Το Σιν Φέιν, η πρώην πολιτική πτέρυγα του IRA, χαρακτήρισε «καθοριστική στιγμή» για τη Βόρεια Ιρλανδία την πρώτη εκλογική νίκη του στην ιστορία της.
Το Σιν Φέιν που επιθυμεί ένωση με την Ιρλανδία εξασφαλίζει το 29% των ψήφων, έναντι του 21,3% για το συντηρητικό Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (DUP) που τάσσεται υπέρ της παραμονής της Β. Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μολονότι δεν έχουν ανακοινωθεί επισήμως το τελικό αποτέλεσμα και η κατανομή των εδρών στο 90μελές κοινοβούλιο, οι αναλυτές λένε ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να ξεπεράσει το Σιν Φέιν.
«Σήμερα είναι μια πολύ σημαντική ώρα αλλαγής. Είναι μια καθοριστική στιγμή για την πολιτική και τον λαό μας», είπε η επικεφαλής του κόμματος Μισέλ Ο’ Νιλ. Τώρα, πρόσθεσε, θα πρέπει να γίνει μια «σοβαρή συζήτηση» για τον στόχο του κόμματος, δηλαδή την ένωση με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
Το πρώτο κόμμα έχει το δικαίωμα να προτείνει τον δικό του υποψήφιο για τη θέση του Πρώτου Υπουργού (πρωθυπουργού) της κυβέρνησης, η οποία υποχρεωτικά θα είναι πολυκομματική. Όμως οι διαφωνίες του Σιν Φέιν με το DUP σημαίνουν ότι αυτός ο διορισμός μπορεί να καθυστερήσει για μήνες.
Όταν ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο αν περιμένει ότι θα γίνει η πρώτη πρωθυπουργός της Β. Ιρλανδίας που θα προέρχεται από το Σιν Φέιν, απάντησε: «Ο λαός μίλησε».
Σε περίπτωση που το Sinn Féin γίνει πρώτο κόμμα στη συγκυβέρνηση της Βόρειας Ιρλανδίας και σε τρία χρόνια βρεθεί να κυβερνά εκ παραλλήλου στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας (αφού θριάμβευσε ανέλπιστα στις εκλογές του 2020, μένοντας όμως άδοξα εκτός κυβέρνησης) μπαίνει δυνητικά στο κάδρο η προοπτική διεξαγωγής ιστορικού δημοψηφίσματος για μια ενωμένη Ιρλανδία.
Το 2019, στο συνέδριο του κόμματος, η Ο' Νιλ δήλωσε ότι «η μόνη λύση στο χάος του Brexit είναι η ένωση. Το ερώτημα δεν είναι να μάθουμε το εάν αλλά το πότε θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα για την επανένωση».
Το δημοψήφισμα είναι στη διακριτική ευχέρεια της βρετανικής κυβέρνησης και, πιθανότατα, θα περάσουν χρόνια για να οργανωθεί. Όμως ο συμβολισμός αυτής της πρωτιάς είναι τεράστιος, αφού βάζει τέλος σε έναν αιώνα κυριαρχίας των φιλοβρετανικών κομμάτων, τα οποία στηρίζονται κατά κύριο λόγο από τους Προτεστάντες Ιρλανδούς κατοίκους.
Οι δημογραφικές τάσεις έδειχναν πάντως εδώ και καιρό ότι τα φιλοβρετανικά, προτεσταντικά κόμματα θα επισκιάζονταν τελικά από τα εθνικιστικά, καθολικά κόμματα που τάσσονται υπέρ της ένωσης με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
Τα πιο πιθανά ενδεχόμενα αυτή τη στιγμή είναι δυο: πρώτον να περιπλακεί η διαδικασία του Brexit (βλ. Πρωτόκολλο για τις Ιρλανδία / Βόρεια Ιρλανδία) και δεύτερον να υπάρξει ακυβερνησία. Αμφότερα τα ζητήματα αυτά είναι αλλησυνδεόμενα. Ο ηγέτης των DUP, Τζέφρεϊ Ντόναλντσον, έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συνεργαστεί και δεν συμβάλλει στο σχηματισμό κυβέρνησης, μέχρι να λυθεί το ζήτημα του Πρωτοκόλλου της Β. Ιρλανδίας. Καθώς αποδίδει την ήττα του ξεκάθαρα σε αυτό, απαιτεί είτε την κατάργησή του, είτε την αντικατάστασή του, πριν ξεκινήσει τις συνομιλίες συνεργασίας.
Το DUP ζητά κατάργηση τμήματος της συμφωνίας και συγκεκριμένα του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία (όπως σκέφτεται μονομερώς να πράξει το Λονδίνο, εξοργίζοντας τις Βρυξέλλες), αφού πιστεύει πως οδηγεί σε διάβρωση των στενών σχέσεων της επαρχίας με τη Βρετανία.
4°
