Ελένη Χελιώτη

Ο πιο μεγάλος φόβος του κορωνοϊού είναι ότι στην πραγματικότητα κανείς δεν γνωρίζει πότε θα τελειώσει όλο αυτό και πώς θα είμαστε μετά.

Γιατί επέτρεψες στον εαυτό σου να φτάσει ως εδώ; Γιατί εκείνος φαίνεται να προσπαθεί και εσύ όχι; Ή ήσουν πάντα έτσι;

Live your life to the fullest. Πόσο απέχουμε από αυτό;

«Αυτό είναι ο χρόνος. Δεν σταματάει, είτε είσαι εκεί, είτε όχι»

Οι μοναρχίες είναι πάντα ευάλωτες ενώ αντιληφθήκαμε για ακόμα μια φορά πόσο δραματικές είναι οι καιρικές αλλαγές του πλανήτη μας

Τα γράμματα αυτά πάντα κρύβουν κάτι. Είναι πάντα σαν μια λεζάντα φωτογραφίας του μυαλού

Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα ήταν να σταμάταγε το τρένο στο μεταίχμιο. Και αν ήμασταν ακριβώς στη μέση, προς τα πού θα πηγαίναμε; Μπρος ή πίσω;

«Ελπίζω μόνο να είναι αισιόδοξα όσα γράφεις» μου λέει ένας κύριος

Με τα χρόνια οι άνθρωποι ξεχνάνε». «Τι ξεχνάνε;» με ρωτάει εκείνος. «Ποιοι είναι».