Η ιστορία του εκσυγχρονισμού της Ελλάδας έχει ένα όνομα: Κώστας Σημίτης. Πολιτικός, ακαδημαϊκός, συγγραφέας, ο Σημίτης είναι από τις προσωπικότητες που έχουν αφήσει ισχυρό το αποτύπωμά τους στη σύγχρονη ιστορία, ένας πρωθυπουργός που σφράγισε την πορεία της χώρας. Ευρωπαϊστής, με όραμα για το μέλλον της Ευρώπης, έβαλε στόχο τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση φέρει την υπογραφή του, ενώ στη συλλογική μνήμη έχει καταγραφεί ως ο άνθρωπος που κράτησε πρώτος στα χέρια του τα νεοφερμένα χαρτονομίσματα του ευρώ. Η γενιά Χ βίωσε την πολιτική του Κώστα Σημίτη, τον γνώρισε ως πρωθυπουργό και έγινε μάρτυρας της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού στα ώριμα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Η γενιά Ζ γνωρίζει το όνομά του, αλλά όχι όλα όσα θα έπρεπε για το πολιτικό του έργο.
Το βίντεο της ζωής του Κώστα Σημίτη στην εκδήλωση του ΔΙΚΤΥΟΥ
Οι σημαντικότεροι σταθμοί της ζωής του, προσωπικής και πολιτικής, και κυρίως η φιλοσοφία και η στάση ζωής του αποτυπώθηκαν σε ένα βίντεο που δημιούργησαν ο γνωστός σκηνοθέτης Σωτήρης Γκορίτσας, η Αγγελική Μπιρμπίλη, διευθύντρια σύνταξης στης AthensVoice, και ο Κώστας Αλεξανδρής.
Το βίντεο προβλήθηκε στην τιμητική εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη του «ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», το απόγευμα της Δευτέρας (6.11) στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος. Μια εκδήλωση που εμπνεύστηκε η Άννα Διαμαντοπούλου, πρόεδρος του Δικτύου, θεωρώντας ότι οφείλουμε να τιμούμε εν ζωή τους ανθρώπους που προσέφεραν στην Ελλάδα. Όπως λέει χαρακτηριστικά «ο Κώστας Σημίτης ανήκει σε εκείνους τους μεγάλους ηγέτες που προίκισαν την Ελλάδα με πολιτικές μεγάλων οριζόντων και με επιτεύγματα μεγάλων στόχων».
Ο Κώστας Σημίτης σε συνέντευξή του στην Athens Voice
«Στο Λονδίνο σπούδασα οικονομικά. Στη Γερμανία (όπου είχα ζήσει σπουδάζοντας νομικά) δεν μου άρεσε η συνήθης κοινωνική συναναστροφή στην μπιραρία. Την έβρισκα μάλλον μελαγχολική. Στο Λονδίνο βρέθηκα την περίοδο της ανατροπής της κυβέρνησης Μακμίλαν, της τελευταίας παραδοσιακής συντηρητικής κυβέρνησης. Τότε ανθούσαν όλα τα νέα κινήματα – όπως είπατε, ήταν η εποχή της μίνι φούστας, των Beatles και των Rolling Stones. Αλλά και των διαμαρτυριών κατά των πυρηνικών εξοπλισμών. Βρέθηκα σε έναν άλλο κόσμο πολύ πιο ανοιχτό στις παγκόσμιες εξελίξεις, στις αλλαγές νοοτροπιών και συμπεριφορών, πολύ πιο κινητικό. Αισιόδοξο και χαρούμενο γιατί απαλλασσόταν από τον παραδοσιακό πουριτανισμό. Είχα την αίσθηση ότι το περιβάλλον μου καθημερινά αλλάζει», περιγράφει για τα χρόνια των σπουδών του σε συνέντευξή του στην ATHENS VOICE πριν από λίγα χρόνια.
«Είμαι συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και έχω διαγραφεί από βουλευτής του. Πολύπλοκη ιστορία. Ποτέ δεν έπαψα να αισθάνομαι ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ όμως ότι το συγκεκριμένο σχήμα ολοκλήρωσε τον κύκλο του και θα έπρεπε να αναγεννηθεί, πρωτοστατώντας στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου κινήματος της κεντροαριστεράς, με επεξεργασμένο προγραμματικό λόγο και σαφές στίγμα», συμπλήρωσε ο Κώστας Σημίτης. Η σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ταραχώδης, ωστόσο, υπήρξε διάδοχός του στο κόμμα, όταν η υγεία του κλονίστηκε και έφυγε από τη ζωή. «Είχαν περάσει χρόνια τριβών και εντάσεων στη σχέση μου με τον Ανδρέα. Ήταν επίσης γεγονός ότι η φυσική κατάστασή του χειροτέρευσε επί χρόνια σταδιακά. Αισθάνθηκα λύπη ότι το αναπόφευκτο για καθένα μας τέλος είχε φτάσει υπό συνθήκες τόσο αρνητικές».
Στην ίδια συνέντευξη είχε μιλήσει για όλα όσα έγιναν τα χρόνια που ο Κώστας Σημίτης βρέθηκε στο «τιμόνι» της χώρας και έκανε τον απολογισμό του. «Στην οκταετία 1996-2004 η Ελλάδα έγινε μέλος της ΟΝΕ. Από περιθωριακό κράτος στις ευρωπαϊκές εξελίξεις μετατράπηκε σε χώρα η οποία εξασφάλιζε τις αναγκαίες προϋποθέσεις οικονομικής σταθερότητας και εμπιστοσύνης. Ακολουθούσε νομισματική και δημοσιονομική πολιτική που εξασφάλιζε επενδύσεις και συμμετοχές της διεθνούς επιχειρηματικής κοινότητας στην ελληνική οικονομία. Η χώρα γνώρισε μια εποχή παραγωγικής ανασυγκρότησης, η μεγέθυνση της οικονομίας έτρεχε με ρυθμούς ανάλογους των οποίων δεν είχε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τα δημοσιονομικά μας είχαν βελτιωθεί κατά πολύ και η Ελλάδα συνεργαζόταν χωρίς δυσκολίες με τους ευρωπαίους εταίρους. Το βιοτικό επίπεδο προσέγγιζε σε γοργό ρυθμό το ευρωπαϊκό, το ποσοστό των φτωχών και όσων ζούσαν σε κίνδυνο φτώχειας είχε μειωθεί. Υλοποιούνταν ή λειτουργούσαν ήδη τα μεγάλα έργα. Η χώρα είχε αξιοπιστία. Με τη δική μας συμπαράσταση η Κύπρος έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τη συμφωνία του Ελσίνκι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις ειρηνικής επίλυσης των συνοριακών διαφορών με την Τουρκία και καθιερώθηκε ο κανόνας ότι η Τουρκία θα πρέπει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις όποιες απαιτήσεις της. Εσείς δεν θα αποκαλούσατε όλα αυτά «δικαίωση»;
Πολλά δεν έγιναν. Αλλά όλα ταυτόχρονα δεν ήταν δυνατό να γίνουν. Δεν λύθηκε το ασφαλιστικό. Δεν το έλυσαν όμως ούτε οι επόμενες κυβερνήσεις, αν και πέρασαν από τότε δεκαπέντε χρόνια περίπου. Τότε η κυβέρνησή μου σταμάτησε την προσπάθεια ρύθμισης για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο. Το σχέδιο της νέας ρύθμισης παρουσιάστηκε το 2001. Την περίοδο εκείνη προετοιμαζόταν η εισαγωγή του ευρώ στη φυσική του μορφή που πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα την 1/1/2002. Επίσης έτρεχαν οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τόσο ως προς την εισαγωγή του ευρώ όσο και ως προς την ολοκλήρωση των προετοιμασιών για τους Αγώνες επικρατούσαν αμφιβολίες στο εξωτερικό. Γενικές απεργίες, συνεχείς κινητοποιήσεις, εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και αντιδράσεις βουλευτών στις ψηφοφορίες στη Βουλή θα καθυστερούσαν την εισαγωγή του ευρώ και θα ματαίωναν ίσως τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Γι’ αυτό και προτίμησα να προχωρήσουμε σε μια πιο περιορισμένη μεταρρύθμιση που είχε και την αποδοχή των εργαζομένων. Η μεταρρύθμιση αυτή χαιρετίστηκε τότε και από τους εταίρους μας όσο και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξή του στην Athens Voice ΕΔΩ
17°
