H Philharmonia Orchestra στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με Santtu-Matias Rouvali και Seong-Jin Cho

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους για την ιστορική Philharmonia Orchestra: ένα βρετανικό σύνολο 80 επίλεκτων μουσικών από 16 χώρες που έχει συνδέσει το όνομά του με μαέστρους-θρύλους του 20ού και 21ου αιώνα: Toscanini, Klemperer, Furtwängler, von Karajan, Muti, Salonen. Μια ορχήστρα με 76 χρόνια συνεχούς δισκογραφικής παρουσίας, πάνω από 1 εκ. ακροατές σε διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες, εκατοντάδες χιλιάδες συνδρομητές στο online κανάλι της και 4 βραβευμένα ψηφιακά projects στο βιογραφικό της.

Το Σάββατο 7 Μαΐου, στις 20.30, θα η Philharmonia Orchestra και ο Santtu–Matias Rouvali θα βρεθούν στην Ελλάδα και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για μία και μοναδική συναυλία στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, με προσκεκλημένο τους τον νοτιοκορεάτη πιανίστα Seong–Jin Cho. Περιζήτητος σολίστ της γενιάς του και βραβευμένος σε σημαντικές διεθνείς καλλιτεχνικές διοργανώσεις, όπως οι Διαγωνισμοί Chopin της Βαρσοβίας, Tchaikovsky της Μόσχας και Hamamatsu της Ιαπωνίας, ο νεαρός βιρτουόζος θα αναμετρηθεί, στην εμφάνισή του στο Μέγαρο, με το υπερβατικής δυσκολίας Δεύτερο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε σολ ελάσσονα του Sergey Prokofiev.

Το διάσημο λονδρέζικο σύνολο θα παρουσιάσει επίσης την Εισαγωγή από την όπερα «Σεμίραμις» του Gioacchino Rossini και τη Συμφωνία αρ. 4 σε φα ελάσσονα του Pyotr Ilyich Tchaikovsky.

Λίγο πριν την πολυαναμενόμενη καλλιτεχνική συνάντηση που θα ζήσει η Αθήνα, ο φινλανδός μαέστρος ο Santtu–Matias Rouvali μοιράζεται τη βιωματική του σχέση με τη μουσική, από τα πρώτα παιδικά του χρόνια μέχρι σήμερα, κι εξηγεί τι κάνει τη Philharmonia Orchestra να ξεχωρίζει: 

» To θέμα είναι να βιώνεις [τη μουσική] με όλο σου το σώμα, γιατί [οι μουσικοί] αντιδρούν σε αυτό που αφήνεις να φανεί, και στη μουσική υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που θέλεις να φανούν! Βέβαια, αν τους δείξεις υπερβολικά πολλά, κινδυνεύουν να μην καταλάβουν πού ακριβώς να εστιάσουν.

» Κατάγομαι από οικογένεια μουσικών: οι γονείς μου ήταν μέλη της Συμφωνικής του Λάχτι, κι όταν ήμουν μικρός με έπαιρναν μαζί τους στις πρόβες. Φυσικά, όταν είσαι μικρός, αυτό που σε εντυπωσιάζει κυρίως είναι η εικόνα. Εμένα με εντυπωσίασαν δύο πρόσωπα: ο μαέστρος και ο κρουστός.

» Τεσσάρων περίπου ετών, ρώτησα τον πατέρα μου «Θα με πας κοντά σε αυτόν που παίζει το τύμπανο;». Και θυμάμαι που με πήγε στα παρασκήνια και κάθισα στα γόνατα του κρουστού και δοκίμασα να παίξω, να καταλάβω την αίσθηση.

» Μπορώ ακόμα να ανακαλέσω τη στιγμή που χτύπησα το τύμπανο με την μπαγκέτα κι ακούστηκε το Μπουμ! Ξέρετε, πρώτα αναπηδά η μπαγκέτα κι ύστερα έρχεται ο ήχος. Ταυτόχρονα, βλέπεις τον μαέστρο να κάνει κάτι διαφορετικό.

» Ύστερα από λίγο, άρχισα ιδιαίτερα μαθήματα με εκείνον τον κρουστό της ορχήστρας. Στη συνέχεια πήγα σε μουσικό σχολείο, σε ωδείο, στο τμήμα νέων της Ακαδημίας Σιμπέλιους, στο κανονικό τμήμα της Ακαδημίας, και τέλος αποφοίτησα από το τμήμα κρουστών.

» Στην εφηβεία μου ήμουν μέλος μιας νεανικής ορχήστρας, κι είχαμε διευθυντή τον Χάννου Λίντου, που με επηρέασε πολύ βαθιά. Έπαιζα κρουστά – κυρίως μέτραγα παύσεις, δηλαδή! Μια μέρα πήρα την παρτιτούρα, άρχισα να τη διαβάζω και κατάλαβα ότι μου άρεσε να βλέπω πώς πάει η μουσική γραμμή και να παρακολουθώ τις υποδείξεις του μαέστρου στους μουσικούς. Επίσης κατάλαβα ότι κι εγώ μπορούσα να το κάνω αυτό…

» Μου ήταν εύκολος ο συντονισμός [στα χέρια] γιατί έπαιζα και ντραμς. Παίζαμε συχνά κλασικό ροκ, χαρντ ροκ και τζαζ σε κλαμπ. Συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να δείχνω τις μουσικές φράσεις και ταυτόχρονα να παίζω τύμπανα. «Μπορείς να το κάνεις» είπα στον εαυτό μου «δεν έχεις πρόβλημα!». Οπότε, άρχισα να διαβάζω αρμονία, θεωρία, όσα χρειάζονται για την ανάλυση της παρτιτούρας. Είναι πιο ενδιαφέρον από το να μετράς παύσεις!

» Η διεύθυνση της ορχήστρας ήταν κάτι που μου ήρθε αβίαστα. Στην αρχή, βέβαια, είχα φόβο και νευρικότητα, δεν ήμουν σίγουρος τι έπρεπε να κάνω. Μετά συνειδητοποίησατι ήθελα: «Α, αυτό όχι, το άλλο όχι, εκείνο ναι, κάν’ το, κι αυτό ναι…». Το λες και ήδη κάνεις πρόβα, δοκιμάζεις πώς θέλεις να ακούγεται ο ήχος. Περί αυτού πρόκειται. Χρειάζεσαι, βέβαια, και τύχη και άλλα πράγματα.

» Οι ορχήστρες του Λονδίνου δουλεύουν αλλιώς. Είναι σκέτη απόλαυση να ακούς τη Φιλαρμόνια του Λονδίνου, τα μέλη της είναι εκπληκτικοί μουσικοί. Γνωρίζουν την τεχνική, γνωρίζουν τις νότες, δεν έχουν καμία έλλειψη - είναι έτοιμο υλικό. Περιμένουν απλώς τον μαέστρο και μπορούν πάντα να τον ακολουθούν. Το νέο στοιχείο που ίσως μπορώ να τους δώσω αφορά την ερμηνεία της μουσικής.

» Στην προσωπικότητα των φινλανδών μαέστρων υπάρχουν στοιχεία που κάνουν τη διεύθυνσή τους ενδιαφέρουσα. Ας πούμε, δεν είναι οι τύποι που περιφέρονται με ακριβά κοστούμια, είναι πιο φυσικοί με έναν τρόπο. Η Φινλανδία έχει μικρότερη ιστορία, όλη η κουλτούρα αναπτύχθηκε στην κεντρική Ευρώπη. Εμείς ως λαός ζούσαμε στα δάση, γύρω από φωτιές, ψήνοντας κρέατα, ενώ την ίδια στιγμή οι Βιεννέζοι γευμάτιζαν σε ακριβά εστιατόρια, εντελώς πολιτισμένοι. Εμείς δεν ήμασταν έτσι. Οπότε, να ένα πρώτο στοιχείο: βλέπουμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Κι αυτό μας κάνει ενδιαφέροντες στα μάτια των άλλων.  

» [Η Φιλαρμόνια] είναι μια τέλεια ορχήστρα. Οι μουσικοί της έχουν γρήγορη αντίληψη και άψογη τεχνική. Πάντα έρχονται διαβασμένοι. Το πιο δυνατό τους σημείο είναι ότι καταλαβαίνουν αμέσως περί τίνος πρόκειται! Καμία άλλη ορχήστρα στον κόσμο δεν μπορεί να το κάνει. Και τους διευθύνω εγώ! Τι άλλο να ευχηθώ;

Philharmonia Orchestra - Santtu-Matias Rouvali, Seong-Jin Cho στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Σάββατο 7 Μαΐου, 20.30, Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

Τιμές εισιτηρίων: 15 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 22 €● 36 € 50 € ● 60 € ● 70 € ● 80 €

Διάρκεια: 2 ώρες (με διάλειμμα)

Στη συναυλία θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας.