Παναθηναϊκός: Οι 8 φίλαθλοι που έχουν τα μακροβιότερα εισιτήρια διαρκείας και βρίσκονται στις κερκίδες σε κάθε αγώνα
«Και χιλιάδες φίλοι, μόλις δουν τριφύλλι, ζήτω λένε ο Παναθηναϊκός!» Οι χιλιάδες έγιναν εκατομμύρια ανά τα χρόνια αλλά πάντα ξεχώριζαν οι πιο «πιστοί». Οι φίλαθλοι εκείνοι που βρίσκονται στις κερκίδες κάθε Κυριακή, για να χειροκροτήσουν, να επευφημήσουν, να δώσουν δύναμη με την φωνή τους στην ομάδα.
Μία σχέση που για άλλους κρατάει πέντε (!) δεκαετίες, για άλλους τρεις, ενώ άλλοι είναι πιο… φρέσκοι και κάνουν το χρέος τους προς την ομάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο Παναθηναϊκός, σαν ένα «ευχαριστώ» προς τους οκτώ «ιστορικότερους» κατόχους διαρκείας, τους βράβευσε σε μία κίνηση ευγνωμοσύνης για τη στήριξή τους στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια.
Τι μπορεί να σημαίνει Παναθηναϊκός για έναν άνθρωπο που ακολουθεί την ομάδα πιστά είκοσι, τριάντα και πενήντα χρόνια; Τεύχος για τον Παναθηναϊκό χωρίς να αφιερωθεί χρόνος στη φωνή του συλλόγου, τον ίδιο του τον λαό δηλαδή, δεν θα μπορούσε να γίνει.
Τα 8 μακροβιότερα εισιτήρια διαρκείας του Παναθηναϊκού
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά; Σε ηλικία 7 ετών, ο πατέρας μου, Νίκος Ρισβάς, με πήρε στο γήπεδο (Ο.Α.Κ.Α.) και παρακολουθήσαμε το αθηναϊκό ντέρμπι μεταξύ Παναθηναϊκού και ΑΕΚ το οποίο έληξε με σκορ 1-1.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη; Τον αγώνα Champions League μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Juventus τον Νοέμβριο του 2000 με τελικό σκορ 3-1 και πρόκριση της ομάδας μας στην επόμενη φάση.
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός; Το ωραιότερο εκτός έδρας γκολ, του Warzycha στο Άμστερνταμ. Εντός έδρας, στο Ο.Α.Κ.Α, θα έλεγα του Paulo Sousa στον αγώνα απέναντι στη Juventus για το Champions League.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς; Για μένα, το να πηγαίνω στο γήπεδο για να δω τον Παναθηναϊκό ενσαρκώνει την αξία της αφοσίωσης, τονίζοντας τη σημασία του να στέκεσαι δίπλα σε κάτι που αγαπάς. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα – μια συναρπαστική εμπειρία. Η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, η πράσινη λαοθάλασσα στις κερκίδες, τα συνθήματα της Θ.13 προκαλούν αισθήματα υπερηφάνειας. Το να είσαι μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού, συμμετέχοντας ενεργά ως φίλαθλος στο γήπεδο, είναι μια παράδοση που όχι μόνο διασκεδάζει αλλά που μας ενώνει από γενιά σε γενιά.
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Το πρώτο μου διαρκείας το έβγαλα την περίοδο 1996-97.
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησα στο γήπεδο ήταν το 1982, όταν σε ηλικία 10 ετών με πήγε ο πατέρας μου στη Λεωφόρο να δούμε το παιχνίδι Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος. Είχαμε κερδίσει 2-0 με τα γκολ του Ντόκεν και του Χαραλαμπίδη και πήγαμε στον τελικό, που κατακτήσαμε το κύπελλο με αντίπαλο τον Ολυμπιακό.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Ένα από τα παιχνίδια που έχει μείνει στη μνήμη μου είναι το 1991 με τα γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου στη Σουηδία, στο παιχνίδι με την Γκέτεμποργκ με την ανατροπή από 2-0 σε 2-2, όταν ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε στην επόμενη φάση.
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός; Το πιο σημαντικό γκολ που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου ήταν το 1987, στο παιχνίδι με τη Γιουβέντους στο Ολυμπιακό Στάδιο, το δυνατό σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή του Δημήτρη Σαραβάκου, που πήγε στο «γάμμα» του και κερδίσαμε 1-0 τότε για το Κύπελλο UEFA.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Ο Παναθηναϊκός για μένα σημαίνει αγάπη, υπερηφάνεια, πολιτισμό, αξιοπρέπεια. Μεγάλωσα στη Θύρα 13 και νιώθω πολύ περήφανος που αγάπησα αυτήν την ομάδα. Όσο ζω και αναπνέω θα την έχω μέσα στην καρδιά μου και θα είμαι πάντα δίπλα της.
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν η πρώτη φορά. Αν δεν κάνω λάθος, το 1973 ή λίγο μετά.
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησα ήταν εκείνο του 1961 Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 1-0, σε ηλικία 13 ετών, στη Λεωφόρο όταν κερδίσαμε και κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα. Θυμάμαι ακόμη τον Γιάννη Νεμπίδη να σηκώνει το κύπελλο και να κάνουν τον Γύρο του Θριάμβου.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Το παιχνίδι που έχει χαραχθεί στη μνήμη μου είναι ο Τελικός στο Wembley το 1971. Ήμουν μέσα στο γήπεδο μαζί με τον χαμένο, πια, φίλο μου Πάνο Βλασσόπουλο και καθόμασταν ακριβώς δίπλα στον αθάνατο Bobby Charlton. Αυτό δεν ξεχνιέται ποτέ.
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός;
Το ωραιότερο και πιο σημαίνον γκολ που είδαν τα μάτια μου ήταν το γκολ που πέτυχε ο φίλος μου Αντώνης Αντωνιάδης στο Goodison Park κατά της πρωταθλήτριας Αγγλίας Everton στον δρόμο προς το Wembley.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Δεν μπορώ να πω τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο». Αυτό που έχω πει στους φίλους μου και στην οικογένειά μου είναι ότι θα παύσω να ζω τη στιγμή που δεν θα μπορώ να πάω στο γήπεδο να δω τον Παναθηναϊκό μας, χωρίς καμιά δόση υπερβολής.
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Τη σεζόν 2002-2003 και από τότε αδιάλειπτα.
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Παναθηναϊκός - Πανιώνιος 1-0, το 1981 στη Λεωφόρο, εννοείται με την κλασική φωτογραφία εντός του αγωνιστικού χώρου, σε ηλικία 7 ετών.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Το παιχνίδι Παναθηναϊκός - Άρσεναλ το 2001 στη Λεωφόρο, 1-0 με φοβερό γκολ-κεφαλιά «ψαράκι» του αγαπημένου μου Καραγκούνη από νωρίς. Όλο το γήπεδο όρθιο το τελευταίο δεκάλεπτο να επευφημεί και να στηρίζει την ομάδα για να αντέξει την πίεση της πανίσχυρης Άρσεναλ των Ανρί, Πιρές, Βιεϊρά. Μια ακόμα νίκη στην εκπληκτική ευρωπαϊκή πορεία εκείνης της σεζόν μέχρι τους 8 του Champions League!
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός; Αγώνας champions league, Βιγιαρεάλ - Παναθηναϊκός, 25 Φεβρουαρίου 2009, το γκολ του Καραγκούνη με ένα τέλειο μακρινό σουτ. Για εμένα προσωπικά ήταν ένα από τα ωραιότερα γκολ του Παναθηναϊκού που σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστο, καθώς παρακολούθησα τον αγώνα στο δωμάτιο του μαιευτηρίου, λίγες ώρες πριν γεννήσω την κόρη μου! Μάλιστα ο γιατρός μού είχε πει ότι πρέπει να με κατεβάσουν για κάποιες εξετάσεις 9:30 το βράδυ. «Γιατρέ, 9:45 με 11:30 έχει Παναθηναϊκό, δεν πάω πουθενά! Μετά κάνω ό,τι θες». Ευτυχώς, ο γιατρός μου είχε κατανόηση…
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Γαλουχήθηκα με την παναθηναϊκή ιδέα από τον πατέρα μου και θα τον ευχαριστώ για πάντα γιατί μου έμαθε πως μπορείς να πηγαίνεις στο γήπεδο με την οικογένειά σου και να περνάς όμορφα. Πως το γήπεδο δεν είναι επεισόδια και χούλιγκαν. Πως οι Κυριακές είναι ωραίες όταν έχει γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός είναι κομμάτι της ζωής μου. Μαζί με τον άντρα μου, τα τελευταία 21 χρόνια, έχουμε διαρκείας και έχουμε φτιάξει τη δική μας παναθηναϊκή οικογένεια. Και περνάμε με τη σειρά μας τις παναθηναϊκές αξίες στα τρία μας παιδιά. Στις χαρές και στις λύπες μαζί. Μονάχα ΠΑΟ ΕΣΥ!
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Το πρώτο εισιτήριο διαρκείας αγοράστηκε το 2000. Από τότε, ακόμα και όταν εργαζόμουν στο εξωτερικό έδινα το «παρών» ανεξαρτήτου αγωνιστικής καταστασης, διοίκησης και πορείας.
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Το πρώτο παιχνίδι ήταν εκτός έδρας το 1983 στη Νέα Σμύρνη σε αγώνα με τον Πανιώνιο, όταν οι φίλαθλοι των δύο ομάδων καθόντουσαν δίπλα δίπλα στις κερκίδες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Θα μπορούσα να θυμηθώ παιχνίδια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές της ομάδας μας, αλλά αυτό που μου έχει χαραχτεί είναι ο τελικός κυπέλλου Ελλάδος με τον Ολυμπιακό το 1988 λόγω ειδικών συνθηκών (της περιρρέουσας ατμόσφαιρας από την υπόθεση Κοσκωτά και της δραματικής εξέλιξης του αγώνα που κρίθηκε στα πέναλτι). Με την ομάδα μας να αναδεικνύεται Κυπελλούχος Ελλάδος.
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός;
Δεν μπορώ να επιλέξω ένα, οπότε θα ήθελα να αναφέρω το γκολ του Βαζέχα στο Άμστερνταμ, το γκολ του Σόουζα με την εκτέλεση φάουλ κόντρα στη Γιουβέντους για το Champions League και, φυσικά, το γκολ με την απίστευτη λόμπα του Έκι Γκονζάλες σε αγώνα με την Άρσεναλ για το Champions League.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Είναι απίστευτα δύσκολη ερώτηση γιατί είναι τόσα πολλά αυτά που σημαίνει. Είναι η προσμονή να φτάσει η ημέρα του αγώνα, η ανάγκη να συναντήσεις την παρέα σου, να γελάσεις, να σχολιάσεις, να πανηγυρίσεις ή να στεναχωρηθείς. Ο Παναθηναϊκός είναι ιδέα και τις ιδέες τις ενστερνίζεσαι και τις ακολουθείς με πίστη σε όλη σου τη ζωή. Έχεις πάθος να πας στο γήπεδο χωρίς να καταφεύγεις σε ακρότητες, να μπεις στη θέση των παικτών και του προπονητή, να διαφωνήσεις, να συμφωνήσεις, να ζήσεις το παιχνίδι με ένταση και έξαψη. Η πράσινη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος έχει μέσα της πολλή υπερηφάνεια, υγεία, ηθική και αξία που δεν χωράει σε καμία ζυγαριά. Το να είσαι Παναθηναϊκός δεν σημαίνει ότι ανήκεις κάπου, αλλά είσαι ζωντανό κύτταρο της ομάδας, μέλος της, και αυτή η σχέση δεν παύει να υφίσταται ΠΟΤΕ και κληρονομείται από γενιά σε γενιά.
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Κοντά στο 2000, αλλά «σε γνώρισα από παιδί –πολύ– μικρό» όταν πήγαινα με τον πατέρα μου Στέφανο (παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της ομάδας μας) τουλάχιστον 10-12 φορές στο γήπεδο κάθε χρόνο, ενώ αρκετές φορές με παρέα από το σχολείο παρακολουθούσαμε προπονήσεις από την Θ2 στη Λεωφόρο (όπου έχω το διαρκείας μου) που ήταν τότε ανοικτή για το κοινό!
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Δεν είμαι σίγουρος, οι εικόνες που έχω όμως μέσα από την αγκαλιά του πατέρα μου με τους πανηγυρισμούς του πλήθους γύρω μου στο γκολ του Καμάρα, στις 28/04/71, στον ημιτελικό «δρόμο για το Wembley» με τον Ερυθρό Αστέρα, είναι ακόμα οι πιο έντονες από τα πρώτα μου πράσινα βήματα στις κερκίδες της Λεωφόρου.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Δεν είναι εφικτό να αναφέρω μόνο ένα, όταν ξεφυλλίζω το βιβλίο μιας ζωής: η κανονιά του Μίμη και η κεφαλιά για Oscar... Alvarez, 2-0 τον Ολυμπιακό, που μας έκανε πρωταθλητές (11/4/77), το πρώτο μας ευρωπαϊκό στο ΟΑΚΑ, η πρόκριση με Φέγενορντ του Γκούλιτ 2-1 (3/10/84), ο τελικός Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό το 4-0 (28/5/86), η βολίδα του Μητσάρα για το 1-0 και... arrivederci Juve (21/10/87), Καπουράνη στο Λιμάνι (2/12/95), το «ψαράκι» του Μπορέλι του 1-0 με την ΑΕΚ (10/4/96), στο Καμπ Νου το μεγαλύτερο ααααχχ στην πράσινη ιστορία (9/4/02), ο Μανωλάκης και το πρωτάθλημα στον Πύργο (22/5/04), η γκολάρα του Έκι με Άρσεναλ το 2-2 (20/10/04), η υπόκλιση του Μουρίνιο στο Μεάτσα (26/11/08), το «El Madrigal» και το γκολ στο «γάμμα» του Καραγκούνη (25/2/09), το party ανατροπής με DJ τον Djibril με τον Ολυμπιακό (30/10/10) ή η «ραψωδία» του Μπεργκ στο 4-1 με τον ΠΑΟΚ (26/4/14).
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός;
Το ημερολόγιο έγραφε 8/6/77, ημιτελικός κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο. Ήμουν 11 χρονών στη Θ10, πάντα με τον πατέρα μου, και εκείνη τη φορά με τον Γαβρήλο Γαζή. Στην παράταση (παίζαμε 9 εναντίον 10 από το 15') η ανεπανάληπτη βολίδα του Δημητρίου έμελλε να μου μείνει για πάντα αξέχαστη.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Συγκίνηση, γιατί νιώθω πάντα στην ψυχή μου την «παρουσία» του πατέρα μου, ενθουσιασμός γιατί αναπνέουμε, παθιαζόμαστε, αγωνιζόμαστε στις χαρές και τις λύπες όλοι μαζί, παίκτες και οπαδοί, ευθύνη για τα παιδιά μου που είναι μαζί μου και γαλουχούνται στα ευγενή ιδεώδη του Τριφυλλιού, τη διαχρονική παναθηναϊκή υπερηφάνεια και την απαράμιλλη πράσινη ιδέα. Όταν γεννιέσαι Παναθηναϊκός, μένεις «αιώνια πιστός, δεν γίνεται αλλιώς...»
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Η επαφή μου με τη «μόνιμη» κατοχή εισιτήριου ξεκίνησε στην αρχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Τότε αγοράστηκαν μετοχές από οπαδούς και το ελάχιστο ήταν οι 5 μετοχές. Υπήρχε ένα μπλοκ μετοχών, που με αυτό πήγαινες στα εκδοτήρια και αγόραζες ένα εισιτήριο. Φυσικά εγώ ήμουν πολύ μικρός και όλα αυτά μου τα δάνειζαν συγγενείς μου. Μετά είχα σταθερό εισιτήριο ως οργανωμένο μέλος συνδέσμων και το πρώτο διαρκείας, με τη σημερινή μορφή, το αγόρασα το 2004.
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Δεν θυμάμαι το πρώτο μου ελληνικό παιχνίδι, αλλά το πρώτο μου ευρωπαϊκό. Ήταν με την Αούστρια Βιέννης το 1982 στη Λεωφόρο σε ηλικία 11 ετών. Το θυμάμαι για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ήταν βράδυ και, δεύτερον, γιατί η θέση μου ήταν στη θύρα 14 στο κάγκελο που χωρίζει τη θύρα 13, κάτω από ένα πλαϊνό στήριγμα, από όπου είδα όλο το παιχνίδι σκυφτός.
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Έχω δει πολλά σημαντικά παιχνίδια, αλλά ξεχωρίζω το Άγιαξ - Παναθηναϊκός το 1996 γιατί «έχασα» το φως μου στο γκολ, ενώ λίγο πριν το 1995 στο Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός έχασα το μπουφάν μου για μία ώρα στο γκολ του Καπουράνη.
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός;
Ίσως το γκολ του Σαραβάκου με τη Γιουβέντους το 1987 στο Ολυμπιακό στάδιο.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Οι γονείς μου, όπως και εγώ, γεννήθηκαν στην Πλατεία Γκύζη. Άρα για μένα είναι τρόπος ζωής.
Πότε αγοράσατε το πρώτο διαρκείας;
Το πρώτο διαρκείας μου μού το αγόρασε ο πατέρας μου σε ηλικία 10 ετών τη σεζόν 1999-2000. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα όταν μπήκε σπίτι και μου είπε «έλα, αγόρι μου, σου έχω ένα δώρο». Έβαλα τα κλάματα!
Ποιο ήταν το πρώτο παιχνίδι που είδατε από κοντά;
Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Δεν θα το ξεχάσω γιατί είχε γίνει και σεισμός εκείνη την ημέρα!
Ποιο ήταν το παιχνίδι που παρακολουθήσατε από κοντά και σας έχει χαραχτεί στη μνήμη;
Παναθηναϊκός - Γιουβέντους 3-1 στο ΟΑΚΑ. Είναι χαραγμένο μέσα μου το συναίσθημα της ανατριχίλας, όταν 70.000 κόσμος φώναζε συνθήματα και γιόρταζε αυτό το παιχνίδι. Στο πέναλτι-γκολ του Μπασινά άρχισα να τρέχω προς τα επάνω στη θύρα που βρισκόμουν με τον πατέρα μου, μέχρι που άρχισα να αγχώνομαι γιατί τον έχασα απο το οπτικό μου πεδίο! Με βρήκε, με μάλωσε προφανώς, αλλά στο γκολ του Βαζέχα τα ξεχάσαμε όλα!
Ποιο ήταν το ωραιότερο γκολ που είδατε να πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός;
Τρομερά δύσκολη ερώτηση. Γιούρκας, Καραγκούνης, Έκι και τόσοι άλλοι... Θα πω όμως το γκολ του Πάουλο Σόουζα με τη Γιουβέντους. Ασύλληπτο φάουλ.
Τι σημαίνει «πάω να δω τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο» για εσάς;
Προσμονή, χαρά, πάθος, ένταση. Είναι τόσο ωραίο αυτό το συναίσθημα, να περιμένεις να πας στο γήπεδο με τους φίλους σου, να φτάνεις και να πίνεις τις μπίρες σου και να ανυπομονείς. Για να δεις αυτό που αγαπάς από μικρό παιδί, αυτή η τόσο γλυκιά «ρουτίνα». Να είσαι μέρος όλου αυτού με τη φωνή σου ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Με σεβασμό στον αντίπαλο και ήθος. Αυτό που ζούσαμε τα τελευταία 3 χρόνια, δηλαδή, με τον κύριο Γιοβάνοβιτς. Γιατί στις χαρές και στις λύπες μαζί. Αυτό είναι για εμένα Παναθηναϊκός, αυτό έμαθα να αγαπώ.
16°
