Δημήτρης Κουτσούμπας: «Σε αυτές τις εκλογές, να στρέψουμε τον προβολέα αλλού»

Μέρες που είναι, έχουμε την ευκαιρία μας να συλλογιστούμε τι ζήσαμε τα τελευταία 4 χρόνια, «να κάνουμε ταμείο». Πάνω από όλα να σκεφτούμε «την επόμενη μέρα». Και έχουμε πολλά πειστήρια πάνω στο τραπέζι για να δούμε «πού πηγαίνει το πράγμα».

«Δεν υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος στην Ελλάδα για να χωρέσουν όλες αυτές οι εξαγγελίες που γίνονται προεκλογικά. Βεβαίως, καταλαβαίνω ότι προεκλογικά πολλοί λένε πράγματα τα οποία δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, διότι, αν κοστολογήσουμε ορθά αυτά τα οποία λέγονται, ξεπερνάμε κατά πολύ τον όποιο δημοσιονομικό χώρο. Πιστεύω ότι η νέα κυβέρνηση που θα εκλεγεί θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και οι προγραμματικές δηλώσεις της θα είναι συνεπείς με τις συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας».

Hπαραπάνω δήλωση, που ανήκει στον Γιάννη Στουρνάρα, Διοικητή Τράπεζας της Ελλάδας, απέχει μόνο στη φρασεολογία και όχι στην ουσία από τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ. Με τη σημαντική διαφορά, βέβαια, ότι αυτές τις «δεσμεύσεις», εμείς δεν τις αποδεχόμαστε, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά τις αμφισβητούμε, θέλουμε να τις ανατρέψουμε.

Τα ίδια σημειώνουν σε παρεμβάσεις τους διάφοροι επενδυτικοί οίκοι, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα και άλλοι, που στην πραγματικότητα λένε «με ένα στόμα και μια φωνή» ότι όποια και αν είναι η σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης θα ακολουθήσει συγκεκριμένη, αντιλαϊκή, πολιτική.

Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μας, η σκέψη μας, ο προβληματισμός όλων μας μπροστά στις εκλογές, δεν πρέπει να στραφεί στο ποια απόχρωση, ποια ακριβώς σύνθεση θα έχει η κυβέρνηση αυτών που θα υλοποιήσουν «τη δημοσιονομική εξισορρόπηση». Αντικειμενικά, ό,τι ποσοστό και να λάβουν την Κυριακή θα είναι «μόνοι τους», μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού θα «τσακίσουν» παραπέρα τα δικαιώματα του λαού για να επιτευχθεί αυτή.

Ο «προβολέας» μας πρέπει να στραφεί αλλού. Να φωτίσει «όλους μας», που θα συνεχίσουμε να ζούμε τον πληθωρισμό, τις αυξήσεις στα επιτόκια, την ενεργειακή φτώχεια, τα πανάκριβα ενοίκια, τη νέα οικονομική κρίση που βρίσκεται προ των πυλών. Σε εμάς θα έρθει ο λογαριασμός και το ταμείο θα είναι μείον για να επιτευχθούν οι στόχοι τους. Όμως «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».

Αν κοιτάξουμε λίγο τα προεκλογικά πάνελ θα δούμε τη «φιλότιμη προσπάθεια» των στελεχών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ να κρυφτεί πίσω από τους υψηλούς τόνους το κοινό τους πρόγραμμα: Τα 350 προαπαιτούμενα του ταμείου ανάκαμψης μέχρι το 2026, που αποτελούν το κοινό υπερμνημόνιο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, οι κατευθύνσεις της Κομισιόν για «συγκράτηση» στους μισθούς κ.λπ.

Θα δούμε τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι χρειάζεται «μια ακόμα τετραετία, με ηρεμία, για να σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη και να επωφεληθούν όλοι με άνοδο μισθών». Μιλάει για άνοδο του μέσου μισθού ώστε να φτάσει –αν φτάσει– το 2027 εκεί που ήταν 16 χρόνια νωρίτερα, το 2011, όμως δεν λέει πώς αυτό θα γίνει. Σίγουρα δεν μπορεί να γίνει όσο παραμένουν σε ισχύ οι νόμοι που καταργούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, έχουν παγώσει τις τριετίες.

Και πριν τις εκλογές του 2019, όμως, πάνω κάτω τα ίδια δεν έλεγε; Υποσχόταν ανάπτυξη που θα φέρει «πολλές και καλές δουλειές». Σήμερα πού βρισκόμαστε; Το 2022 «έκλεισε» με ανάπτυξη 5,9%, αλλά ο πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 7,4%. Και πού πήγε όλη αυτή η ανάπτυξη; Πήγε, για παράδειγμα, στα κέρδη 150 εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών, που αυξήθηκαν κατά 303%.

Μπορούμε να περιμένουν άλλα 4 χρόνια για να ακούσουμε πάλι τα ίδια; Πιστεύει κανείς στ’ αλήθεια, έχοντας ζήσει τόσα και τόσα τα τελευταία χρόνια, ότι η επόμενη 4ετία θα είναι «ήρεμη»; Το ΚΚΕ δεν το πιστεύει. Γι’ αυτό σας καλούμε κι εσάς να πάρετε τα μέτρα σας.

Εμείς υποσχόμαστε να κάνουμε τη ζωή δύσκολη σε όσους «μαυρίζουν» τη δική μας. Δυνατό ΚΚΕ, λοιπόν, για να βελτιώσουμε όσο μπορούμε τη ζωή μας σήμερα, να αντιπαλέψουμε τα χειρότερα. Να το κάνουμε όπως οι φοιτητές σε όλη την Ελλάδα, που ανέδειξαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την Πανσπουδαστική, την παράταξη της ΚΝΕ, αφήνοντας 10 μονάδες πίσω την κυβερνητική ΔΑΠ και την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ να συναγωνίζονται με τα λευκά. Ήταν μια πραγματική κάλπη, όπου ψήφισαν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, «η καλύτερη δημοσκόπηση» για το πώς σκέφτεται η νέα γενιά λίγες μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές. Αυτό όντως πήγε καλά...

Μπορούμε να το κάνουμε. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι στήριξη σε μια άλλη προοπτική για την οικονομία, για την κοινωνία, για τη χώρα. Είναι ψήφος σε ένα κόμμα που παλεύει για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του ελληνικού λαού με βάση τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής μας. Είναι ψήφος σε μία δύναμη που δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι «στους μεγάλους», στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που δεν θα δώσει στήριξη ή ανοχή σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Είναι ψήφος που επιστρέφει στο λαό, αφού οι μόνες δεσμεύσεις του ΚΚΕ είναι απέναντί του.