Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: 20 διαφορετικά κλικ από την Τελετή Έναρξης

Δεν σταμάτησε να βρέχει. Δεν σταμάτησαν να χορεύουν. Δεν σταμάτησαν τα σχόλια – και στον ξένο Τύπο και στα social media. Η Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, για πρώτη φορά πλωτή και για πρώτη φορά υπό τέτοια ασταμάτητη βροχή, δεν πήγε όπως το περιμέναμε, όπως το περίμεναν, όπως ήταν αναμενόμενο. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Στην καρδιά του θέρους, καιρός φθινοπωρινός, κι όσοι περίμεναν κάτι πιο κλασικό, πιο μετρημένο, σίγουρα δεν γνωρίζουν καθόλου καλά τη γαλλική ψυχή.

Η οποία το παράκανε με το χρώμα, το γύρισε σε απόλυτο πάρτι –πάρτι σε τεράστιο πλωτό κλαμπ με το όνομα «Σηκουάνας»-, και τη στιγμή που οι γαλλίδες τραγουδίστριες της ποπ θα μπορούσαν να «γεμίσουν» το πρόγραμμα τριών ενάρξεων, η Γαλλία προτίμησε Lady Gaga, ένρινη όσο ποτέ και με μέτριο αξάν για το εισαγωγικό τραγούδι. Και γενικώς κάποιοι θα περίμεναν ενδεχομένως κάτι πιο κλασικό, πιο μετρημένο, αλλά η γαλλική προσέγγιση ήταν αυτή και σε αρκετά σημεία της σωστή (π.χ. η απόφαση να «μιλήσει» για τις αποσιωπημένες ηρωίδες της γαλλικής ιστορίας), όπως και η έμφαση στη συμπερίλψη και τη διαφορετικότητα ήταν μία ωραία υπογράμμιση της εποχής που ζούμε και οφείλει να «χωράει» τους πάντες. Πόσω μάλλον όταν υπήρξαν αποστολές, όπως αυτή του Ιράκ ή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, στις οποίες δεν συμμετείχαν γυναίκες. Καθόλου. Ούτε μία.

Η βραδιά -νεανική, γεμάτη ενέργεια, αλλά με συναισθηματικά κενά- απέκτησε υπόσταση όταν εμφανίστηκε η Σελίν Ντιόν. Η εμφάνισή της, μ' εκείνον τον ύμνο στην αγάπη της Εντίθ Πιαφ ίσως ήταν η αποζημίωση για όλο το μπερδεμένο κάτι που ένιωθαν όλοι από την αρχή αυτής της βραδιάς. Μια καθηλωτική ερμηνεία από μία γυναίκα που δίνει μάχη στα ίσα με το σύνδρομο Άκαμπτου Ανθρώπου και που παρά τον πόνο και τις αντικειμενικές δυσκολίες ανάγκασε τον πλανήτη να υποκλιθεί όχι απλά στο τεράστιο ταλέντο της, αλλά στη δύναμη της ψυχής της που είδε ακόμα ένα όνειρό της να πραγματοποιείται με τον πιο συγκινητικό τρόπο, στην πιο μεγάλη στιγμή της Γαλλίας. 

Κατά τα λοιπά, είναι πάντα ωραίο να βλέπεις 360^ο το Παρίσι, εορταστικό, με μηνύματα ειρήνης, με τον Ζινεντίν Ζιντάν να δίνει τη δάδα στη νέα γενιά, το Λούβρο να συναντιέται με τους σύγχρονους καλλιτέχνες. Εντάξει, η Μόνα Λίζα να κάνει παρέα με τα Μίνιονς ήταν μία κάπως σουρεαλιστική ματιά στην όλη διοργάνωση, αλλά στις μεγάλες, παγκόσμιες γιορτές, ολοι μπορεί να συναντηθούν με όλους. Συμβαίνουν αυτά τα στα μεγάλα πάρτι και ο Τομάς  Ζολί, μέγας τελετάρχης αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων, έτσι τους οραματίστηκε. Ες αύριον η κριτική, που αν κρίνει κανείς από το Χ δεν γράφονται και ακριβώς κολακευτικά πράγματα για το όραμά του, αλλά –είπαμε- τώρα προέχουν οι αγώνες.

Bonus extra, στη...λήξη της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων όπου ο φωτογραφικός φακός "έπιασε" το πολύ συναισθηματικό φιλί της υπουργού Αθλητισμού της Γαλλίας Ameie Oudea Castera στον γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.