14 χρόνια από την τραγωδία της Marfin

H διαχωριστική γραμμή με τη βία 

Ο Φώτης Γεωργελές για τα χθεσινά γεγονότα στη Σταδίου

Η τριπλή δολοφονία που έμεινε ατιμώρητη αφορά όλη την κοινωνία

Με ανάρτηση που πραγματοποίησε στο Twitter

Γιατί ξεχάσαμε τη συγκλονιστική έκκληση των συγγενών των θυμάτων λίγες μέρες μετά;

Ο Σταύρος Θεοδωράκης για μια φωτογραφία που τον στοιχειώνει

«Η πολιτεία θα τιμήσει τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν. Μια πλακέτα στο κτίριο της φωτιάς και του μίσους θα πολεμά τη λήθη και θα κρατά ζωντανό το μεγάλο δίδαγμα εκείνης της ημέρας με δύο λέξεις: ποτέ πια» -K.M.

«Μας έριχναν βόμβες μολότοφ και οι συνάδελφοί μου τους εκλιπαρούσαν. Τους ικέτευαν: “Μην τις ρίχνετε, είμαστε άνθρωποι μέσα”».

O Δημήτρης Φύσσας για την τιμωρία όσων εργάζονται

Να συμφωνήσουμε ότι ο Βγενόπουλος πολιτικολογεί πάνω στις τραγικές σορούς; Να συμφωνήσουμε.

Ο Στράτος Φαναράς γράφει για την υπόκλιση όλων στον αυταρχισμό

Ήταν και είναι οι ήρωες της καθημερινότητας. Έξι χρόνια μετά εμείς τους θυμόμαστε.

7 χρόνια αναζητούν δικαίωση τα ανυπεράσπιστα θύματα της βίας στην Marfin

Για να καταλάβουμε πώς φτάσαμε στη βία που εκτοξεύει μολότοφ εναντίον ανθρώπων, θα πρέπει να δούμε τι σημαίνουν και πώς συνδέονται δύο πρόσφατα ιστορικά γεγονότα.

Και αφού όλα ανεξαιρέτως τα κοινοβουλευτικά κόμματα καταδικάζουν τη βία, πώς γίνεται να καίγεται και να ματοκυλιέται η Αθήνα;

Σαν σήμερα, μεσημέρι 5ης Μαΐου του 2010. 3 νεκροί στην οδό Σταδίου. Ένα χρόνο μετά...

...Παρά το ότι έχω ζήσει επί αρκετά χρόνια τον τυφλό ανορθολογισµό του δηµόσιου διαλόγου, συχνά προβληµατίζοµαι µε την υποκριτική αφέλεια...

Ο Δημήτρης Φύσσας γράφει για το δίκιο του προλετάριου ιδιωτικού υπαλλήλου

Πήγα και εγώ να δω τα αποκαΐδια που άφησε η επέλαση των βαρβάρων την περασμένη Κυριακή στην Αθήνα.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα πάρει μέρος στην εκδήλωση μνήμης για τα θέματα της Μαρφίν. Χάνει έτσι μια μοναδική ευκαιρία.

Έτσι κατέγραψε ο φακός τα φρικτά γεγονότα