Πλουραλιστικό, εξωστρεφές, με έμφαση στη «διαφορετικότητα»
Πλουραλιστικό, εξωστρεφές και με έμφαση στη «διαφορετικότητα», το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών 2019 ετοιμάζεται για το καλοκαιρινό του ταξίδι στην Επίδαυρο και τη Μικρή Επίδαυρο, στο Ηρώδειο, στην Πειραιώς 260 και σε άλλους χώρους της Αθήνας και του Πειραιά. Ειδικά φέτος το Φεστιβάλ βάζει σε περίοπτη θέση την κλασική μουσική, καλώντας σπουδαίες ορχήστρες και σημαντικούς σολίστες, αλλά και διεθνείς καλλιτέχνες πλάι σε σημαντικούς έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές. Ταυτόχρονα φιλοξενεί μεγάλα ξένα ονόματα του θεάτρου και του χορού δίνοντας την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να έρθει σε επαφή με τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα. Το Φεστιβάλ έχει και έντονα κοινωνική διάσταση, κινητοποιεί πολλούς διαφορετικούς φορείς, βάζει στο πρόγραμμά του συμπαραγωγές με ιδρύματα, οργανισμούς και ιδιώτες, που συνεισφέρουν στο κόστος των παραγωγών. Με το επιτυχημένο «Άνοιγμα στην Πόλη», απλώνεται σε πολλούς και διαφορετικούς χώρους, συμπεριλαμβάνοντας από σχολεία μέχρι ανέργους και δράσεις που μιλάνε για τη θέση του ανθρώπου στον κόσμο, αποκτώντας τον χαρακτήρα ενός πραγματικού φεστιβάλ πόλης.
Φέτος, για μία ακόμη χρονιά, το Φεστιβάλ Αθηνών είναι εδώ για να μας δώσει έναν πολύ καλό λόγο να βρεθούμε σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους τέχνης, όπως αυτός της Πειραιώς 260, για να δούμε παραστάσεις θεάτρου και χορού και να χειροκροτήσουμε τη δουλειά Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Με δεδομένη την επιθυμία όλων να αποτελούν κομμάτι ενός πολιτιστικού δρώμενου όπως αυτό, η προσδοκία ότι και φέτος θα δούμε αριστουργήματα επί σκηνής είναι αναπόφευκτη.
Romeo Castelucci, Η νέα ζωή (La vita nuova) 6/7, 21.00, 7-9/7, 21.00 & 23.00
Ένας από τους πιο ευρηματικούς σκηνοθέτες και αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο Ρομέο Καστελούτσι αναλαμβάνει να μας ταξιδέψει στον κόσμο του μέσα από το καινούργιο έργο του, «Νέα Ζωή», το οποίο μάλιστα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον παλιό εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων της Σιτροέν στις Βρυξέλλες και αντλεί έμπνευση από τη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ, «Το πνεύμα της ουτοπίας».
Λίγα λόγια για την ιστορία: Πέντε άντρες (τους ερμηνεύουν ερασιτέχνες ηθοποιοί αφρικανικής καταγωγής) συναντιούνται σ’ ένα μεγάλο, σκονισμένο πάρκινγκ. Είναι αδέλφια. Σκοπεύουν να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. Νιώθουν αποκομμένοι από τον κόσμο, τις δουλειές τους, την πολιτική και την τέχνη. Δεν πιστεύουν πλέον στον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Έλενα Καρακούλη, Himmelweg (Ο Δρόμος για τον Ουρανό) 7-10 Ιουνίου Πειραιώς 260, Ε 21.00
Η Έλενα Καρακούλη σκηνοθετεί τον πολυβραβευμένο σύγχρονο Ισπανό δραματουργό Χουάν Μαγιόρκα και μας προσκαλεί να παρακολουθήσουμε επί σκηνής μία παράσταση που έγινε με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν μας μιλά για μια ιστορία που διαδραματίζεται στο Παρίσι του 1996, όταν οι πρώτοι εξόριστοι Βιετναμέζοι παίρνουν την άδεια να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η Καρολίν, ως κόρη και η ίδια βιετναμέζου μετανάστη στη Γαλλία, δημιουργεί μια συγκινητική, πολυφωνική παράσταση όπου μιλά για την πληγωμένη γη της Σαϊγκόν.
Στη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα στο Φεστιβάλ Αθηνών μετά τον «Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας», έρχεται να μας παρουσιάσει τον «Χρύσιππο». Κείμενο Δημητριάδη και πρωταγωνιστές οι Ράνια Οικονομίδου, Νίκος Καραθάνος, Σοφία Κόκκαλη είναι η εγγύηση για ένα δυνατό χειροκρότημα. Μας αρέσει πολύ και αυτό που λέει ο Θ. Σαμαράς για να περιγράψει την παράσταση: «Δεν ερωτευόμαστε τους άλλους. Αλλά αυτό, σε αυτούς, που μας λείπει και που ψάχνουμε για εμάς».
Πέντε χρόνια μετά την παράσταση «Όλος ο ουρανός πάνω στη γη (Το σύνδρομο της Γουέντυ)» η Ανχέλικα Λίντελ, ένα από τα αγαπημένα παιδιά της ισπανικής σκηνής και μία από τις πιο ρηξικέλευθες καλλιτέχνιδες του παγκόσμιου πολιτιστικού γίγνεσθαι, έρχεται ξανά στο Φεστιβάλ Αθηνών. Το έργο της «Γένεσις 6, 6-7», ως το τρίτο μέρος της Τριλογίας του απείρου, συνδυάζει οξύμωρα την ποίηση με το θέατρο και τον μύθο της Μήδειας με την Παλαιά Διαθήκη. Η Ανχέλικα πλάθει για εμάς έναν κόσμο ωραίο, γκροτέσκο και συνάμα δαιμονικό στο κτίριο (Η) της Πειραιώς 260.
Δεν υπάρχει μέλλον, το μέλλον ενυπάρχει στο παρόν. Με αφετηρία το προβοκατόρικο τραγούδι της Πάτι Σμιθ «Rock ‘n roll nigger», η χορογράφος Νόρα Τσιπομίρ δημιουργεί οπτικά και ηχητικά τοπία σε μία περφόρμανς που μιλάει για την απελευθέρωση και την ανεξαρτησία, όπως τις βίωσε η ίδια τις δεκαετίες του ’70 και ’80 στη Ζιμπάμπουε. Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά μην παραλείψετε να προμηθευτείτε δελτία εισόδου.
Η ανερχόμενη ομάδα C for Circus γιορτάζει με μουσική επί σκηνής και παρουσιάζει τον ποιητικό λόγο του Οβίδιου συμπληρώνοντας ένα έργο που μεταμορφώνεται στις διάφορες μορφές της τέχνης. Οι θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν την εμπειρία της μεταμόρφωσης μέσα από την ερωτική έλξη, τον πόθο και τον πόνο.
Mapa Teatro, Οι αγνοούμενοι (Los Incontados) 11 &12/6, 21.00
Ο κολομβιάνικος θίασος μετά τις ένθερμες συστάσεις του στο περσινό Φεστιβάλ έρχεται φέτος για να μας παρουσιάσει ένα τρίπτυχο που σκιαγραφεί τη ζωή στη σύγχρονη Κολομβία.
Mapa Teatro, Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)
Mapa Teatro, Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)
Mapa Teatro, Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)
Mapa Teatro, Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)
Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, Η Τραγωδία του Βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ 13-16/6, 21.00
Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, μετά τον εξαιρετικό της «Άμλετ» και τη δυνατή «Σφαγή των Παρισίων», έρχεται για να κλείσει την ελισαβετιανή τριλογία επί σκηνής με τον «Ριχάρδο τον Γ΄».
Γιώργος Παπαγεωργίου, Γιαννούλα η Κουλουρού 18-21/6, 21.00
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, μετά τον συγκλονιστικό του «Αρίστο», επιχειρεί να φέρει μία δεύτερη βιογραφία επί σκηνής, αυτή τη φορά την ιστορία της Γιαννούλας της Κουλουρού. Μιας κοπέλας με νοητική στέρηση που όνειρό της ήταν να παντρευτεί και δεχόταν μπούλινγκ από τους συντοπίτες της μέχρι και μετά θάνατον, ως ένα από τα πιο παλιά δρώμενα του Πατρινού Καρναβαλιού.
Μάνος Καρατζογιάννης, Ξένες πόρτες 11-15/7, 21.00
Η μοναδική Νένα Μεντή παρουσιάζει το αδημοσίευτο κείμενο που ηχογράφησε και απομαγνητοφώνησε ο Μάνος Ελευθερίου και της το παρέδωσε πέντε χρόνια πριν φύγει από τη ζωή. Οι «Ξένες πόρτες», σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, ως ένα οδοιπορικό στη Συρία από τις αρχές του 20ού αιώνα καθίσταται το πλέον επίκαιρο έργο της χρονιάς.
Στο τρίτο μέρος της τριλογίας «Το άλλο το κανονικό» της κολεκτίβας Εν Δυνάμει, μίας ομάδας καλλιτεχνών με ή χωρίς αναπηρία, τα «Ερωτευμένα άλογα» σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου έρχονται να μας μιλήσουν για τον έρωτα που πάσχει από στερεότυπα και εικόνες.
Η πολλά υποσχόμενη σκηνοθέτρια του γερμανικού θεάτρου Σουζάννε Κέννεντι αναλαμβάνει να παρουσιάσει επί σκηνής χρησιμοποιώντας την τεχνική της ασύγχρονης αφήγησης το αγαπημένο μυθιστόρημα του Τζέφρι Ευγενίδη, ενσωματώνοντας κείμενα του Αμερικανού ψυχολόγου και γκουρού του LSD Τίμοθι Λήρυ.
Ρομαντισμός, ένταση, ιδρώτας. Η δύναμη της κίνησης είναι και φέτος έτοιμη να μας συνεπάρει στη δίνη της. Και επειδή είθισται όσοι παρακολουθούν χορό να ανήκουν στην κατηγορία των πιο «αυστηρών» κριτών, η λίστα με τις παραστάσεις είναι για μία ακόμη χρονιά εδώ για να ικανοποιήσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή. Σε αυτό το πνεύμα θα συναντηθούμε και φέτος στον χώρο της Πειραιώς 260 για να χειροκροτήσουμε, να θαυμάσουμε, να κρατήσουμε στη μνήμη μας performances ιδιαίτερες, δυνατές.
«Επί μία χιλιετία, ο μιναρές του Μεγάλου Τζαμιού στο Χαλέπι υψωνόταν περήφανος πάνω από τη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας. Σήμερα, στη θέση του μνημείου έχουν απομείνει ερείπια». Με βάση το σκληρό αυτό ξεκίνημα ο Λιβανέζος Ομάρ Ρατζέχ, μία από τις πιο δυναμικές φιγούρες του σύγχρονου χορού στη Μέση Ανατολή, έρχεται για να μας σπρώξει στον γκρεμό ενός πολέμου που δεν έχει τελειωμό. Αξίζει να σημειώσουμε ότι από το 2002, ο Ρατζέχ και η ομάδα του, Maqamat, έχουν συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του σύγχρονου χορού στη Μέση Ανατολή, διοργανώνοντας τη διεθνή πλατφόρμα χορού BIPOD που βρίσκεται πλέον στη 16η χρονιά της.
Marco da Silva Ferreira, Brother 29&30 Ιουνίου, Πειραιώς 260(Η), 21.00
Ο πολλά υποσχόμενος Πορτογάλος χορογράφος και νικητής της τηλεοπτικής εκπομπής «So You Think You Can Dance», Μάρκο ντα Σίλβα Φερρέιρα επανατοποθετεί στην ανοιχτή συζήτηση γύρω από την τέχνη του χορού το ερώτημα του «γιατί χορεύω» και επιδιώκει να το απαντήσει συνδυάζοντας αρχαίες παραδόσεις και street dance σε μία παράσταση. Το «Brother» (2017), όπως και η προηγούμενη δημιουργία του «Hu(r)mano» (2015), καθιέρωσαν τον δημιουργό στη διεθνή σκηνή μετά και την επιλογή του από το ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves.
Ένα από τα πιο δημοφιλή μπαλέτα της παγκόσμιας σκηνής παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ Αθηνών μέσα από τα μάτια του Κώστα Τσιούκα. Ο εικονοκλάστης δημιουργός επιχειρεί να βγάλει από την ιστορία της Ζιζέλ το νοτιοευρωπαϊκό της πρόσωπο με επιρροές από την γκοθ κουλτούρα, τη νεορομαντική μουσική, τους κλασικoύς ζωγράφους, αλλά και μια παραληρηματική ποπ αισθητική.
Κάθε χρόνο μια γιορτή. Κι εμείς, γεμάτοι προσμονή και επιθυμία ταξιδεύουμε στην Επίδαυρο, ευχόμενοι να χαθούμε στη δίνη ενός θεάματος που έχει κάτι να μας πει, να μας συγκινήσει και ταυτόχρονα να μας δώσει υλικό για να σκεφτούμε.
Η Comédie-Française, ή αλλιώς ο θίασος που ίδρυσαν οι ηθοποιοί του Μολιέρου στο μακρινό 1680, έρχεται για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου για να δώσει τη δική του οπτική πάνω στην τραγωδία του Ευριπίδη. Ο Ίβαν βαν Χόβε, ο Ολλανδός σκηνοθέτης που πέρσι μας χάρισε μερικές συγκλονιστικές στιγμές στο Φεστιβάλ Αθηνών μέσα από τα έργα «Περσόνα» και «Μετά την Πρόβα» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, επιστρέφει στον θεσμό για να παρουσιάσει την ιστορία του Ορέστη και της Ηλέκτρας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ο συνδυασμός του με τον πιο παλιό θίασο του θεατρικού γίγνεσθαι είναι ένας από τους λόγους που βρίσκεται σήμερα στη λίστα με τις παραστάσεις που περιμένουμε εναγωνίως να παρακολουθήσουμε στα πλαίσια του φετινού Φεστιβάλ.
Ο μάγος της σκηνής Ρόμπερτ Γουίλσον, βρίσκεται ξανά μπροστά στα φώτα του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου. Παίρνει τα tableaux vivants του και τους δίνει τη μορφή του Οιδίποδα, του πιο γνωστού τυράννου του αρχαίου ελληνικού δράματος. Στη διάθεσή του έχει τη Λυδία Κονιόρδου και έναν θίασο Ελλήνων και ξένων ηθοποιών που στέκονται κάτω από το μαγικό ραβδί αφήνοντας την κίνησή τους να συνδυαστεί με τον λόγο. Όποιος έχει βρεθεί σε μία από τις παραστάσεις του μεγάλου πειραματικού σκηνοθέτη που τείνει να φέρνει στα μέτρα του παραμυθιού σκληρές αλήθειες, τότε έχει ήδη αγοράσει εισιτήριο για τις παραστάσεις της 21ης ή της 22ης Ιουνίου. Όποιος, δε, δηλώνει αρχάριος στον κόσμο του Ρόμπερτ Γουίλσον τότε πρέπει να ζήσει αυτή την εμπειρία μιας και ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης θα επισκεφτεί ξανά τη χώρα μας μετά από τρία χρόνια, συγκεκριμένα το 2022.
Οι Ιώ Βουλγαράκη, Λιλλύ Μελεμέ και Γεωργία Μαυραγάνη γιορτάζουν την επίσημη πρώτη τους φορά στην Επίδαυρο μέσα από την τριλογία της «Ορέστειας» και παρουσιάζουν σε μία ενιαία παράσταση τον «Αγαμέμνονα», τις «Χοηφόρους» και τις «Ευμενίδες» αντίστοιχα. Με τον ανίκητο συνδυασμό του Αργύρη Ξάφη, της Δέσποινας Κούρτη και της Εύης Σαουλίδου, η Ιώ Βουλγαράκη θα παρουσιάσει την ιστορία του Αγαμέμνονα ενώ η Λίλλυ Μελεμέ θα επιστρατεύσει τη Φιλαρέτη Κομνηνού και τον Γιώργο Χρυσοστόμου για τις «Χοηφόρους» της. Την τριλογία θα κλείσει η Γεωργία Μαυραγάνη με τις «Ευμενίδες» και ένα καστ αξιόλογων ηθοποιών που περιμένουμε να δούμε επί σκηνής. Μία άχαστη συνεργασία σκηνοθέτιδων και ηθοποιών έρχεται το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.
Ο Δημήτρης Καραντζάς παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει αποδείξει ότι κάτι έχει να πει μέσα από το βήμα του θεάτρου. Αυτός ωστόσο είναι μόνο ένας από τους λόγους που οι «Νεφέλες» γνωρίζουν ήδη μεγάλη αναμονή κοινού. Το γεγονός ότι ο Νίκος Καραθάνος, ή αλλιώς ο άνθρωπος που κατάφερε δύο χρόνια πίσω να παρουσιάσει έναν Αριστοφάνη που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια ακόμα με τους «Όρνιθές» του, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο Γιώργος Γάλλος βρίσκονται μεταξύ των ονομάτων του θιάσου, είναι μερικοί εξίσου σημαντικοί λόγοι για τους οποίους σήμερα ο Δημήτρης Καραντζάς βρίσκεται μεταξύ των ονομάτων που ψάχνουμε, όταν θέλουμε να αγοράσουμε το εισιτήριο μίας παράστασης του Φεστιβάλ.
Δημήτρης Καραντζάς, Νεφέλες
Δημήτρης Καραντζάς, Νεφέλες
Στάθης Λιβαθινός, Ικέτιδες 5-6/7, 21.00
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και παράλληλα ο σκηνοθέτης που έχει κερδίσει την προσμονή και το χειροκρότημά μας συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο Κύπρου σε μία από τις λιγότερο διάσημες παραστάσεις του Ευριπίδη. Ο Στάθης Λιβαθινός, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς σκηνοθέτες της γενιάς του, αναλαμβάνει να παρουσιάσει ενώπιόν μας έναν πόλεμο σε νέα μετάφραση του Γιώργου Κοροπούλη. Οι «Ικέτιδες» ανεβαίνουν στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου τον Ιούλιο έχοντας στη λίστα των συντελεστών τους ονόματα όπως αυτό της Κόρας Καρβούνη, της Άννας Γκαγκιώζη και της Κάτιας Δανδουλάκη, δίνοντάς μας πολλούς ακόμη λόγους να περιμένουμε την ώρα που η πιο σημαντική σκηνή του διεθνούς θεατρικού γίγνεσθαι θα φωτιστεί.
Γιάννης Καλαβριανός, Ιφιγένεια η εν Αυλίδι 19-20/7, 21.00
Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί το κορυφαίο δράμα, όπου οι χαρακτήρες εξελίσσονται από επεισόδιο και σε επεισόδιο. Ο Ευριπίδης, βαθιά σοφός και ώριμος, αναδιευθετεί το επικό υλικό και, απευθυνόμενος στους διχασμένους Έλληνες της εποχής του, γίνεται ο κήρυκας της φιλοπατρίας.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης (Οιδίποδας), η Αμαλία Μουτούση (Ιοκάστη), ο Νίκος Χατζόπουλος (Κρέων), ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Τειρεσίας), κ.ά. είναι από τους λόγους που θα ταξιδέψουμε μέχρι την Επίδαυρο για να δουμε το τελειότερο έργο του Σοφοκλή και κατά γενική ομολογία την πλέον υποδειγματική αρχαία τραγωδία.
Δημήτρης Μπογδάνος, Δάφνις και Χλόη 19 & 20 Ιουλίου, 21.30
Ο γνωστός παραμυθάς της σκηνής, ή αλλιώς ο άνθρωπος που με κάθε του παράσταση ταξιδεύουμε στην ξεγνοιασιά των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων, φέρνει στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου μία από τις πιο διάσημες ιστορίες αγάπης. Ο Δημήτρης Μπογδάνος σκηνοθετεί τον Γιάννη Φέρτη, την Έλλη Πασπαλά και ένα καστ αξιόλογων ηθοποιών στο «Δάφνις και Χλόη» του Λέσβιου συγγραφέα Λόγγου και μας προσκαλεί να χορέψουμε στους ρυθμούς του μουσικού David Lynch και να χειροκροτήσουμε με όσο περισσότερη δύναμη μπορούμε την αγάπη.
Λίγα λόγια για την ιστορία: Κυριαρχεί η εξιδανικευμένη και γεμάτη ευαισθησία περιγραφή της φύσης της Λέσβου και η εναλλαγή των τεσσάρων εποχών, ενώ κάθε εποχή του χρόνου συμπίπτει και με ένα διαφορετικό κεφάλαιο στον έρωτα των δύο νέων αντικατοπτρίζοντας τις δικές τους ψυχικές εναλλαγές. Αυτός ο έρωτας αποδεικνύεται εντέλει ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.
Εκείνοι που είχαν την τύχη δύο χρόνια πίσω να παρακολουθήσουν τη «Φαίδρα» του Ρακίνα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μέσα από την υποκριτική τελειότητα της Ιζαμπέλ Ιπέρ, ίσως έχουν ένα λόγο παραπάνω να περιμένουν την παράσταση της Έφης Θεοδώρου στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Η Μαρία Σκουλά, ο ταλαντούχος Γιάννος Περλέγκας, ο Γιάννης Παπαδόπουλος κ.ά. θα βρεθούν εκεί το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου για να κερδίσουν το πιο ζεστό μας χειροκρότημα.
Λίγα λόγια για την ιστορία: Το έργο βασίζεται στο γνωστό μύθο του Ιππόλυτου και της Φαίδρας, που έχει συγκινήσει λογοτέχνες και τραγικούς ποιητές από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τον Ευριπίδη και τον Σενέκα ως τη Σάρα Κέιν.
Νατάσα Τριανταφύλλη, Οι Δαναΐδες 2 & 3 Αυγούστου, 21.30
Ο συνδυασμός των τεσσάρων υπό το τραγούδι της Αρτέμιδος Μπόγρη αναλαμβάνει να φέρει τον Αντρέα Κάλβο στο Μικρό Θέατρο Επιδαύρου και να μας γνωρίσει την ιστορία των «Δαναΐδων» του. Η σκηνοθέτρια συνεργάζεται και πάλι με το Φεστιβάλ Αθηνών, αυτή τη φορά με ένα ελληνικό έργο.
Λίγα λόγια για την ιστορία: Η τραγωδία αντλεί από τον μύθο των Δαναΐδων, που έφτασε σ’ εμάς αποσπασματικά μέσα από διάφορες μυθολογικές και φιλολογικές πηγές, μεταξύ αυτών την τραγωδία «Ικέτιδες» του Αισχύλου. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Άργος, όπου οι πενήντα γιοι του Αίγυπτου, αδελφού του βασιλιά του Άργους, Δαναού, ζητούν σε γάμο τις πενήντα κόρες του Δαναού.
ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ 4 ξεχωριστά events κάτω από την Ακρόπολη
Loreena McKennitt 27/6, 21.00
H Loreena McKennitt υπόσχεται έναν παραμυθένιο κόσμο με κέλτικους ήχους στο Θέατρο Ηρώδου του Αττικού. Μουσικός, τραγουδίστρια, συνθέτρια και παραγωγός, η πολυτάλαντη Kαναδή με αναφορές στην κέλτική και μεσογειακή παράδοση συστήθηκε το 1985 με το ντεμπούτο της «Elemental». Η μουσική της έχει ακουστεί σε δεκάδες σειρές και ταινίες, ενώ έχει γράψει και soundtrack ταινιών από το «Highlander III» μέχρι την «Tinker Βell» του Disney. Έρχεται στην Αθήνα με επιλογές από το σύνολο της πλούσιας δισκογραφίας της και το πρόσφατο άλμπουμ της «Lost Souls», το πρώτο με νέες συνθέσεις ύστερα από το «An Αncient Μuse» του 2006. Σε αυτό μάλιστα συνεργάζεται με τους Έλληνες μουσικούς Σωκράτη Σινόπουλο (λύρα), Πάνο Δημητρακόπουλο (κανονάκι) και Χάιγκ Γιαζιτζιάν (ούτι), δημιουργώντας ένα αιθέριο world folk ιδίωμα.
Από τα ονόματα που έγραψαν μέρος της ροκ ιστορίας και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για πολλές γενιές μουσικών. Το θρυλικό συγκρότημα του Ian Anderson έρχεται στο Ηρώδειο, 16 χρόνια μετά την προηγούμενή του εμφάνιση κάτω από την Ακρόπολη, για να γιορτάσει τα 50 του χρόνια. To βρετανικό γκρουπ με σημαντικές κυκλοφορίες, όπως το κλασικό «Aqualung» του 1971, συνδύασαν την prog rock φόρμα με χρήση οργάνων, όπως το φλάουτο, σε ένα μοναδικό αποτέλεσμα.
Το αυστραλιανό ντουέτο που λάτρεψε και εμπνεύστηκε από την ελληνική μυθολογία και παράδοση φέρνει τον διονυσιακό του ήχο στο Ηρώδειο. Ξεκινώντας το 1981 στη Μελβούρνη, οι Dead Can Dance συνιστούν μια κατηγορία από μόνοι τους. Το δίδυμο των Brendan Perry και Lisa Gerrard συνδυάζει τις ετερόκλητες επιρροές του από όλο τον κόσμο μέσα στους αιώνες. Από τα πρώτα ηχηρά ονόματα της θρυλικής 4AD τη δεκαετία του ’80 έχουν φτάσει στο σήμερα με αρκετές παύσεις και επανενώσεις διευρύνοντας διαρκώς τον ήχο, τη γλώσσα της μουσικής, τη δύναμη της φωνής. Ακούγοντας προσεκτικά τους ήχους της φύσης. Με φυσικά όργανα από όλο τον κόσμο. Με το νέο τους άλμπουμ «Dionysus» δημιουργούν ένα ορατόριο στον διονυσιακό μύθο φτάνοντας μέχρι τις αρχές του 16ου αιώνα με 7 μουσικές ιστορίες που θα παιχτούν ζωντανά στο Ηρώδειο μόλις λίγα μέτρα πιο πάνω από το θέατρο του Διονύσου. Μαζί με επιλογές των τραγουδιών τους από τις πρώτες δεκαετίες της πορείας τους, αλλά και κομμάτια που δεν έχουν παίξει ποτέ ξανά ζωντανά στη σκηνή.
Ο κινηματογραφικός και ατμοσφαιρικός τους ήχος ταιριάζει γάντι στο Ηρώδειο. Οι ενορχηστρώσεις με βάση τα ακουστικά όργανα σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική βαρύτονη φωνή του Stuart A. Staples υπόσχονται μια συναρπαστική συναυλία. Με πορεία που ξεκίνησε το 1992 στο Νόττινχαμ, οι Τindersticks έχουν μια εκλεκτική δισκογραφία από στούντιο άλμπουμ και soundtracks κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Παραμένουν σταθεροί συνεργάτες των ταινιών της Γαλλίδας σκηνοθέτιδας Claire Dennis, ενώ ο Stuart Staples έγραψε τη μουσική και στην πιο πρόσφατη ταινία της, «High Life», όπου φωνητικά στο τραγούδι τους «Willow» κάνει ο πρωταγωνιστής Ρόμπερτ Πάτινσον.
Tindersticks
Tindersticks
ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Του Στέφανου Τσιτσόπουλου
Νετάρει στις μειοψηφικές και περιθωριακές κουλτούρες. Αγαπά τη διαφορετικότητα, σέβεται τη διαφορετικότητα και την προασπίζεται προσπαθώντας να αγγίξει ποικίλες φυλές και βιότοπούς της. Γιατί αυτό θα πει «Άνοιγμα στην πόλη». Το Φεστιβάλ Αθηνών συνδέεται με το κοχλάζον προσπαθώντας εν είδει γέφυρας να ενώσει αλλά και να διευκολύνει κυκλοφορίες ιδεών, ανθρώπων και πράξεων.
Πλατφόρμα Αφροδίτη*
Πλατφόρμα Αφροδίτη*
Από τον χώρο της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, η ζωντανή σύνδεση με την πλατφόρμα Αφροδίτη* καθώς και η περφόρμανς New Era(?), που στα ελληνικά θα πει «Μια νέα εποχή με ερωτηματικό», παράγει μια ενέργεια ζωντανής αφήγησης και θερμού διαλόγου με τους θεατές. Αυτό είναι και το ζητούμενο: Πώς και τι σκέφτεται και πώς ζει η νέα γενιά των ΛΟΑΤΚΙ+; Πόσο λίγο, πολύ ή καθόλου μετακινήθηκαν οι αντιλήψεις μας και κατά πόσο μπορούμε να λέμε πως έχουμε μπει σε μια νέα εποχή ουσιαστικής αναγνώρισης στο δικαίωμα της ελεύθερης ταυτότητας;
Ο εικαστικός Ηλίας Πούλος στο «Αυτό που δεν βλέπουμε μας κοιτάζει» επεκτείνει τον διάλογο, μεγαλώνει την εικόνα, και σε μια ξεχωριστή έκθεση με σπάνιο υλικό, γυρίζει πίσω σε φιγούρες ναρκομανών του Μεσοπολέμου. Μια ρετροσπεκτίβα του ελληνικού «Walk on the Wild Side», μόνο που το σάουντρακ δεν έρχεται από τον Λου Ριντ, αλλά από βραδιά ρεμπέτικων τραγουδιών που αναφέρονται στη χρήση απαγορευμένων ουσιών. Συζητήσεις, θεωρήσεις, αφηγήσεις, αναγνώσεις, αναδρομές και… περίπατος. Ο ηχητικός περίπατος που μας επιφυλάσσει το «Άνοιγμα στην πόλη» είναι συνδιοργάνωση με το Πολιτιστικό Στέκι του ΚΕΘΕΑ.
ΚΕΘΕΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ Ιστορίες από μια παράλληλη πραγματικότητα
ΚΕΘΕΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ Ιστορίες από μια παράλληλη πραγματικότητα
Ταυτόχρονα, μέσω των «Αοράτων διαδρομών» σε συνεργασία με τη «Σχεδία», το Φεστιβάλ Αθηνών μας «ξεναγεί» στις κοινωνικές δομές του κέντρου, με οδηγούς νυν και πρώην άστεγους συμπολίτες μας. Συσσίτια, υπνωτήρια, κέντρα απεξάρτησης, κέντρα ημέρας είναι μερικές μόνο έννοιες του διαφορετικού αλλά και του τι θα πει «ξενότητα». Κατά πόσον μπορούμε να αφομοιώσουμε στην καρδιά της κάθε γειτονιάς τον πρόσφυγα, τον απόκληρο και τον μετανάστη; Αυτό είναι το θέμα της παράστασης του Παντελή Φλατσούση, που, με κύριο όχημα τις αφηγήσεις παιδιών διαφόρων εθνικοτήτων που μεγαλώνουν στην Kυψέλη, επιχειρεί να δώσει μια διαφορετική οπτική της εκεί καθημερινότητας.
Περισσότερο «Άνοιγμα» στην πόλη, περισσότερος κώδικας, αλλαγή γλώσσας: ποίηση και λογοτεχνία. Οι προσωπικές σχέσεις με το άστυ θα ξεκλειδωθούν φιλοξενώντας τρεις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις: Τη «Σινε-παρμένη» του Ερνάν Ριβέρα Λετελιέρ, μια ιστορία που συνδέει το σινεμά με τη δίψα της αφήγησης, την οποία σκηνοθετεί ο Θανάσης Χαλκιάς και θα προβληθεί σε αγαπημένα θερινά σινεμά της Αθήνας. Δεύτερη πρόταση, στον χώρο του Κεραμικού, το «Amicamea», μια σκηνική σύνθεση ερωτικών επιστολών του Oβιδίου για το πάθος και την απώλεια, από την ομάδα Lotus eaters και τον υποσχόμενο Θεσσαλονικιό σκηνοθέτη Πάνο Δεληνικόπουλο. Τρίτη πρόταση: μια σύνθεση από τα άπαντα του σημαντικού πεζογράφου και ποιητή Μάριου Χάκκα, που θα παρουσιάσει η Ζωή Ξανθοπούλου γύρω από το το σπίτι του στην Καισαριανή με τη συμμετοχή κατοίκων της γειτονιάς.
Θανάσης Χαλκιάς, Η σινε-παρμένη
Θανάσης Χαλκιάς, Η σινε-παρμένη
Ζωή Ξανθοπούλου, Μάριος Χάκκας: «Κανένα ρετούς. Θέλω την πραγματικότητα»
Ζωή Ξανθοπούλου, Μάριος Χάκκας: «Κανένα ρετούς. Θέλω την πραγματικότητα»
Αλλαγή ρεπερτορίου, στροφή πυξίδας: Ωδείο Αθηνών και ετοιμαστείτε για το Young Greek Classics 2019. Ένα αφιέρωμα στο τσέλο με έξι νέους έλληνες τσελίστες είναι η πρόγευση για να φύγετε μετά… σε μια νύχτα για τα αστέρια, στο Αστεροσκοπείο Αθηνών με τον Θοδωρή Οικονόμου σε solo piano. Επόμενη στάση: η Έλενα Αντωνίου σε μια περφόρμανς In situ σε μουσειακό χώρο, μείνετε συντονισμένοι για περισσότερα. Και όπως πάντα, η κλασική συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδας στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς. Φέτος το κόνσεπτ είναι «Κινηματογράφος και πόλη» με ταινίες των Ζόζεφ Χεπ, Ρόμπερτ Σίοντμακ, Στέλιου Τατασόπουλου και άλλων.
Μια ακόμα συνεργασία που θα συζητηθεί είναι αυτή με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Περιλαμβάνει δράσεις αρχιτεκτονικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως οι «Τόποι μνήμης» με τις δημοφιλείς ξεναγήσεις του Μανώλη Κορρέ, αλλά και το «Από την Ομόνοια στο Σύνταγμα: στοές και πλατείες». Υπογράφει ο καθηγητής Παναγιώτης Τουρνικιώτης. Επόμενος προορισμός: «Η στράτα του Στράτη στην Αθήνα», ένας λογοτεχνικός περίπατος στα βήματα του Στράτη Μυριβήλη, από το σπίτι του στην οδό Ερεσσού με ενδιάμεσες στάσεις τα μέρη που αγάπησε ο συγγραφέας, ο Νίκος Βατόπουλος που τον προλογίζει εγγυάται γνώση και συγκίνηση.
Επόμενη σύμπραξη: Το Φεστιβάλ Αθηνών σε συνεργασία με την Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών, Αττικής και Αργοσαρωνικού προτείνει τη δράση «Οι πέτρες μιλούν». Θεατρικά δρώμενα σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της Αθήνας έχουν στόχο την ευρύτερη διασύνδεση του φεστιβάλ με τον χώρο του τουρισμού.
Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής και Αργοσαρωνικού, Οι πέτρες μιλούν
Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών - Αττικής και Αργοσαρωνικού, Οι πέτρες μιλούν
Όλα θα τελειώσουν όπως άρχισαν, σαν μια μεγάλη γιορτή! Μιλάμε για το μεγάλο πάρτι στο Πεδίο του Άρεως, σχεδιασμένο ειδικά για δημόσιους χώρους από τη χορογράφο Ναταλί Περνέτ. Οι δικοί μας Πόλκαρ, σε συνεργασία του Γαλλικού Ινστιτούτου, του Fluxum Foundation, του Flux Laboratory και της Περιφέρειας Αττικής, θα παίξουν ζωντανά και θα παρτάρουν σκληρά.
Κι αν νομίζετε ότι όλα τα καλά συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα, θα σας συνιστούσαμε να μην προτρέχετε, γιατί ούτε και ο Πειραιάς θα μείνει παραπονεμένος. Έρχονται! Σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο φετινό πρόγραμμα μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά δράσεων με τίτλο «Ανθρωπότητες» εγγυάται μέρες και νύχτες στη θάλασσα. Με ποιητικό περικείμενο την Αγία Γραφή και σε συνεργασία με κοινωνικές δομές του Πειραιά, θα δικαιώσει τον τίτλο της αλλά και το τραγούδι «I’m only human after all». Όπου «I» αντικαταστήστε με «we», και βγείτε στην καρδιά και την ψυχή του «Ανοίγματος στην πόλη». Εγώ, εσύ, εμείς, όλοι μαζί.
12°
