Ένας 93χρονος βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το σκάει από ένα γηροκομείο στη Βόρεια Ιρλανδία και κάνει ό,τι παρανομία μπορεί να σκεφτεί (το διαβατήριο του έχει λήξει προ 20ετίας), προκειμένου να παρευρεθεί στον εορτασμό της 75ης επετείου από την απόβαση στη Νορμανδία.
Απλότητα και ατόφια συγκίνηση χαρακτηρίζουν το τρυφερό road movie του Τέρι Λόουν («Mickybo and me») που διανθίζεται κατά διαστήματα με κωμικά στιγμιότυπα, χάρη στο μεστό και καλογραμμένο σενάριο του Κέβιν Φιτζπάτρικ, το οποίο βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία. Ο Πιρς Μπρόσναν με φορτωμένο από μακιγιάζ πρόσωπο ώστε να θυμίζει υπερήλικα, καταφέρνει να προσδώσει την ανθρωπιά που χρειάζεται ο χαρακτήρας του χωρίς να χάνει σπιθαμή από την προσωπική γοητεία του: ο γεμάτος τσαγανό βετεράνος που δεν το βάζει κάτω είναι μια υπενθύμιση του δώρου που λέγεται «ζωή», αλλά και το επιβλητικό σύμβολο μιας σκοτεινής εποχής που άφησε ατελείωτες τραγωδίες πίσω της.
