Η συνήγορος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ουκρανίας, Lyudmyla Denisova, είπε ότι οι εργασίες διάσωσης συνεχίζονται στο σημείο. «Προσευχόμαστε να είναι ζωντανοί, αλλά προς το παρόν δεν έχουμε καμία πληροφορία»
Μαριούπολη: Δύσκολη η επιχείρηση διάσωσης λόγω των βομβαρδισμών
Την Πέμπτη (17.3) ο πρώην επικεφαλής της περιφέρειας του Ντονέτσκ, Serhiy Taruta, είπε ότι πιστεύει πως 1.300 άνθρωποι βρίσκονταν στο κτίριο όταν βομβαρδίστηκε. Μιλώντας σε μια συνέντευξη στην ουκρανική τηλεόραση ο Ταρούτα είπε ότι οι προσπάθειες διάσωσης παρεμποδίστηκαν από την πλήρη κατάρρευση των κοινωνικών υπηρεσιών στην πόλη και τους φόβους για μελλοντικές ρωσικές επιθέσεις. «Οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα μόνοι τους. Οι φίλοι μου πήγαν να βοηθήσουν, αλλά λόγω συνεχών βομβαρδισμών δεν ήταν ασφαλές. Οι άνθρωποι καθαρίζουν μόνοι τους τα ερείπια. Δεν υπάρχει επιχείρηση διάσωσης, γιατί όλες οι υπηρεσίες που υποτίθεται ότι διασώζουν ανθρώπους, τους περιθάλπουν, τους θάβουν, αυτές οι υπηρεσίες δεν υπάρχουν πλέον».
Another horrendous war crime in Mariupol. Massive Russian attack on the Drama Theater where hundreds of innocent civilians were hiding. The building is now fully ruined. Russians could not have not known this was a civilian shelter. Save Mariupol! Stop Russian war criminals! pic.twitter.com/bIQLxe7mli
Ζελένσκι για Μαριούπολη: Εκατοντάδες άνθρωποι είναι ακόμα κάτω από τα συντρίμμια
Στην τελευταία του ομιλία μέσω βίντεο, ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, υποσχέθηκε ότι οι Ρώσοι θα πληρώσουν για τις «χιλιάδες καρδιές που σταμάτησε αυτός ο πόλεμος» στην Ουκρανία. Ο Ζελένσκι κατηγόρησε τις ρωσικές δυνάμεις ότι «κάνουν τα πάντα για να εμποδίσουν» το ουκρανικό ανθρωπιστικό έργο να εισέλθει στην πολιορκημένη πόλη της Μαριούπολης.
Περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι έχουν διασωθεί από τη Μαριούπολη, είπε. Εν τω μεταξύ, περισσότεροι από 130 άνθρωποι διασώθηκαν από τον τόπο του βομβαρδισμού ενός θεάτρου όπου οι κάτοικοι της Μαριούπολης κρύφτηκαν από τους βομβαρδισμούς. Εκατοντάδες άνθρωποι εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από τα συντρίμμια.
Ουκρανία: «Δεν είναι πια η Μαριούπολη, είναι μια κόλαση»
Υπό το αδιάκοπο σφυροκόπημα των βομβαρδισμών των ρωσικών δυνάμεων σε αυτό το στρατηγικό λιμάνι στη νοτιοανατολική Ουκρανία, κάτοικοι, που βρίσκονται τώρα στη Ζαπορίζια, περίπου 250 χιλιόμετρα βορειοανατολικά, λένε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι μπόρεσαν να φύγουν αφού χρειάστηκε να λιώσουν χιόνι για να πιουν νερό και να μαγειρέψουν υπολείμματα τροφίμων χρησιμοποιώντας ξύλα για να τραφούν, λόγω έλλειψης πόσιμου νερού και προμηθειών τροφίμων.
«Δεν είναι πια η Μαριούπολη, είναι μια κόλαση», είπε η Ταμάρα Καβουνένκο, 58 ετών. Οι Ρώσοι «εκτόξευσαν τόσες ρουκέτες», προσθέτει, «που οι δρόμοι είναι γεμάτοι με πτώματα αμάχων». «Όταν χιόνιζε, μαζεύαμε χιόνι και το λιώναμε για νερό. Όταν δεν χιόνιζε, βράζαμε νερό από το ποτάμι για να το πιούμε».
Η Καβουνένκο είναι μία από τους περισσότερους από 4.300 εκτοπισμένους από τη Μαριούπολη που έχουν φτάσει στη Ζαπορίζια από την αρχή της εβδομάδας. Σύμφωνα με το Κίεβο, περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι στιγμής στη Μαριούπολη. Η πόλη είναι στρατηγικής σημασίας στον βαθμό που η κατάληψή της θα επέτρεπε στη Ρωσία να κάνει τη σύνδεση μεταξύ των στρατευμάτων της στην Κριμαία και εκείνων στο Ντονμπάς, ενώ θα μπλόκαρε την πρόσβαση των Ουκρανών στη Θάλασσα του Αζόφ.
Σε ένα μήνυμα που δημοσιεύτηκε στο Telegram, ο δήμαρχος της Μαριούπολης, Βαντίμ Μποϊτσένκο, ανέφερε ότι περίπου 6.500 οχήματα μπόρεσαν να φύγουν από την πόλη τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη.
Στη Ζαπορίζια, σε ένα κτίριο σοβιετικής περιόδου, εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού περιμένουν εκτοπισμένους δίπλα σε στοίβες παιδικά παπούτσια και κουβέρτες. Με μακριά νύχια και βρώμικα χέρια, ο Ντίμα είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι είχε να πλυθεί δύο εβδομάδες και αναγκάστηκε να κλέψει τρόφιμα από καταστήματα για τα παιδιά και τους παππούδες του.
«Μείναμε σε υπόγεια και όταν ήταν -4 βαθμοί Κελσίου, ήταν μια καλή θερμοκρασία», λέει, σηκώνοντας το πόδι του για να δείξει ότι φοράει τρία παντελόνια για να αντέξει το κρύο. «Ορισμένες φορές τα πτώματα έμεναν στο δρόμο για τρεις μέρες», προσθέτει, «η οσμή είναι έντονη στην ατμόσφαιρα και κανείς δεν ήθελε να το αισθάνονται αυτό τα παιδιά του».
Ο Ντίμα λέει ότι κατάφερε να φύγει από τη Μαριούπολη στην τρίτη προσπάθεια και έφτασε στη Ζαπορίζια την Τρίτη με τη σύζυγό του και τα δύο μικρά παιδιά του. Η Ντάρια θυμάται από την πλευρά της ότι έμεινε στο υπόγειο του κτιρίου της με το μωρό της, μια κόρη, για δέκα μέρες.
Οι Έλληνες βουλευτές συνομίλησαν με τοπικούς αξιωματούχους και εκπροσώπους της ελληνικής ομογένειας, κατανοώντας τις καθημερινές προκλήσεις της ουκρανικής κοινωνίας
14°
