Ο Βαγγέλης Ευθυμίου και οι «Ορεινές Συμφωνίες» για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη

Σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ από το 1998 κι όμως αυτό που τον οδήγησε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δεν ήταν η πολιτική αλλά το περιβάλλον. Με αυτό καταπιάστηκε για χρόνια ο Βαγγέλης Ευθυμίου και αυτό αναζήτησε και στον τελευταίο του ήρωα. Διαβάστε τι δήλωσε στην ATHENS VOICE, λίγες μόλις μέρες πριν η ταινία του «Ορεινές Συμφωνίες» ανέβει στις μεγάλες οθόνες.

Πώς προέκυψε η επαφή σας με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη;
Το 2017 η κοινή μας συνεργάτης Μυρτώ Βουνάτσου, μας σύστησε με την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη. Αφορμή ήταν το World Human Forum που εκείνη την εποχή ετοίμαζαν από κοινού στους Δελφούς. Σε κάποιες από τις πολλές συζητήσεις που κάναμε για θέματα περιβαλλοντικά και συγκεκριμένα για την προστασία των δασών, η Αλεξάνδρα μου πρότεινε να κάνουμε μία συνέντευξη με τον πατέρα της. Ήταν λίγες μόλις βδομάδες πριν πεθάνει. Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του πρώην πρωθυπουργού ήταν το ίδρυμα που φέρει το όνομά του (Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης) να συμπεριλάβει στις δράσεις του και θέματα σχετικά με το περιβάλλον. Έτσι ένα πρωί μαζί με τους συνεργάτες μου, βρεθήκαμε στο σπίτι του και κάναμε την συνέντευξη αυτή, που έμελλε να είναι η τελευταία του. Είκοσι μέρες μετά, ο Κ. Μητσοτάκης πέθανε.

Πώς φτάσαμε στην ταινία «Ορεινές Συμφωνίες»;
Με αφορμή την τελευταία αυτή συνέντευξη και με δεδομένο ότι ανακαλύψαμε ότι η περιβαλλοντική δράση του Κ. Μητσοτάκη ήταν πλούσια αλλά ελάχιστα γνωστή στο ευρύ κοινό, αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε μία μικρή ταινία. Έχει σημασία εδώ να πω, ότι με την Αλεξάνδρα είχαμε κατορθώσει στο μεταξύ να κερδίσουμε ο ένας την εμπιστοσύνη του άλλου, μία εμπιστοσύνη που στηρίζονταν σε ένα κοινό αξιακό πλαίσιο. Έτσι, το Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης μου ανέθεσε και επίσημα πια την δημιουργία της ταινίας. Στην πορεία, γνωρίζοντας και τα υπόλοιπα παιδιά του Κ. Μητσοτάκη, προχωρούσε παράλληλα και η έρευνα για τον χαρακτήρα του ίδιου. Σχηματιζόταν σιγά σιγά μία όλο και πιο πλήρης εικόνα που προσωπικά με ξάφνιασε. Ανακάλυψα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με χιούμορ και ουσιαστικό ενδιαφέρον για τους γύρω του και τη χώρα του. Ξαφνιάστηκα όμως ακόμα παραπάνω με την ειλικρίνεια των προθέσεών του για την προστασία του περιβάλλοντος. Η εμπειρία μου στον χώρο, οι γνώσεις που απέκτησα τόσα χρόνια αλλά και οι δήθεν οικολογικές ευαισθησίες που έχω συναντήσει, με έχουν κάνει αρκετά επιφυλακτικό. Τα στοιχεία που βρήκα όμως ψάχνοντας για τον Μητσοτάκη με έπεισαν ότι η σχέση του με τη φύση, τα βουνά και το περπάτημα ήταν αυθεντική. Γνώρισε τα βουνά από παιδί, τα περπάτησε και τα αγάπησε.

Σας τρόμαξε η ιδέα να καταπιαστείτε με μία τόσο σπουδαία προσωπικότητα και μάλιστα μετά θάνατο;
Αρχικά με τρόμαξε υπερβολικά πολύ! Στην συνέχεια όμως τα παιδιά του και η επαφή που είχα μαζί τους, με έκαναν να αισθανθώ ότι θα μπορούσα να το τολμήσω. Σίγουρα δεν είναι εφικτό να προσεγγίσεις όλες τις πλευρές του Μητσοτάκη μέσα σε 80 λεπτά. Γι’ αυτό και ήταν επιλογή μου εξαρχής να περιοριστώ σε κάποιες συγκεκριμένες πτυχές του.

Το γεγονός ότι η ταινία είναι παραγωγή του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκη, συνεπάγεται ότι υπήρξε και έντονη παρέμβαση κατά την διάρκεια της δημιουργίας της;
Αρχικά ζήτησα την γνώμη για αρκετά πράγματα και των παιδιών του αλλά και των κοντινών του συνεργατών. Στη συνέχεια αφού κατέληξα σε ορισμένους άξονες, τους παρουσίασα έναν σκελετό σεναρίου. Υπήρξαν μερικές αληθινά δημιουργικές παρεμβάσεις που τελικά μου ήταν πολύ χρήσιμες γιατί μου αποκάλυψαν κομμάτια που δεν γνώριζα. Αλλά όλα αυτά συνέβησαν αποκλειστικά στο πρώτο στάδιο, αυτό της έρευνας και της συγγραφής του  σεναρίου. Από την στιγμή που ξεκίνησαν τα γυρίσματα, οι συνεντεύξεις και τα ταξίδια, δεν υπήρξε καμία απολύτως παρέμβαση, παρά μόνο προτάσεις για νέες επαφές και συνεντεύξεις. Επί της ουσίας όμως στο τελικό μοντάζ της ταινίας δεν έγινε καμία παρέμβαση από κανέναν.

Ποια εικόνα σας έμεινε περισσότερο από τις λίγες εκείνες ώρες που περάσατε μαζί με τον Κ. Μητσοτάκη, λίγες ημέρες πριν πεθάνει;
Θεωρώ ότι η εικόνα του ήταν με κάποιον τρόπο αντιφατική. Από την μία έδειχνε σαφώς σαν ένας άνθρωπος 99 ετών, αλλά από την άλλη εντυπωσίαζε με την οξυδέρκεια του πνεύματός του. Οι απαντήσεις που έδινε στις ερωτήσεις που του έκανα φανέρωναν μία εκπληκτική διαύγεια του μυαλού του. Ταυτόχρονα, εντυπωσιάστηκα με το ουσιαστικό και ειλικρινές ενδιαφέρον του για τα τρέχοντα ζητήματα της επικαιρότητας. Και φυσικά να πω εδώ ότι ήταν πλήρως ενήμερος για ότι συνέβαινε και τα γνώριζε όλα με κάθε λεπτομέρεια.

Ο Βαγγέλης Ευθυμίου σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ από το 1998. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται κυρίως στην φύση και το περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με αρχαιολογικά θέματα αλλά και βιογραφίες. Ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε δεκάδες φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αρκετές έχουν διακριθεί με βραβεία.

Η ταινία «Ορεινές Συμφωνίες» κυκλοφορεί από την Feelgood στους κινηματογράφους της Αθήνας από τις 31 Οκτωβρίου.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Ευθυμίου

Φωτογραφία: Βαγγέλης Κουλίνος

Μουσική: Βαγγέλης Παπαθανασίου, Βασίλης Βαρβαρέσος

Μοντάζ: Κωνσταντίνος Αδρακτάς

Ηχοληψία: Ορέστης Καμπερίδης, Άρης Καφέτζης

ColorGrading: Άγγελος Μάντζιος

SoundDesign: Γιάννης Γιαννακόπουλος

Οργάνωση Παραγωγής: Μυρτώ Βουνάτσου

Δημοσιογραφική Έρευνα: Μυρσίνη Λιοναράκη