Εθνική γιορτή Γαλλίας: Η χώρα τιμά την άλωση της Βαστίλης (1789) και τη γιορτή της Ομοσπονδίας (1790), σύμβολο της ένωσης του έθνους.
Φέτος η στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της κατάληψης της Βαστίλλης, το σύμβολο της τυραννίας που το 1789 κατέρρευσε μαζί με τη μοναρχία, τιμά τα γαλλικά στρατεύματα της Αφρικής. Στις στρατιωτικές επιδείξεις παίρνουν μέρος 4.400 πεζικάριοι, 73 αεροσκάφη, 24 ελικόπτερα, 221 τροχοφόρα και 200 έφιπποι της πολιτοφυλακής της γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ παρίσταται ο πρόεδρος Μακρόν. Εξαιτίας της πανδημίας, ο αριθμός των θεατών στα Ηλύσια Πεδία δεν ξεπερνά τους 10.100 οι οποίοι φορούν μάσκες και επιδεικνύουν το πιστοποιητικό υγείας (εμβολιασμού ή ανάρρωσης). Έτσι κι αλλιώς, στο Παρίσι ο καιρός που συνεχίζεται θυελλώδης για δεύτερη εβδομάδα έχει αραιώσει κατά πολύ το πλήθος.
Οι ίδιοι κανόνες θα εφαρμοστούν και το βράδυ όπου η δημαρχία του Παρισιού οργανώνει στις 11 μ.μ. τη γιορτή των πυροτεχνημάτων: στο Πεδίο του Άρεως επιτρέπεται να συγκεντρωθούν 15.000 άτομα μάξιμουμ. Ο πύργος του Άιφελ θα φωτιστεί σαν να έχει πάρει φωτιά με μια φωτιστική σκηνοθεσία της επιχείρησης Ruggieri που έχει θέμα την ελευθερία – πέρυσι, το θέμα ήταν η κοινωνική απόσταση.
Στις άλλες πόλεις της χώρας, φέτος οι εορτασμοί περιορίζονται ή ακυρώνονται όπως αποφάσισαν οι δημαρχίες στη Νάντη, στη Λιλ, στο Πορνίκ και στην Καρκασόν. Τέλος, δεν πρόκειται να γίνουν οι συνηθισμένοι χοροί των πυροσβεστών.
Υπενθυμίζεται ότι η εθνική εορτή της Γαλλίας καθιερώθηκε το 1880. Αν και στη Βαστίλλη το 1789, οι επαναστάτες βρήκαν μόνο επτά φυλακισμένους, κανείς από τους οποίους δεν ήταν «πολιτικός κρατούμενος», η κατάληψη της Βαστίλλης θεωρήθηκε η πρώτη νίκη του γαλλικού λαού κατά ενός συμβόλου του Παλαιού Καθεστώτος. Το κτίριο της Βαστίλλης κατεδαφίστηκε τους επόμενους μήνες και στις 14 Ιουλίου 1790 οι Παριζιάνοι γιόρτασαν με μεγαλοπρέπεια τα πρώτα γενέθλια της επανάστασης.
Στη συνέχεια, ο εορτασμός της 14ης Ιουλίου εγκαταλείφθηκε μέχρι την Τρίτη Δημοκρατία, όταν ο Λέων Γαμβέττας, δήλωσε ότι ήθελε να γιορτάσει τη θεμελίωση του αβασίλευτου δημοκρατικού καθεστώτος. Με πρόταση του βουλευτή, Benjamin Raspail, μια διάταξη της 6ης Ιουλίου 1880 καθιέρωσε την 14η Ιουλίου ως εθνική εορτή της γαλλικής Δημοκρατίας, τονίζοντας εξαρχής τον πατριωτικό και στρατιωτικό χαρακτήρα της εκδήλωσης. Σκοπός ήταν η ανόρθωση της χώρας μετά την ήττα στον γαλλο-πρωσσικό πόλεμο του 1870 και τις συγκρούσεις της Κομμούνας την επόμενη χρονιά. Το γεγονός αφορούσε όλους τους δήμους της χώρας με τους εορτασμούς να ξεκινούν με μια μεγάλη παρέλαση με πυρσούς τη νύχτα της της 13ης Ιουλίου, ενώ την επομένη, καμπάνες εκκλησιών και κανονιών ανακοίνωναν την παρέλαση, την οποία ακολουθούσαν θεάματα, παιχνίδια, χοροί και βεγγαλικά.
Μετά την λιτότητα του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, στις 14 Ιουλίου 1919 οι Γάλλοι γιόρτασαν μεγαλόπρεπα την νίκη. Στο ίδιο πνεύμα εκτυλίχθηκε και η 14η Ιουλίου 1945.
Στη Νίκαια της Νότιας Γαλλίας, εδώ και πέντε χρόνια στη διάρκεια των εορτασμών της 14ης Ιουλίου, οι κάτοικοι μνημονεύουν τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης της 14ης Ιουλίου 2016 κατά την οποία 86 άτομα έχασαν τη ζωή τους και 206 τραυματίστηκαν. Το πολύνεκρο γεγονός αφύπνισε τους Γάλλους και την τότε κυβέρνηση Φρανσουά Ολάντ σχετικά με τους κινδύνους της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και του κοινοτισμού.
7°
