Στον διάλογο με την Ελλάδα, το Καστελλόριζο, τις έρευνες, τη Γαλλία και την πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ και της Γερμανίας αναφέρθηκε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Για το σκηνικό ταραχών που έχει διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο αναφέρθηκε εκτενώς μεταξύ άλλων σε άρθρο του στην «Καθημερινή», ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Συγκεκριμένα, ο Τσαβούσογλου σημείωσε πως «ο διάλογος και οι διαπραγματεύσεις είναι πράγματι το πρώτο και κύριο μέσο επίλυσης των ζητημάτων θαλάσσιας οριοθέτησης στο διεθνές δίκαιο. Ακολούθως, αναμένουμε από την Ελλάδα να ανανεώσει όλα τα κανάλια διαλόγου με την Τουρκία χωρίς καμία προϋπόθεση. Οι προϋποθέσεις γεννούν άλλες «αντι-προϋποθέσεις» (πιστέψετε, μπορούμε να βρούμε αρκετές δικές μας) και, επομένως, αυτός δεν είναι ένας καλός τρόπος να επιδιώκονται συνομιλίες ανάμεσα σε δύο γείτονες».
Επίσης, σταχυολογεί τους βασικούς στόχους της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο:
Δίκαιη και ισότιμη οριοθέτηση των θαλασσίων ορίων.
Προστασία των δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα μας έναντι μαξιμαλιστικών και υπερβολικών διεκδικήσεων θαλασσίων ορίων.
Προστασία των ισότιμων δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων στους υποθαλάσσιους πόρους του νησιού μέσω της εγκαθίδρυσης ενός μηχανισμού ισότιμου διαμοιρασμού των κερδών.
Δημιουργία ενός γνήσιου, συμπεριληπτικού, δίκαιου και ισότιμου μηχανισμού ενεργειακής συνεργασίας των υποθαλάσσιων πόρων, με τη συμμετοχή όλων των πλευρών, περιλαμβανομένων των Τουρκοκυπρίων (οι προτάσεις για το θέμα είναι ακόμα στο τραπέζι) στην Ανατολική Μεσόγειο.
Για το Καστελλόριζο
Προειδοποιεί ότι «μια σειρά από μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις δεν μπορούν να επιβληθούν στην Τουρκία μέσω της Ε.Ε. η οποία δεν έχει καμία αρμοδιότητα επί ζητημάτων οριοθέτησης θαλάσσιων συνόρων».
«Δεν μπορεί να αποκοπεί η πρόσβαση της Τουρκίας στην ανοιχτή θάλασσα και στις δικές της θαλάσσιες ζώνες, διεκδικώντας 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα υφαλοκρηπίδας για ένα μικρό νησί όπως το Μέις ή Καστελλόριζο που είναι μόνο 2 χιλιόμετρα μακριά από την Τουρκία και 580 από την ελληνική ηπειρωτική χώρα. Κανένας νόμος ή λογική, ούτε μια βασική αίσθηση δικαίου δεν θα επέτρεπε ένα αντίθετο επιχείρημα» προσθέτει.
Για τις έρευνες υδρογονανθράκων
«Απόπειρες προς την κατεύθυνση του αποκλεισμού μιας χώρας όπως η Τουρκία –με τη μεγαλύτερη σχετική ακτογραμμή στην περιοχή, έναν αυξανόμενο πληθυσμό, παραγωγικές δυνατότητες και αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες– από τα πλούτη της ίδιας της της γειτονίας δεν είναι ρεαλιστικές. Οπως το τονίσαμε πολλές φορές, αυτό απλά δεν πρόκειται να συμβεί».
«Επομένως, η Τουρκία θα είναι φυσικά αμετακίνητη στο να μην επιτρέψει απόπειρες που θα βλάψουν τα βασικά της συμφέροντα. Διατηρούμε μια ναυτική παρουσία στην περιοχή όχι για επιθετικούς λόγους, αλλά για αυτοάμυνα έναντι παρέμβασης στις δραστηριότητες σεισμικής έρευνας εντός της δικής μας υφαλοκρηπίδας (η οποία, παρεμπιπτόντως, ανακηρύχθηκε σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο πριν από 16 χρόνια!)».
Ξεκινώντας το άρθρο του, σημειώνει ότι «η Τουρκία και η Ελλάδα είχαν πάντα δύο επιλογές: είτε να έλθουν σε αντιπαράθεση με έναν τρόπο που θα πλήξει και τις δύο χώρες, είτε να βρουν μια αμοιβαία συνταγή win-win ώστε να καθορίσουν έναν αμοιβαία επωφελή δρόμο προς το μέλλον».
«Η λογική του “μόνιμου γείτονα” συνεπάγεται φυσικά τον αμοιβαίο σεβασμό για τα δικαιώματα της κάθε πλευράς. Δυστυχώς, αυτή δεν είναι η περίπτωση για όλα όσα ζούμε στην Τουρκία αυτές τις ημέρες» τονίζει και προσθέτει:
«Ένας τέτοιος αμοιβαίος σεβασμός θα έπρεπε με τη σειρά του να εκδηλώνεται με μια αίσθηση υποχρέωσης να επιλυθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα ή διαφωνίες μέσω ειρηνικών μέσων και διαλόγου. Με αυτό το πνεύμα, οι γείτονες δεν επιζητούν την κλιμάκωση, αλλά την άμεση διπλωματία και τον διάλογο με καλή πίστη και με στόχο για αυθεντική επίλυση των διαφωνιών».
Οι σχέσεις με τη Γαλλία
Εν συνεχεία, ο Τσαβούσογλου επανέλαβε τις επιθέσεις κατά της Γαλλίας και των πρωτοβουλιών που έχει αναπτύξει στην περιοχή, σημειώνοντας ότι:
«Πρόσφατα, κυβερνήσεις όπως αυτή της Γαλλίας δείχνουν μια απερίσκεπτη λαχτάρα για το αποικιακό παρελθόν τους. Ξεχάσαμε τόσο γρήγορα ότι η αποικιακή περίοδος δεν έφερε τίποτα παρά τεράστιο πόνο και δεινά για τόσο πολλούς λαούς;».
Μάλιστα, συνεχίζει, επισημαίνοντας:
«Το μοντέλο της αποδοχής της συμπεριφοράς των μητροπολιτικών αρχόντων που επιβάλλουν τη βούλησή τους στην περιφέρεια τελείωσε. Ο πρόεδρός μας συνηγορεί στην ιδέα ότι ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε (σ.σ. χώρες) και καλεί για μια πιο ισότιμη διεθνή τάξη».
Προσδιορίζουμε την εξωτερική πολιτική μας ως δραστήρια και ανθρωπιστική, ώστε να υπογραμμίσουμε τις αξίες που θέλουμε να επικρατήσουν και την ακατάβλητη προσπάθεια και δημιουργικότητά μας στην επίτευξή τους, (σ.σ. κινήσεις) όλες στην υπηρεσία του αποφθέγματος του Κεμάλ Ατατούρκ: «Ειρήνη στην πατρίδα, ειρήνη στον κόσμο» που είχε προταθεί για βραβείο Νομπέλ από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Γι’ αυτό υπογραμμίζουμε την ανάγκη για αμοιβαίο σεβασμό και ισότιμες λύσεις στα προβλήματα, αναφέρει ακόμα.
Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών τάσσεται υπέρ της πρωτοβουλίας του ΝΑΤΟ προς την αποτροπή συγκρούσεων και της Γερμανίας για αποκλιμάκωση με απώτερο στόχο την αναβίωση των ήδη υφιστάμενων διμερών μηχανισμών ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα.
«Ελπίζουμε ότι η Αθήνα αντιλαμβάνεται ότι αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η Τουρκία σέβεται την Ελλάδα αρκετά ώστε να μη θέλει να διαπραγματευτεί και να συμφωνήσει με άλλα μέρη για θέματα που θα έπρεπε να διευθετηθούν απευθείας ανάμεσα στους δύο γείτονες» σημειώνει.
Καταλήγοντας αναφέρει:
«Κάθε κρίση μπορεί να δημιουργήσει μια ευκαιρία και πρέπει να την αδράξουμε και να προχωρήσουμε ειρηνικά. Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε διαδικασία διαπραγμάτευσης πρέπει να περιλαμβάνει μια άσκηση δούναι και λαβείν. Η εναλλακτική είναι να σπρώξεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να ελπίζεις ότι θα φύγουν ή κάποιος άλλος θα τα λύσει για λογαριασμό σου. Ωστόσο, τα προβλήματα τείνουν να γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα όσο περνά ο καιρός, πόσο μάλλον να εξαφανιστούν από μόνα τους».
Μάλιστα, κλείνοντας αναφέρει ότι στην τουρκική πλευρά υπάρχει η δυνατή, αποτελεσματική και λογική ηγεσία που χρειάζεται.
«Ό,τι κάνουμε σήμερα θα καθορίσει όχι μόνο το παρόν, αλλά και το αύριο και γνωρίζετε πολύ καλά ότι η Τουρκία μπορεί να ακολουθήσει την Ελλάδα σε οποιαδήποτε ατραπό επιλέξει. Η επιλογή δεν ανήκει στην πραγματικότητα ούτε στην Τουρκία ούτε στη Γαλλία, ούτε σε κανέναν άλλο γι’ αυτό το θέμα, αλλά στους σεβαστούς ηγέτες και στον λαό της Ελλάδας».
18°
