Τα μπαμπαδάκια της «Καμέλιας» βάζουν κάτω όλα τα μπαμπαδάκια της Αθήνας, και τα σιροπιάζουν κι από πάνω
Μανίνα Ζουμπουλάκη
Γεννήθηκα το 1960, μεγάλωσα στην Καβάλα, γράφω στα περιοδικά από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι και σήμερα. Κατά καιρούς είμαι ραδιοφωνική παραγωγός. Έχω γράψει 20 βιβλία, δύο σενάρια ταινιών μεγάλου μήκους, δύο σήριαλ, ένα σενάριο τηλεταινίας και πολλά διηγήματα: αυτά είναι όσα έχουν κυκλοφορήσει γιατί είναι κι άλλα που δεν είδαν ακόμη το φώς. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Και όσο πλησιάζουν οι Γιορτές μοσχοβολάει άχνη ζάχαρη, αμύγδαλο και βούτυρο
Τα χειροποίητα χαλιά όταν κάποτε χαλάνε, θέλουν επιδιόρθωση με το γάντι
Κάθε βράδυ η «Σφίγγα» έχει κι από κάτι διαφορετικό, πάντα ενδιαφέρον και μπράβο της. Για τρεις Κυριακές ακόμα, έχει το «Αίνιγμα».
Πώς ήταν όταν πρωτο-έσκασε η φοβερή επιδημία που μας έκανε να καταλάβουμε στα 20-κάτι μας ότι δεν είμαστε αθάνατοι…
Ο μέσος άνθρωπος τρώει κάμποσο φιδέ στη ζωή του, κυρίως επειδή παθαίνει διάφορα που σηκώνουν - τι άλλο; - φιδέ.
Έχουν περάσει οι εποχές που μπαίναμε σε ένα μαγαζί και αγοράζαμε τα έπιπλα που χρειαζόμασταν, συν ένα-δύο κομοδίνα. Τώρα το ψάχνουμε λίγο (πολύ) παραπάνω όταν στήνουμε, ή ξαναστήνουμε ένα σπίτι.
Μερικές φορές νομίζεις ότι κάνεις αυτό που θέλεις ενώ σε έχει καταφέρει κάποιος άλλος να κάνεις αυτό που θέλει εκείνος, με έμμεση πίεση, ή με μπούλινγκ
Εδώ σχηματίζονται ουρές απ’ έξω ακόμη και τον χειμώνα