Γιατί δεν κατάφερε να συσπειρωθεί η κεντροαριστερά; Γιατί οι όποιες μεταρρυθμιστικές φωνές στα κόμματα έμειναν μειοψηφικές; Γιατί δεν κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια ο εκσυγχρονιστικός πόλος να αποκτήσει πλατιά ερείσματα στην κοινωνία; Στην κατάσταση που βρισκόμαστε υπάρχουν αριστερές ή δεξιές μεταρρυθμίσεις; Είναι δυνατόν στην Ελλάδα να υπάρξει ένα σοβαρό, ανανεωμένο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ή ένα φιλελεύθερο ριζοσπαστικό κόμμα, στα πρότυπα των ευρωπαϊκών; Τελικά, θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια ενώ η χώρα σιγά-σιγά εξορίζεται από την ευρωπαϊκή οικογένεια και μάλιστα παρά τη θέλησή μας;
Ο χρόνος μάς τελειώνει λένε όλοι σε διαφορετικούς τόνους. Εννοούν ότι οι ψευδαισθήσεις μάς τελειώνουν. Φαίνεται όμως πως τελείωσαν οι ψευδαισθήσεις και για τους πολιτικούς, το εκλογικό αποτέλεσμα ακύρωσε τους υπολογισμούς κάποιων.
Πολιτικοί, καθηγητές, τεχνοκράτες, ενεργοί πολίτες, τα καλύτερα μυαλά που διαθέτει η χώρα, έχοντας επίγνωση της τραγικής θέσης στην οποία έχει περιέλθει η πραγματική οικονομία, καιρό τώρα αρθρογραφούν σε εφημερίδες και blogs καλώντας μας να συνειδητοποιήσουμε ότι η ψήφος μας θα κρίνει την τύχη της χώρας για πολλές δεκαετίες – ίσως για πάντα. Συζητήσεις επί συζητήσεων, κάποιες από τις οποίες προχώρησαν ως τη δημιουργία ομίλων προβληματισμού, συνασπισμών, κοινωνικών συμμαχιών, αλλά έμειναν στα χαρτιά.
Όμως, περιγράφοντας και αναλύοντας δεν απομακρύνεται η καταστροφή. Οι πολίτες έχουν κουραστεί να διαβάζουν απόψεις κατά του σάπιου πολιτικού συστήματος και υπέρ των μεταρρυθμίσεων που «σίγουρα» δρομολογούνται, αλλά ποτέ δεν γίνονται. Η χώρα χρειάζεται ένα νέο πολιτικό ακτιβισμό, πολιτικούς και πολίτες που θα αποφασίσουν να εκτεθούν. Η συνεργασία για την αναγέννηση της πολιτικής είναι αναγκαία για να βγούμε από την κρίση.
Οι μέρες είναι τόσο κρίσιμες που πρέπει όχι μόνο να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση, αλλά να αναληφθούν πρωτοβουλίες από ανθρώπους (από όλους τους χώρους), οι οποίοι αφενός βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος και αφετέρου έχουν να προτείνουν λύσεις που θα δώσουν ελπίδα (με προοπτική) στους πολίτες. Οι δημοκρατίες υπάρχουν χάρη στην ικανότητά τους να ανανεώνονται. Χρειαζόμαστε λοιπόν εκείνους, νέους και παλιούς, που έχουν το σθένος να παλέψουν κόντρα στις δυνάμεις του λαϊκισμού, του ανορθολογισμού, της ιδιοτέλειας, ανθρώπους αποφασισμένους να υπερασπιστούν τη δημοκρατία, την ανοιχτή κοινωνία, το κοινωνικό κράτος.
H AΤΗEΝS VOICE ρώτησε ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, οι οποίοι πιστεύουν στην επιτακτική ανάγκη προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, να μας πουν τη γνώμη τους.
5°
