ΣΕ ΕΙΔΑ

Πρέπει να λύσουμε την «παρεξήγηση».

19/10, Σάββατο βράδυ γύρω στις 20:30, μπήκες στο μετρό, στάση Νέο Κόσμο. Φορούσες καφέ μπλούζα, λεοπάρ παντελόνι και φούξια μάσκα. Εγώ σιέλ πουκάμισο, τζιν και λευκή μάσκα. Κοιταχτήκαμε 2-3 φορές. Κατεβήκαμε και οι δυο στον Άγιο Δημήτριο και χαθήκαμε μέσα στο πλήθος. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ.

21/10. Ιδωθήκαμε πριν 30-40 λεπτά... ήθελα να σου μιλήσω (ή έστω να χαμογελάσω) στην πλατφόρμα και στο βαγόνι, αλλά δεν τα κατάφερα. Αν κατάλαβα σωστά ότι ίσως ήταν αμοιβαίο, μη διστάσεις να στείλεις. Η κοπέλα με το μοναδικό βλέμμα και τα εντυπωσιακά μελαχρινά μαλλιά. (εσύ, όχι εγώ :) )

Με είδες στο μαγαζί, καθόμασταν σε απέναντι τραπέζια, μου προσέφερες τριαντάφυλλα (3 όχι 5 τελικά;) για να μου πεις ότι είμαι πολύ όμορφη. Μετά καθίσαμε σε διπλανά τραπέζια. Δίστασα να σου μιλήσω περισσότερο.

Με προσέγγισες καθώς περπατούσα, μου είπες ότι ήσουν εκεί για μια φωτογράφηση και ότι με πρόσεξες και θέλησες να μου μιλήσεις. Μου είπες ότι σου άρεσε το στιλ μου και τα καστανά και σπαστά μαλλιά μου. Συστηθήκαμε και πρότεινες να ανταλλάξουμε instagram, όμως εγώ δίστασα (αλλά το μετάνιωσα).

Στο Βενιαμίν, καθήσαμε δίπλα σας, ήσουν με μια φίλη σου και τον μικρό της. Τρώγατε και πίνατε κρασί. Ανταλλάξαμε κάποια βλέματα, όμως δίστασα να σου μιλήσω, δεν μου ήταν ξεκάθαρος ο λόγος που ήσουν εκεί. Θα ήθελα να σε ξαναδώ.

Αχ ρε Γεωργία, μάγια μου έχεις κάνει!

Καθόμουν με τον ξάδερφό μου πίσω αριστερά. Ήρθες με έναν φίλο σου με κοτσίδα και κάθισες δύο θέσεις δίπλα μου. Μόλις τελείωσε η παράσταση, κοιτάχτηκα λίγο και έχασα για στιγμές τη γη κάτω από τα πόδια μου. Η μελαχρινούλα στην άκρη :)

Ήσουν στο ταμείο και ήμουν από πίσω σου. Κοίταζε ο ένας τον άλλον, όταν ο άλλος δεν κοιτούσε. Ούτε ένα χαμόγελο δεν δώσαμε... Και βγαίνοντας όταν ανέβαινες στο σκούτερ σου, κόλλησα να σου πω το οτιδήποτε κι έφυγα τρέχοντας. Προλαβαίνω άραγε να σου πω ή η ευκαιρία χάθηκε;

Τρίτη απόγευμα στις 16:30 περίπου, ανέβηκα στο λεωφορείο στη στάση μετά την Ανάληψη. Δεν σε πρόσεξα κατευθείαν, ήσουν πίσω μου στη μέση του λεωφορείου. Κάποια στιγμή σε είδα και στη διαδρομή προσπαθούσα να σε κοιτάζω (λίγο αμήχανα). Ήσουν η κοπέλα με τα μπλε μάτια και σχετικά ανοιχτόχρωμα μαλλιά στη μέση του λεωφορείου. Κατεβήκαμε και οι δύο στη ΧΑΝΘ. Έφυγα βιαστικά αφού είχα αργήσει για το μάθημα στη σχολή. Ήθελα να σου μιλήσω αλλά με ποια δικαιολογία; Να ξέρεις, μου έφτιαξες την ημέρα! Ελπίζω να σε ξαναδώ στο 6 ή στο 5... και την επόμενη φορά θα βρω κάτι να πω (ή μπορεί να βρεις εσύ)!