The beauty of vulnerability: Η νέα τοιχογραφία της Kitsune στον Κορυδαλλό

«Νομίζω ότι θα ονομάσω τον τοίχο "The beauty of vulnerability" επειδή, όπως και η παιώνια parnassica, τα όμορφα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο μπορούν να υπάρχουν σε εύθραυστες συνθήκες και πρέπει να τα φροντίζουμε καλά» μου λέει η Kitsune κοιτώντας το mural της. Mια νεαρή γυναίκα που φοράει το σκουφάκι της, έχοντας αγκαλιά τη γάτα με τα πολύχρωμα μάτια της, ένα μπλε και ένα καστανό, περιβάλλεται από την κατακόκκινη παρνασσική Παιώνια. Περπατώντας στο προαύλιο του 4ου και 5ου Γυμνάσιου Κορυδαλλού κοιτώντας ψηλά, θα αντικρίσεις τη νέα τοιχογραφία της Βελγίδας καλλιτέχνιδας που εγκαινιάστηκε στις 7 Νοέμβρη από την Πρεσβεία του Βελγίου, σε συνεργασία με τον Δήμο Κορυδαλλού και την Awesome Athens Experiences.

Το καλλιτεχνικό της όνομα είναι εμπνευσμένο από το αγαπημένο της Pokémon "Ninetales", το οποίο βασίζεται στις ιαπωνικές μυθολογικές αλεπούδες "Kitsune", γνωστές για την αλλαγή μορφής τους. Η καλλιτέχνιδα που ήρθε στην Αθήνα αποκλειστικά για την δημιουργία της τοιχογραφίας, ταυτίζεται με την αλλαγή σχήματος, προσαρμόζοντας συνεχώς τον εαυτό της στο περιβάλλον της, όπως κάνουν οι αλεπούδες. Δουλεύοντας στα παρασκήνια οργανώσεων και φεστιβάλ street art, συνειδητοποίησε ότι το πάθος της για τη ζωγραφική ήταν ακόμα ζωντανό. Η αναγνωρίσιμη χρωματική της παλέτα συμβάλλει στην ενίσχυση των προσωπικών συμπάντων που δημιουργεί, συνήθως με ονειρικό ή και σουρεαλιστικό χαρακτήρα. Εμπνέεται ζωγραφίζοντας ανθρώπους, πανίδα και χλωρίδα και εμπλουτίζοντάς τα με μυθολογία, λαογραφία ή προσωπικές εμπειρίες. «Το λουλούδι είναι η παιώνια parnassica, είναι ενδημικό της Ελλάδας και σύμβολο για το πόσο ευάλωτη είναι η ομορφιά στον κόσμο μας. Αυτά τα λουλούδια φυτρώνουν μόνο σε πολύ συγκεκριμένα μέρη και χρειάζονται ισχυρούς ψυχρούς χειμώνες για να ανθίσουν την άνοιξη. Έχουν επίσης φαρμακευτικές ιδιότητες και ως εκ τούτου έχουν συγκομιστεί πάρα πολύ από τον άνθρωπο. Καθιστώντας σαφές ότι πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και να σκεφτόμαστε βιώσιμους τρόπους συμβίωσης με τη φύση. Εκτός από την καλλιτεχνική πτυχή, το έργο αυτό έχει επίσης κοινωνική και αστική διάσταση λόγω της επιθυμίας του να φέρει χρώμα και πολιτισμό σε μια γειτονιά και πιο συγκεκριμένα σε ένα σχολείο, ως δώρο στα παιδιά».

Για να συνεχίσει:«Δημιούργησα αυτή την εικόνα και σκέφτηκα το λουλούδι και τις γάτες ως σύμβολα επειδή η πρεσβεία πρότεινε να κάνουμε ένα θέμα για τη βιωσιμότητα. Θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο να συσχετιστούμε με αυτά τα θέματα όταν φέρνουμε απτά και οικεία θέματα για να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με τον παρατηρητή. Ταυτόχρονα ήθελα η γειτονιά να αποκτήσει μια τοιχογραφία που δεν θα φαίνεται πολύ βαριά αλλά θα είναι καταρχήν γαλήνια και όμορφη. Η γάτα είναι μια άλλη μεταφορά για τη φροντίδα του κόσμου γύρω μας, μακάρι οι άνθρωποι να φρόντιζαν τόσο καλά τον κόσμο μας όσο φροντίζουμε εμείς τα αγαπημένα μας κατοικίδια. Η γάτα είναι επίσης μια ωδή στις αγαπημένες αιγαιοπελαγίτικες γάτες που υπάρχουν παντού στην Ελλάδα. Είναι μια μαύρη γάτα επειδή θέλω να απαλλάξω αυτόν τον κόσμο από τη δεισιδαιμονία ότι είναι γρουσουζιά, για να βοηθήσω, ελπίζω, οι μαύρες γάτες να υιοθετούνται περισσότερο από τα καταφύγια ζώων. Ως γλυκιά σύμπτωση, υπήρχε επίσης μια μαύρη μητέρα γάτα με δύο μαύρα γατάκια που ζούσε δίπλα σε αυτή την τοιχογραφία στο χώρο του σχολείου.

Μου αρέσει αυτή η τοιχογραφία, είναι μια πιο ήρεμη χρωματική παλέτα από ό,τι συνήθως. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ήθελα να δουλέψω με τα χρώματα της γειτονιάς, ώστε να εναρμονιστεί καλύτερα με το περιβάλλον. Ήταν επίσης πολύ ενδιαφέρον να βιώσω την εμπειρία τόσων πολλών Ελλήνων που πιστεύουν στις δεισιδαιμονίες της μαύρης γάτας, και να το απωθήσω αυτό. Υποθέτω ότι στη ζωή σου πρέπει να υπερασπιστείς αυτό που πιστεύεις, για μένα αυτό καταλήγει να είναι οι μαύρες γάτες και η προστασία τους. Το να υποστηρίζω τους αδικημένους και τους παρεξηγημένους είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω».