Στα λεπτά της χέρια της κρατούσε έναν πάκο από φωτογραφίες. Τη χαρακτήριζε μια γλυκιά αδεξιότητα. Φορούσε μαζί γυναικεία και αντρικά ρούχα. Σαν αυτά που προσφέρεις μετά από ένα ξέχειλο βράδυ προς κάποια άνεση. Καθίσαμε στο «La Station». Παράγγειλε εκείνη. «Ντε καφέ λονζέ, σιλβουπλέ». Άρχισε να ανοίγει μία μία τις φωτογραφίες σαν τραπουλόχαρτα στο τραπέζι. Το βλέμμα της εναλλασσόταν άλλοτε μεταξύ ευκρίνειας και ασάφειας και άλλοτε μεταξύ αθωότητας και πονηριάς. Σουηδή από οικογένεια καλλιτεχνών ήταν το μικρό της βιογραφικό, που μένει μόνιμα σε μια σοφίτα στην Μονμάρτη (sic). Η Elsa Hammarén είναι ίσως ένα από τα πιο ευγενή άτομα που έχω ποτέ γνωρίσει. Μπροστά μου ξεδίπλωνε σιγά σιγά έναν κόσμο όπως τον είχε αισθανθεί. Κυτταρικά.
Η σχέση της με τους ανθρώπους και το φύλο ήταν η αναζήτησή της. Το ανθρώπινο σώμα, ό,τι είχε απομείνει από ένα βράδυ, οι εραστές, οι φίλοι, η αίσθηση που αφήνει ο έρωτας, ο χωρισμός, η απογοήτευση και ο οργασμός, η εναλλαγή και το στίγμα. Με κάθε τεχνική. Έγχρωμα, ασπρόμαυρα, πολαρόιντ, στοπ καρέ. Σε απόλυτο συντονισμό με το κοίταγμά της. Άγουρη και ώριμη ταυτόχρονα. Κάτι από το «The dreamers» του Bernardo Bertolucci.
Η Elsa Hammarén ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Η δουλειά της είναι αυτοβιογραφική. Συνεργάζεται με εκδόσεις, περιοδικά και εκθέσεις, αλλά και διαφημιστικές καμπάνιες για μάρκες όπως το Our Legacy και το Monki. Ακόμη και στην εμπορική της δουλειά διατηρεί την προσωπική της προσέγγιση. Η πιο πρόσφατη δουλειά της δημοσιεύτηκε από τον δανέζικο εκδοτικό Thoughts of Me Press στο βιβλίο We Begin By Writing, μια συνεργασία όπου εμφανίζονται οι φωτογραφίες της Elsa μαζί με μια συλλογή επιστολών. Είναι επίσης βοηθός του JH Engström.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την την Elsa Hammarén στην προσωπική της σελίδα έδω, το instagram και το facebook.
16°
