Μια βραδιά με πρωταγωνιστή τον Νικ Κέιβ, μία δεύτερη ανάγνωση στους στίχους, τη μουσική και το συγγραφικό έργο του πολυσχιδούς καλλιτέχνη. Πώς έχει καταφέρει να αποτελεί θέμα συζήτησης μέχρι σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο; Ποια είναι η σχέση του με τις τέχνες και πώς άλλαξε ο ίδιος μετά την απώλεια του πατέρα και των δύο γιων του; Την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2024, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζα Γουλανδρή έγινε ο χώρος που απαντήθηκαν όλα αυτά, και ακόμα περισσότερα ερωτήματα.
Το 3ο The Writers Sessions από τον Voice 102,5 επέστρεψε αυτή τη φορά αφιερωμένο σε μία από τις προσωπικότητες που έχουν μάθει να εκφράζονται χωρίς καλούπια και όρια, στον Νικ Κέιβ. Τον αυστραλό μουσικό, ποιητή, σεναριογράφο, συγγραφέα, συνθέτη και ηθοποιό, του οποίου η βιογραφία «Πίστη, ελπίδα και πόνος» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Ήδη από τις 8:00 το απόγευμα, ο κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, γεμίζοντας τον χώρο με όλους όσους τα τραγούδια του Νικ Κέιβ έχουν μόνιμα μία θέση στην playlist τους. Κάποιες γενιές μεγάλωσαν μαζί του, άλλες τον ανακάλυψαν μόλις πριν μερικά χρόνια, όμως και οι δύο μοιράζονται την αγάπη τους για τον ξεχωριστό αυτό καλλιτέχνη.
The Writers Sessions από τον Voice 102,5: Στιγμές από το αφιέρωμα στον Νικ Κέιβ
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον δημοσιογράφο Βύρων Κριτζά, τον εικαστικό Στέφανο Ρόκκο και τη συγγραφέα και μεταφράστρια Βάσια Τζανακάρη, να μοιράζονται τι σημαίνει για αυτούς Νικ Κέιβ, ποια ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσαν live και πώς συνδέονται τελικά μαζί του. Μια συζήτηση με συντονιστή τον Γιώργο Μουχταρίδη, κατά τη διάρκεια της οποίας διαβάστηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο «Πίστη, ελπίδα και πόνος», καθώς και δηλώσεις του Νικ Κέιβ σε παλιότερες συνεντεύξεις που προκάλεσαν. Φόντο στην όλη συζήτηση, οι polaroid φωτογραφίες του καλλιτέχνη και των κεραμικών έργων του, με τα οποία έπαιρναν μορφή οι σκέψεις και οι ανησυχίες του.
Λίγοι είναι οι μουσικοί καλλιτέχνες που συνεχίζουν και απασχολούν τόσο έντονο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα ανανεώνεται το κοινό τους. Για την συγγραφέα και μεταφράστρια Βάσια Τζανακάρη, η αλλαγή είναι μια λέξη απόλυτα συνδεμένη με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, βλέποντας ανά τα χρόνια τον ήχο του να μεταμορφώνεται, ακολουθώντας την πορεία της ζωής του. Πρόκειται για έναν δημιουργό, ο οποίος αγκαλιάζει το πώς αλλάζουν τα πράγματα και οι καταστάσεις, εκφράζοντας τα συναισθήματα και τα βιώματα του μέσα από στίχους, βιβλία ακόμα και κεραμικά. Ένας άνθρωπος με star quality, που στα 67 του χρόνια ανεβαίνει στη σκηνή και δεν μπορείς να πάρεις το βλέμμα σου.
Ο Νικ Κέιβ ήταν ένα παιδί της πρόκλησης, του ροκ εν ρολ, όπως τον χαρακτηρίζει ο Γιώργος Μουχταρίδης, ο οποίος μας μεταφέρει πίσω στα 80s με την δήλωση «μισώ το κοινό μου, θέλω όλοι να πεθάνουν». Ένας σταρ, ο οποίος πάντοτε ήξερε πώς ξεσηκώνει και να παρασύρει τον κόσμο με τη μουσική του.
Πιστεύω ότι βρίσκουμε από νωρίς τα πράγματα που αγαπάμε και δεν τα αποχωριζόμαστε ποτέ ιδιαίτερα. Νομίζω κάτι συμβαίνει στον εγκέφαλο, ανάμεσα στην ηλικία των 16-23, κάτι που μας κάνει εξαιρετικά δεκτικούς, κυρίως στη μουσική
απόσπασμα από το βιβλίο «Πίστη, ελπίδα και πόνος».
Η βραδιά έκλεισε με Sophie lies, Μαρία Παπαγεωργίου και Μανώλη Αγγελάκη να ερμηνεύουν μερικά από τα αγαπημένα και δημοφιλή τραγούδια του Νικ Κέιβ, τα οποία συγκεντρώσαμε σε μία ειδική playlist. Στη σκηνή ο Δημήτρης Γρηγοριάδης στα τύμπανα, ο Θανάσης Γκιουλέας στο μπάσσο και ο Γιώργος Γουδής σε πιάνο, κιθάρα, ενορχηστρώσεις.
Powered by Protergia - Η ενέργεια αλλάζει και γίνεται Protergia
Δειτε περισσοτερα
Αποκλειστικές εικόνες από το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό, αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό έργο υποδομής στη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο, έπειτα από δεκαετίες, παραδίδεται
Η σειρά ξεχωριστών posters που παρουσιάζονται λίγο πριν από κάθε ευρωπαϊκή αναμέτρηση
Τα Fresh Voices επέστρεψαν για τον Νοέμβριο στο Γαλλικό Ινστιτούτο, και ήμασταν όλοι εκεί.
Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, σχέδια για ταινίες και θρυλικά εξώφυλλα δίσκων
Μια μαγική μουσική βραδιά με συζητήσεις και live στο Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζα Γουλανδρή
Με αφορμή την Ωκεανίδα 2024, γνωστοί καλλιτέχνες δίνουν νέα μορφή σε σανίδες που έχουν ήδη «δαμάσει» τα κύματα