσία». Πώς µπορείς να πεις αυτό; Είναι σαν να λες, πολύ ωραίο το σπίτι σου αλλά το σαλόνι σκατά. Ε, όχι ρε φίλε.

Τεύχος 563, 31.3.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

mihailides_ieroklis_3641_.jpg

Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Το καλύτερο σύνθηµα που έχω δει σε αθηναϊκό τοίχο ήταν απέναντι από το παλιό Decadence, κάποιος µεθυσµένος θα πρέπει να το έγραψε και έλεγε: «Ωραία µπαρ έχει ο σκατόκοσµος»

mihailides_ieroklis_3641_.jpg

Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Το καλύτερο σύνθηµα που έχω δει σε αθηναϊκό τοίχο ήταν απέναντι από το παλιό Decadence, κάποιος µεθυσµένος θα πρέπει να το έγραψε και έλεγε: «Ωραία µπαρ έχει ο σκατόκοσµος»

Τεύχος 641, 11.1.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

spyridakis-8.jpg

Τάκης Σπυριδάκης

Είναι απίστευτο πώς σε ταυτίζουν με τους ρόλους. Μετά τη “Γλυκιά συμμορία” όλοι με περνούσαν για ροκά. Καμία σχέση. Tα νιάτα τα πέρασα ακούγοντας τζαζ κι ακόμα αυτή ακούω. Εντάξει, πλάκα έχει να σε σκέφτονται για αντιεξουσιαστή, το πρόβλημα είναι όμως πως δεν είμαι. (γέλια)

Τεύχος 587, 20.10.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

spyridakis-8.jpg

327_alikaki_mirto.jpg

Μυρτώ Αλικάκη

Για πρώτη φορά μέθυσα στην Αθήνα στον καλοκαιρινό «Κούκο», στη νησίδα της Καλλιρόης. Δεν μεθάω συχνά, αλλά αυτό το θυμάμαι γιατί κατέληξα στο νοσοκομείο. Θα ήταν αρχές των 90s…

Τεύχος 327, 9.12.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

327_alikaki_mirto.jpg

kalogeropoulou_320.jpg

Ξένια Καλογεροπούλου

Μερικοί λένε ότι έκανα το παιδικό θέατρο γιατί δεν έκανα παιδιά. Αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί άρχισα να κάνω παιδικό θέατρο όταν ακόμα βρισκόμουν σε ηλικία που μπορούσα να αποκτήσω παιδιά.

Τεύχος 320, 21.10.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

kalogeropoulou_320.jpg

evidi_tzois.jpg

Τζόυς Ευείδη: Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα; Θα ξήλωνα την κουρελαρία και θα έκανα την Ομόνοια όπως ήταν στη δεκαετία του ’60.

evidi_tzois.jpg

Τζόυς Ευείδη: Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα; Θα ξήλωνα την κουρελαρία και θα έκανα την Ομόνοια όπως ήταν στη δεκαετία του ’60.

Τεύχος 615, 25.05.2017, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

 

mainas.jpg

Στέλιος Μάινας

Όμως ας είμαστε αισιόδοξοι γιατί ακόμη κι αν δεν διορθώνουμε τα λάθη μας, κάθε φορά που τα ξανακάνουμε, μπορούμε να διορθώνουμε τα επακόλουθα των λαθών μας.

Τεύχος 516, 04.03.2015, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

mainas.jpg

papadopoulou.jpg

Βίκυ Παπαδοπούλου

Αυτό που έχει αξία είναι ότι μέσα στη διαφορετικότητά μας όλοι μπορούμε να ζούμε αρμονικά, να είμαστε ο εαυτός μας χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Τεύχος 676, 25.10.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

papadopoulou.jpg

moyrikhs_vaggelis.jpg

Βαγγέλης Μουρίκης

Η μεγάλη οθόνη είναι το κόλλημά μου. Είναι άλλος κόσμος. Πετάγεται το φως από μια τρύπα και σου φτιάχνει έναν κόσμο που κανονικά δεν θα έπρεπε να είχες γνωρίσει ποτέ. Κι εκεί είναι η έκπληξη, κάτι άλλο από αυτό που συναντάς στη ζωή.

Τεύχος 475, 27.3.2014, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

moyrikhs_vaggelis.jpg

Μανώλης Μαυροματάκης

Ειδικά αυτή την εποχή που έχει πέσει όλο το βάρος της κρίσης στους ώµους µας, είναι ανάγκη ο άνθρωπος να παρηγοριέται από την οµορφιά. Και η τέχνη αυτό ακριβώς κάνει... είναι ένα πολύ ωραίο φάρµακο, αναλγητικό, που το έχουµε ανάγκη. Έχουµε δικαίωµα να βρούµε τρόπους να µην πονάµε.

Τεύχος 580, 28.7.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

karvounh_kora.jpg

Κόρα Καρβούνη: Ρώτησα τους άνδρες της παράστασης και όλοι μου απάντησαν πως τους έλκουν οι ξανθές γυναίκες. Γιατί συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα, δεν το καταλαβαίνω.

karvounh_kora.jpg

Κόρα Καρβούνη: Ρώτησα τους άνδρες της παράστασης και όλοι μου απάντησαν πως τους έλκουν οι ξανθές γυναίκες. Γιατί συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα, δεν το καταλαβαίνω.

Τεύχος 585, 6.10.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

xeilakis.jpg

Αιμίλιος Χειλάκης

Μου αρέσει να ανεβάζω παραστάσεις που έχουν μία τρικλοποδιά: να νομίζεις ότι βλέπεις κάτι πολύ κλασικό, αλλά από κάτω να έχει πολύ μεγάλα twists, ανατροπές. Από τη μία να βλέπεις περούκες, μακιγιάζ εποχής και να ακούς δεκαπεντασύλλαβο και από κάτω να υπάρχει μία ολόκληρη πολιτική θέση για το τι είναι ο πολίτης της Ευρώπης σήμερα.

Τεύχος 591, 17.11.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

xeilakis.jpg

gkini_cpinelopi_massouri.jpg
© Πηνελόπη Μασούρη

Νέλλη Γκίνη

Πάντα ένιωθα άνετα με το σώμα μου, συντηρητική δεν ήμουν ποτέ, αλλά η πρόκληση δεν μ’ αρέσει. Δεν πούλησα την προσωπική μου ζωή, ήμουν ο εαυτός μου.

Τεύχος 675, 18.10.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

gkini_cpinelopi_massouri.jpg
© Πηνελόπη Μασούρη

© Πηνελόπη Μασούρη

servetalis_533.jpg

Άρης Σερβετάλης

Δεν αντιλαμβάνομαι ακριβώς τι είναι αυτό το στιλ που λένε ότι έχω. Ας πούμε ότι εννοούνε μία αποστασιοποίηση και μία ψυχρότητα. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει… Τουλάχιστον εγώ, για τον εαυτό μου, πιστεύω ότι είναι μία προσπάθεια να πειραματιστεί κανείς επάνω στο «παίζω». Τι σημαίνει «παίζω». Πώς γίνεται να μην «παίζεις» αλλά να «είσαι».

Τεύχος 534, 7.7.2015, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

servetalis_533.jpg

Γιώργος Παπαγεωργίου

Γιώργο, µε τι είσαι παθιασµένος;
Με το πλυντήριο πιάτων. Από τότε που µπήκε στη ζωή µου όλα άλλαξαν. Οι µέρες µε τα µουχλιασµένα ποτήρια στο νεροχύτη, η έλλειψη καθαρού πιρουνιού τη στιγµή που το χρειαζόσουν, το λερωµένο σουρωτήρι, όλα είναι πια παρελθόν. 

Τεύχος 544, 29.10.2015, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

prwtopappa.jpg

Μαρία Πρωτόπαπα: Σιχαίνομαι τις selfie φωτογραφίες. Θέλω την κανονικότητα. Το θεωρώ μεγάλη μούφα όλο αυτό το κατασκεύασμα του στιλ.

prwtopappa.jpg

Μαρία Πρωτόπαπα: Σιχαίνομαι τις selfie φωτογραφίες. Θέλω την κανονικότητα. Το θεωρώ μεγάλη μούφα όλο αυτό το κατασκεύασμα του στιλ.

Τεύχος 499, 8.10.2014, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

alkis_panagiotidis.jpg

Άλκης Παναγιωτίδης

Εδώ, η ανεπάρκεια των πολιτικών και η γενική δυσαρέσκεια έφεραν τα ανδρείκελα της Χρυσής Αυγής να έχουνε λόγο. Φυσικά, ένας άνθρωπος έχει κάθε δικαίωμα να αντιδράσει, να δυσαρεστηθεί, να αηδιάσει, είμαι κι εγώ ανάμεσά τους, αλλά δεν θα φτάσει στο σημείο να ψηφίσει Χ.Α. Πρόκειται περί εγκληματικής βλακείας. Εύστοχο το τραγούδι «Η Βλακεία» του Μαστοράκη. (…) Είμαι η βλακεία, με ξέρετε όλοι / Είμαι στο δρόμο, στις πλατείες, στη βουλή / Δε με φοβάστε γιατί δεν κρατώ πιστόλι / Μα είμαι αρρώστια θανατερή / (...)».

Τεύχος 502, 29.10.2014, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

alkis_panagiotidis.jpg

markoulakhs_461_.jpg

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Ευαισθητοποιούμαι πιο πολύ όταν ακούω έναν 50άρη - 55άρη που έχει μείνει άνεργος, γιατί γνωρίζω και από προσωπικές ιστορίες ότι αυτή είναι μία ήττα και υπαρξιακού επιπέδου – πέρα από κάτι δύσκολο να διαχειριστείς πρακτικά σε αυτή την ηλικία.

Τεύχος 461, 4.12.2013, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

markoulakhs_461_.jpg

Αργύρης Πανταζάρας

Ο πολιτισμός μας είναι σαν μια χαλασμένη μηχανή. Αυτή τη μηχανή θέλουμε να την ανοίξουμε, να την εξετάσουμε, να μάθουμε ποιο ήταν το πρόβλημα, τι δεν πήγε καλά και να καταφέρουμε να την ξαναβάλουμε σε κίνηση.

Τεύχος 578, 14.7.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

308_matsouka.jpg

Δήμητρα Ματσούκα: Το πιο σέξι σημείο στην πόλη... είναι μια μικρή παραλία λίγο πριν φτάσεις στον Λαιμό Βουλιαγμένης.

308_matsouka.jpg

Δήμητρα Ματσούκα: Το πιο σέξι σημείο στην πόλη... είναι μια μικρή παραλία λίγο πριν φτάσεις στον Λαιμό Βουλιαγμένης.

Τεύχος 308, 1.7.2010, διαβάστε τη συνέντευξη εδώ

haralampidis_renos.jpg

Ρένος Χαραλαμπίδης

Γεννήθηκα, ζω και μεγαλώνω στου Ζωγράφου. Eίναι η συνοικία που πάντα θα με ακολουθεί και ποτέ δεν θα μπορέσω να της ξεφύγω. Η δικιά μου καβαφική πόλη. Όσες φορές κι αν λέω ότι θα πάω σε άλλη γειτονιά, σε άλλη γη, σε άλλη θάλασσα, κατά βάθος ξέρω πως δεν έχει πλοίο για με, δεν έχει οδό…

Τεύχος 334, 17.2.2011, διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

haralampidis_renos.jpg

kimoulis_543_7.jpg

Γιώργος Κιμούλης

Με κάποιο τρόπο ο Έλληνας θεατής έχει πρόβλημα να ακούσει το «σ' αγαπώ» στο σινεμά. Είναι κάτι που προξενεί γέλιο, υπάρχει μια ενδόμυχη συμπλεγματική αντίδραση. Το «I love you» όμως το ακούει εύκολα, ακόμα και αν έχει παιχτεί άσχημα από τον ηθοποιό.

Τεύχος 544, 29.10.2015, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

kimoulis_543_7.jpg

Φιλαρέτη Κομνηνού

Θα με αιφνιδιάζουν πάντα οι άνθρωποι.Γι’ αυτό δεν πρέπει τελικά να βάζεις ποτέ τελεία· μόνο άνω τελεία.

Τεύχος 543, 22.10.2015, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

karabeth_kariofullia_335.jpg

Καρυοφιλλιά Καραμπέτη: Σεξ: Πηγή χαράς και ισορροπίας για μένα. Κρίμα που η κοινωνική υποκρισία το έχει φορτίσει με τόση νοσηρότητα κι ενοχή ώστε συχνά να μεταλλάσσεται από πεδίο ηδονής σε πεδίο οδύνης.

karabeth_kariofullia_335.jpg

Καρυοφιλλιά Καραμπέτη: Σεξ: Πηγή χαράς και ισορροπίας για μένα. Κρίμα που η κοινωνική υποκρισία το έχει φορτίσει με τόση νοσηρότητα κι ενοχή ώστε συχνά να μεταλλάσσεται από πεδίο ηδονής σε πεδίο οδύνης.

Τεύχος 335, 24.2.2011, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

kourkoulos_alkis_328.jpg

Άλκης Κούρκουλος

Παρόλο που λάτρευα τον πατέρα μου, από μικρός ήθελα να διαφοροποιηθώ από αυτόν. Γιατί πάντα ήμουν ο γιος του Νίκου Κούρκουλου. Και αντιδρούσα πολύ σε αυτό. Ξέρεις πώς γράφουν αυτά στα αγόρια που πάντα ανταγωνίζονται το αρσενικό πρότυπο του πατέρα τους. Στο Δημοτικό με ρώταγαν: «Πώς σε λένε;», κι απαντούσα: «Δε με λένε».

Τεύχος 328, 16.12.2010, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

kourkoulos_alkis_328.jpg

nafpliotou_ckwhite.jpg
© Ackwhite

Μαρία Ναυπλιώτου

Θυμάμαι τον εαυτό μου πολύ πιο μικρή, όταν ήθελα να ζω μόνο μεγάλα πάθη. Μεγαλώνοντας δεν τα θέλω. Έχει να κάνει και με το πόσο έχεις πέσει στα πατώματα κι έχεις πλαντάξει για έρωτες που έφυγαν. Το έχω ανεβάσει αρκετές φορές αυτό το εργάκι. Πόνεσα-χτυπήθηκα- έκλαψα-πήγα σε φίλες, όλα, όλα τα έχω κάνει. Σήμερα αυτά είναι εμπειρίες. Πάντως είναι αμαρτία να φύγεις από τη ζωή χωρίς να έχεις ζήσει έναν τουλάχιστον μεγάλο έρωτα, ακόμη και με κάποιον για τον οποίο οι φίλες σου λένε «καλέ, με αυτόν;». Ναι, με αυτόν, δεν πειράζει.

Τεύχος 558, 25.2.2016, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

nafpliotou_ckwhite.jpg
© Ackwhite

© Ackwhite

Μιχάλης Σαράντης

Ζω με ένα παράλληλο κομμάτι του εαυτού μου να τρέχει προς μία άγνωστη κατεύθυνση και αυτό με κουράζει. Σαν να έχω ένα μόνιμο μπρα-ντε-φερ με τον εαυτό μου. Αυτό μου δημιουργεί άγχος κι ας αγαπώ την ελαφράδα. Ευτυχώς δουλεύω πάρα πολύ και δεν έχω χρόνο για πολλές εσωτερικές κουβέντες.

Τεύχος 641, 10.1.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

maximou_athina_cthanasis_karatzas.jpg
© Θανάσης Καρατζάς

Αθηνά Μαξίμου: Κακά τα ψέματα, σε αυτό το ανθυποχόλιγουντ που ζούμε, στο μικρό χωριό, όλοι γνωριζόμαστε.

maximou_athina_cthanasis_karatzas.jpg
© Θανάσης Καρατζάς

Αθηνά Μαξίμου: Κακά τα ψέματα, σε αυτό το ανθυποχόλιγουντ που ζούμε, στο μικρό χωριό, όλοι γνωριζόμαστε.

Τεύχος 665, 28.7.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

papadimitriou_doretta.jpg

Ντορέττα Παπαδημητρίου

Λένε ότι οι άνθρωποι στη Γλυφάδα είναι διαφορετικοί. Εγώ αυτό δεν το πιστεύω. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και διαφορετικός από το διπλανό του, σε όποια περιοχή κι αν ζει, ακόμα και στην ίδια. Είναι όμορφο όμως που σε μια καθημερινότητα με χιλιάδες υποχρεώσεις και άγχος, μπορώ να γυρνάω στο σπίτι μου και το περιβάλλον να με ηρεμεί. Και αυτό η Γλυφάδα μού το προσφέρει απλόχερα.

Τεύχος 496, 17.9.2014, διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

papadimitriou_doretta.jpg

tzimou_cthanasis_karatzas.jpg
© Θανάσης Καρατζάς

Θεοδώρα Τζήμου

Περιέχω αντιφάσεις που δεν θα μου επέτρεπαν να πω είμαι το ένα ή είμαι το άλλο. Δεν μου αρέσει να αυτοπροσδιορίζομαι, σιχαίνομαι τις ταμπέλες. Από μικρή ήμουν αντιδραστική με αυτό. Θυμάμαι να λένε «τι όμορφο κοριτσάκι» κι εγώ να αρχίζω να συμπεριφέρομαι σαν αγόρι ή το αντίθετο.

Τεύχος 646, 15.2.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

tzimou_cthanasis_karatzas.jpg
© Θανάσης Καρατζάς

© Θανάσης Καρατζάς

Λένα Παπαληγούρα

Για να ζήσεις μια αυθεντική κολωνακιώτικη εμπειρία, πρέπει να πας στα παγκάκια στη Δεξαμενή μια ζεστή νύχτα, που όταν βραδιάζει φαίνονται πολύ όμορφα τα χρώματα του ουρανού.

Τεύχος 609, 6.4.2017, διαβάστε τη συνέντευξη εδώ.

mavrogewrgiou_c_giannis_karabatsos_637.jpg
© Γιάννης Καραμπάτσος

Βασίλης Μαυρογεώργου: Εμπιστεύομαι τη ζωή. Πιστεύω ότι αξίζει να αφήνεις την τύχη να σε πάει, όπου σε πάει.

mavrogewrgiou_c_giannis_karabatsos_637.jpg
© Γιάννης Καραμπάτσος

Βασίλης Μαυρογεώργου: Εμπιστεύομαι τη ζωή. Πιστεύω ότι αξίζει να αφήνεις την τύχη να σε πάει, όπου σε πάει.

Τεύχος 637, 30.11.2017, διαβάστε τη συνέντευξη εδώ.

arvaniti_642.jpg

Μπέττυ Αρβανίτη

Για μένα οι λέξεις είναι σωματικό φαινόμενο. Όταν λες «μάνα», «σ’ αγαπώ» ή και «γαμώτο» κάτι εκρήγνυται. Την αξία τους τη συνειδητοποίησα όταν χρειάστηκε να παίξω στα αγγλικά. Όσο καλά και να ήξερα τη γλώσσα, το ειπωμένο «I love you» δεν μπορούσε να είχε το ίδιο βάθος με το «σ’ αγαπώ»

Τεύχος 642, 18.1.2018, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ

arvaniti_642.jpg

stergioglou.jpg

Χρήστος Στέργιογλου

Όταν σκέφτεσαι τη δόξα και τη φήμη δεν σκέφτεσαι το «τώρα» αλλά το «μετά». Στο πίσω μέρος του εγκεφάλου λες ότι θα κάνω τώρα αυτό για να πετύχω μετά το άλλο. Έτσι χάνεις τη στιγμή και τη χαρά της δημιουργίας. Ποτέ δεν είσαι ευχαριστημένος, ούτε αναπνέεις ούτε ζεις καλά.

Τεύχος 466, 22.1.2014, διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

stergioglou.jpg

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

Δειτε περισσοτερα