The Kills: Το ένστικτο και η καρδιά είναι τα ισχυρότερα όπλα

Ένα μινιμαλιστικό δίδυμο με μάξιμουμ επίδραση που αναβίωσε το garage rock και μας χάρισε μερικούς από τους καλύτερους δίσκους του είδους μετά το μιλένιουμ. Μετά από επτά ολόκληρα χρόνια οι The Kills επιστρέφουν με έναν νέο δίσκο, το «God Games», που κυκλοφόρησε στις 27 Οκτωβρίου. Παίζοντας με την ιδέα της πνευματικότητας και με «θεία» έμπνευση, ο Jamie Hince και η Alison Mosshart βρήκαν ξανά ο ένας τον άλλον. Σε ένα Ζoom ραντεβού μάς άφησαν να τους γνωρίσουμε καλύτερα και να τους ρωτήσουμε περισσότερα.

Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ «God Games». Σε κολλάει με τα riffs και τα ρεφρέν του! Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε στη συγκεκριμένη κυκλοφορία;

Jamie Hince: Η μεγαλύτερη πρόκληση… βρεθήκαμε μέσα στην πανδημία να φτιάχνουμε τον δίσκο. Εκείνη την περίοδο όμως δεν προσπαθούσαμε απλώς να κάνουμε έναν δίσκο, προσπαθούσαμε να βγάλουμε τα προς το ζην και να δούμε το μέλλον, κάτι που απασχολούσε όλο τον πλανήτη φυσικά. Πιο δύσκολη πρόκληση παραμένει πάντα η οικονομική. Από μία άποψη αυτό είναι σπουδαίο, γιατί καμία δημιουργική πρόκληση δεν είναι μεγαλύτερη.

Alison Mosshart: Μετά από όλες αυτές τις δυσκολίες, το όμορφο κομμάτι αυτής της διαδικασίας ήταν πως, όταν καταφέραμε να ηχογραφήσουμε, η αίσθηση που είχαμε ήταν σαν να κάνουμε δίσκο για πρώτη φορά. Υπήρχε όλο αυτό το θαυμάσιο, αγαπησιάρικο, χαρούμενο vibe μεταξύ μας, ένας υπέροχος ενθουσιασμός. Όσο ήμασταν στο στούντιο έλεγα «γιατί αισθανόμαστε έτσι;» Παίζουμε μαζί εδώ και 22 χρόνια. Το ότι νιώθαμε σαν να ήταν πρώτη φορά ήταν ό,τι πιο cool μπορούσε να συμβεί. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι αυτό το συναίσθημα είναι ακόμα… διαθέσιμο. 

Βρεθήκατε σε μια παλιά εκκλησία, αν δεν κάνω λάθος, όπου ηχογραφήσατε με έναν παλιό φίλο, κάτοχο Όσκαρ, Brit Award και Grammy, τον παραγωγό Paul Epworth, γνωστό και ως Epic Man και Phones. Ποια στοιχεία θεωρείτε ότι πρόσθεσε στο συνολικό στιλ;

Jamie Hince: Έκανε το πιο σημαντικό κομμάτι, τον ολοκλήρωσε. Ο δίσκος ήταν τελειωμένος, τα κομμάτια είχαν γραφτεί και ο Paul έδωσε το φινίρισμα. Έλειπε η κιθάρα, αλλά ο Paul δεν ηχογράφησε κιθάρες μαζί μας. Δεν μπορούσε να παίξει κάποιο όργανο, δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει κονσόλα. Τον ρώτησαν γιατί τον πληρώνουν και απάντησε «έχω άπειρη αυτοπεποίθηση». Μερικές φορές αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Είναι τέλεια αίσθηση να είσαι με κάποιον που διαθέτει άπειρη αυτοπεποίθηση για κάτι που έχει ολοκληρωθεί. Αυτό είναι ανεκτίμητο και ο Paul το διαθέτει.

Alison Mosshart: Επίσης μας παρείχε ένα πανέμορφο στούντιο για να δουλέψουμε. Δεν το επιλέξαμε γιατί ήταν μια παλιά εκκλησία, αλλά γιατί ήταν το στούντιο του Paul, ένα εξαιρετικό μέρος για να δουλεύει κανείς καθημερινά.     

Jamie Hince: Όταν γράφουμε μουσική βρισκόμαστε σε λειτουργία επίθεσης, το κάναμε και σε αυτό το άλμπουμ, και όταν μετά πήγαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες σε αυτό το στούντιο, η λειτουργία άλλαξε σε αμυντική. Το λάτρεψα αυτό.

Πρόκειται για μια έντονη και δραματική εικόνα, πράγματι. Τι θα λέγατε στον Θεό αν τον συναντούσατε;

Alison Mosshart: Δεν έχω κάποια γνώμη για τον Θεό, ούτε ξέρω πού βρίσκεται (αυτός ή αυτή).

Jamie Hince: Αρχικά θα πάθαινα σοκ με την ύπαρξή του και μετά θα έπρεπε να απολογηθώ που ποτέ δεν πίστευα σε αυτήν! Στη συνέχεια, όμως, θα έλεγα «για μισό λεπτό! Είσαι ένα γαμημένο αρχίδι, είσαι υπεύθυνος για όλα τα αδιανόητα τρελά πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο».

Ποιο είναι το τραγούδι που σας δυσκόλεψε περισσότερο στο στούντιο;

Jamie Hince: Πολύ καλή ερώτηση και δεν μας την έχουν κάνει μέχρι τώρα. Θέλω να την απαντήσω, αλλά ας πει η Alison πρώτα το δικό της.

Alison Mosshart: Νομίζω ότι είναι το «Bullet Sound» και το λέω αυτό μόνο και μόνο…

Jamie Hince: Ναι! Ναι!

Alison Mosshart: …γιατί το «Bullet Sound» είναι το πρώτο κομμάτι που γράψαμε όταν ξεκινήσαμε τον δίσκο. Το λατρέψαμε εξαρχής. Μόλις είχαμε το 45 δευτερολέπτων beat, θεωρήσαμε ότι με αυτό το κομμάτι έχουμε κάτι για αυτόν τον δίσκο. Και μετά ο χρόνος περνούσε και δεν ξέραμε πώς ακριβώς θα κάναμε το τραγούδι... τραγούδι. Τελικά ήταν ένα από τα τελευταία που ολοκληρώσαμε. Όμως, το αγαπώ πάρα πολύ, μπορεί να πήρε όλο αυτόν τον χρόνο, αλλά είχε ενδιαφέρον. Δεν γνωρίζαμε τι μπορούσαμε να κάνουμε μετά, έπρεπε να το ψάξουμε πολύ.

Jamie Hince: Είναι δύσκολο όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο, ήταν στην κυριολεξία 50 ή 58 δευτερόλεπτα μουσικής. Είναι βέβαια το αγαπημένο μου πράγμα να ψάχνω μικρά μουσικά μέρη, σκέφτομαι ότι έχουμε κάτι που πρέπει να χτίσουμε. Όταν κάτι τόσο μικρό το θεωρείς πολύτιμο, είναι δύσκολο να προσθέσεις, να αφαιρείς, να επινοήσεις κάτι νέο και στο τέλος να γυρίσεις στην αρχή του. Επιστρέφαμε, δηλαδή, και αισθανόμασταν ότι δεν έβγαζε πουθενά. Ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια ολοκληρώνονταν, για το συγκεκριμένο λέγαμε «α, προσθέσαμε έναν στίχο».

Είστε και οι δύο άνθρωποι που έχετε εμπνεύσει άλλους να γίνουν μουσικοί, πώς ορίζετε την επιτυχία;

Alison Mosshart: Υποθέτω ότι αυτό είναι, η μουσική που βοηθάει και εμπνέει τους ανθρώπους. Το νόημα να μιλάς στους fans, να παίζεις, να κοιτάς τα πρόσωπά τους και να αισθάνεσαι πόσα πράγματα σημαίνει γι’ αυτούς. Αυτό είναι η επιτυχία και είναι το πιο υπέροχο πράγμα.

Jamie Hince: Συμφωνώ απόλυτα. Υπάρχουν δύο μορφές επιτυχίας: η εσωτερική, που νιώθεις ότι πέτυχες όσα ακριβώς ήθελες, και αυτή που βιώνεις μέσω των άλλων.

Alison Mosshart: Μην αφήσεις την επιτυχία να γίνει ικανοποίηση. Όταν είσαι καλλιτέχνης πιστεύω ότι η ικανοποίηση είναι το πιο δύσκολο, γιατί πάντοτε πιέζεις τον εαυτό σου να κάνει κάτι άλλο, και δεν υπάρχει τέλος σε αυτό.

Jamie Hince: Έχει ενδιαφέρον αυτό γιατί, στις μέρες μας, ο καπιταλισμός έσβησε τα πάντα και έτσι λέμε ότι επιτυχία είναι η δημοφιλία και τα χρήματα. Εμείς δεν ενδιαφερόμαστε, ούτε μιλάμε γι’ αυτή την επιτυχία, αυτό είναι λυπηρό. Είκοσι χρόνια πίσω δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Το να είσαι εμπορικός, δημοφιλής και τάση ήταν «βρόμικες» λέξεις.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας όταν συνειδητοποιείτε ότι χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπων σας ακούν καθημερινά;  

Alison Mosshart: Δεν σταματώ να το σκέφτομαι ποτέ. Είμαι πιο συνδεδεμένη με το τι γίνεται στις περιοδείες που βλέπω κόσμο, ενώ όλο αυτό με το streaming με μπερδεύει. Ξέρω τι γίνεται όταν εμφανίζονται στις συναυλίες, τραγουδούν μαζί μας και περνάμε καλά.

Από πού έρχεται ο στίχος του τραγουδιού «New York», «Eh, you taste just like New York, before a storm takes hold»;

Alison Mosshart: Από το μυαλό μου! (γέλια) Δεν έρχεται από πουθενά, βγήκε απλώς από το στόμα μου. Η Νέα Υόρκη είναι φοβερή, με εμπνέει, έχει μια μοναδική αίσθηση και δύναμη, ενέργεια και ηλεκτρισμό. Λέγοντας «taste» είναι το ίδιο με το να λες «νιώσε» ή «κοίτα», είναι μία επιπλέον αίσθηση. Απλώς το λάτρεψα και το τραγούδησα.

Jamie Hince: Η λέξη «taste» είναι η λέξη «εγγύτητα». Κάνω κομπλιμέντα στους στίχους σου!

Alison Mosshart: Ευχαριστώ, μωρό μου!

Υποθέτω έχετε ταξιδέψει πολύ στη ζωή σας με τις περιοδείες. Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει τα μάτια σας;

Jamie Hince: Η Αθήνα!

Αλήθεια;

Jamie Hince: Την αγαπώ, έχουμε περάσει ωραίες στιγμές εκεί.

Alison Mosshart: Ισχύει.

Jamie Hince: Μία από τις πιο αγαπημένες μου χώρες είναι η Αργεντινή. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, ίσως είναι ο ηλεκτρισμός, δεν ξέρω, το επίπεδο ομορφιάς είναι υψηλό, η φιλοσοφία και η διανόηση επίσης, η διασκέδαση και ο χορός είναι από άλλον κόσμο.

Alison Mosshart: Είναι πολλά τα μέρη που κάνουμε περιοδείες, όμως δεν τα ζεις όπως όταν πας διακοπές. Δεν βλέπεις πολλά αξιοθέατα. Ελπίζεις ότι θα έχεις μία ημέρα ελεύθερη για να δεις τοπία, να εξερευνήσεις, να δεις τέχνη, να περιηγηθείς. Η Νότια Αμερική είναι πάντοτε μαγική. Όμως μου αρέσει να πηγαίνω σε μέρη όπως το Τόκιο, δεν θα το έλεγες ακριβώς όμορφο μέρος, αλλά σου δίνει έμπνευση και το θαυμάζεις σε κάθε δρόμο που διασχίζεις. Εκεί υπάρχει κάτι μαγευτικό για μένα.

Δίνετε και παίρνετε ενέργεια στη σκηνή. Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;   

Jamie Hince: Σπουδαία ερώτηση.

Alison Mosshart: Κάνω πράγματα, βγαίνω με φίλους, ο ύπνος από την άλλη είναι ένα ζητούμενο.

Jamie Hince: Είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις πως όταν είσαι σε περιοδεία «στεγνώνεις». 9 και 10 μήνες είναι εντάξει, αλλά όταν είσαι εκεί έξω 18 μήνες ή δύο χρόνια –το λέω γιατί στον τελευταίο δίσκο κάναμε και περιοδεία μαζί– είναι δύσκολο να βγαίνεις κάθε βράδυ και να εννοείς όσα τραγουδάς. Όπως είπε η Alison, κάνεις πράγματα μέχρι να γεμίσεις ξανά.

Πώς επηρεάζετε ο ένας τον άλλον;

Jamie Hince: Ζηλεύω πολύ το γεγονός ότι η Alison δεν υπεραναλύει τις δημιουργίες της. Δεν πρόκειται για ακαδημαϊκή διεργασία, είναι μια έκρηξη, και σίγουρα εμπνέομαι από αυτό. Μπορεί να γράψει τραγούδι σε μία ώρα. Αρκετά συχνά ένα κομμάτι παίρνει έναν μήνα να γίνει, αλλά όταν γυρίζεις στην εκδοχή που έγραψες σε μία ώρα είναι πιθανότατα η καλύτερη. Αυτό το έχω μάθει από εκείνη.

Alison Mosshart: Με εμπνέει το γεγονός ότι παίρνεις μια απόφαση και δουλεύεις τόσο έντονα, η εξερεύνηση του ρυθμού – κάτι που εγώ δεν διαθέτω. Ο συνδυασμός κάποιου στοχοπροσηλωμένου με κάποιον που πηγαίνει σε 9 σημεία ταυτόχρονα και είναι ευτυχισμένος, είναι το καλύτερο πράγμα. Έτσι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα «δώρα» μας και να δημιουργήσουμε τον ήχο της μπάντας μας.

Jamie Hince: Η Alison είναι πολυβόλο και εγώ είμαι αυτός που δείχνει και στοχεύει.

Είστε και οι δύο κουλ χωρίς καμία προσπάθεια και έχετε κερδίσει δόξα και προσοχή για το ευφάνταστο στιλ σας. Πώς ορίζετε το στιλ και πόσο σημαντικό είναι για μια ροκ μπάντα;

Jamie Hince: Είναι ζωτικό, από τα πιο σημαντικά στη ζωή για μένα. Ξέρω ότι ακούγεται εξωπραγματικό, γιατί πρόκειται μόνο για θέαση, αλλά πρόκειται παράλληλα και για το περιβάλλον μας. Το φυσικό περιβάλλον που τυχαίνει να είναι πηγαία όμορφο. Ό,τι άλλο είναι φτιαγμένο από τον άνθρωπο, πρέπει να είναι όμορφο, οφείλει να έχει αγάπη και τέχνη. Αν σκεφτείς τον ορισμό του στιλ, θα αντιληφθείς ότι η σκέψη είναι η ίδια με τον ορισμό της αγάπης ή τον ορισμό του πάθους.

Πώς νιώσατε όταν ακούσατε κάποιο τραγούδι σας στο ραδιόφωνο; Θυμάστε αυτό το τραγούδι;

Jamie Hince: Υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν είχαμε, όπως συσκευή για cd ή ραδιόφωνο. Γράφαμε, παίζαμε, ηχογραφούσαμε, αλλά δεν είχαμε εξοπλισμό για να τα ακούσουμε! Χάσαμε τη στιγμή της πρώτης αυτής ακρόασης στο ραδιόφωνο.

Alison Mosshart: Έχω σκεφτεί χιλιάδες φορές ότι κάποιος μας καλούσε και μας έλεγε ότι άκουσε κάποιο τραγούδι μας στο ραδιόφωνο. Μα πώς το ακούσατε;

Jamie Hince: Η νέα εκδοχή είναι τα screenshots από τα νέα αυτοκίνητα που έχουν bluetooth radio και φαίνεται στην οθόνη το κομμάτι και το συγκρότημα. Δεν το ακούω, το βλέπω.

Πώς νιώθετε για την αυξανόμενη χρήση ΑΙ στη μουσική;

Alison Mosshart: Η μουσική μας βγαίνει από την καρδιά μας, το μυαλό και τη φαντασία μας. Η ανθρώπινη εμπλοκή είναι ο πιο όμορφος και σημαντικός τρόπος για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον. Συνεπώς, είμαι πολύ ανήσυχη όταν οι άνθρωποι ακούν AI υλικό και θα το θεωρούν κανονικό. Πιστεύω ότι χάνουμε κάτι από τους εαυτούς μας. Ανησυχώ για τα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων. Όμως, αυτό είναι ανησυχητικό και για τα οικονομικά και την καριέρα μας επειδή οι μπάντες πρέπει να είναι ικανές να επιβιώνουν. Περνούν χρόνια για να πληρώνεσαι σωστά για τη δουλειά σου. Με ανησυχεί ότι δεν θα χρειάζονται μουσικοί.

Ποια είναι τα τρία χαρακτηριστικά που κάνουν έναν καλό κιθαρίστα;

Jamie Hince: Πόδια, χέρια, καρδιά.

Alison Mosshart: Πόδια (;)

Jamie Hince: Δεν μπορώ να παίξω κιθάρα χωρίς τα πόδια μου, τα πόδια είναι ο ρυθμός. Τα χέρια είναι το πιάνο, η τρομπέτα, η καρδιά είναι ό,τι μπαίνει σε όλο αυτό, η συμπεριφορά σου.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που μάθατε στη ζωή, εντός ή εκτός μουσικής, και γιατί είναι σημαντικό;

Jamie Hince: Δεν φημίζομαι για το ότι παίρνω το μάθημά μου. Ένα από τα πράγματα που γνωρίζαμε από την αρχή είναι να έχουμε όραμα και συγκέντρωση. Η αντοχή και η εμμονή στο όραμα είναι το σημαντικότερο πράγμα. Η Alison έχει γράψει ότι «Η άμεση ικανοποίηση θέλει χρόνο». Εγώ λέω ότι η άμεση ικανοποίηση θα σε καταστρέψει. Η αληθινή ικανοποίηση παίρνει χρόνο.

Alison Mosshart: Αν έμαθα κάτι, όταν ήμουν νεότερη, είναι ότι όταν έχεις ένστικτο και προσπαθείς να πιστέψεις στον εαυτό σου, ίσως πολλοί να έρθουν να στο χαλάσουν. Όμως πραγματικά αν ακολουθήσεις την καρδιά σου έχεις το ισχυρότερο όπλο επιβίωσης, αυτό που δημιουργεί σπουδαία πράγματα, φιλίες και σχέσεις. Έτσι ζεις μια σπουδαία ζωή.