ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

Την Τήνο την ανακάλυψα μαζί µε κάποιους αγαπημένους φίλους εκείνης της εποχής (1988) που τώρα πια έχουν άλλες αγάπες. Εγώ της έμεινα πιστός.

Η Σαντορίνη αναμφισβήτητα είναι ένα μοναδικό μέρος για τον κόσμο ολόκληρο. Αυτή τη μοναδικότητά της την οφείλει στη γεωλογική περιπέτειά της.

Ευλογημένος τόπος, μ’ όλα τα μπερεκέτια του Θεού να σε καρτερούν να τ’ απολαύσεις.

Σαν φοιτητής το σνόμπαρα το νησί...Το ξανασυνάντησα πριν από 6-7 χρόνια, µε το περίεργο συναίσθημα της ενοχής και της αυτονόητης ταύτισης

Άνδρος... Χώρα... ένα μνημείο της ναυτοσύνης, ένα πεδίο προσφοράς.

Αν βρεθείς στη Θάσο, σημείωσε τα sos, μέλι και γλυκό του κουταλιού καρύδι.

Βρήκαμε μέρος να κοιμηθούμε σε μια παραλία που γύρω μας δεν υπήρχε τίποτε άλλο από καθαρή φύση. Έβγαλα τα ρούχα μου κι ένιωσα σαν μαϊμού. Γυμνός κι ελεύθερος.

Είναι μαγεία να περπατάς στην Ερμούπολη, ειδικά το βράδυ.

Όταν θα πας στο Μουσείο του Θεόφιλου, στη Βαρειά, μη βιαστείς. Πρέπει να σταθείς απέναντι στο κάθε έργο και να μείνεις ώρες.