Έφυγε από τη ζωή ο διάσημος Χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα λόγω κορωνοϊού.
Ο στρατευμένος χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα, ο οποίος είχε εξορισθεί από τη δικτατορία του Αουγκούστο Πινοτσέτ, πέθανε σε ηλικία 70 ετών στην Ισπανία λόγω κορωνοϊού, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο εκδοτικός οίκος του. Ο Σεπούλβεδα είναι ο συγγραφέας περίπου είκοσι μυθιστορημάτων, χρονικών, διηγημάτων και βιβλίων για παιδιά που έχουν μεταφρασθεί σε πενήντα χώρες.
«Ο συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα πέθανε στο Οβιέδο. Η ομάδα του Tusquets Editores εκφράζει τη βαθιά θλίψη της για την απώλειά του», γράφει ο ισπανικός εκδοτικός όμιλος στην ανακοίνωση που εξέδωσε.
Ο 70χρονος συγγραφέας εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα την 25η Φεβρουαρίου, ενώ είχε ήδη επιστρέψει στις Αστούριες όπου διέμενε. Ο συγγραφέας είχε καταλύσει στη βόρεια Πορτογαλία το διάστημα 18ης-23ης Φεβρουαρίου όπου συμμετείχε σε ένα λογοτεχνικό φεστιβάλ.
Ο Σεπούλβεδαγεννήθηκε τον Οκτώβριο 1949 στο Οβάγιε, μια πόλη που βρίσκεται βόρεια της πρωτεύουσας Σαντιάγο. Εντάχθηκε από πολύ νέος στην κομμουνιστική νεολαία και μετά στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Εξαιτίας της ένταξής του αυτής συνελήφθη το 1973 από το καθεστώς του στρατηγού Αουγκούστο Πινοτσέτ.
Θα αναφερθεί σ' αυτή τη σκοτεινή περίοδο στο βιβλίο του «Η τρέλα του Πινοτσέτ» (La locura de Pinochet, 2003). «Γράφω γιατί πιστεύω στη μάχιμη δύναμη των λέξεων», έλεγε ο συγγραφέας, ο οποίος περίμενε μέχρι το 2017 για να ανακτήσει τη χιλιανή υπηκοότητά του που του είχε στερήσει ο Πινοτσέτ.
Αφού έμεινε στη φυλακή για δυόμιση χρόνια, τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό χάρη στην παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας και κατάφερε να διαφύγει και να παραμείνει σχεδόν έναν χρόνο στην παρανομία. Συνελήφθη και πάλι και καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 28 ετών, μια ποινή που μετατράπηκε σε εξορία και πάλι χάρη στη Διεθνή Αμνηστία. Αναχώρησε από τη Χιλή το 1977 και δεν επέστρεψε ποτέ για να εγκατασταθεί.
Αρχικά επρόκειτο να εξορισθεί στη Σουηδία, όμως δραπέτευσε σ' έναν σταθμό στην Αργεντινή και άρχισε μία περιπλάνηση πολλών ετών στη Νότια Αμερική, ιδρύοντας θεατρικούς θιάσους στον Ισημερινό, στο Περού και στην Κολομβία και στρατεύθηκε στο πλευρό των Σαντινίστας στη Νικαράγουα.
Το 1978 και στο πλαίσιο ενός προγράμματος της Unesco, μοιράσθηκε για έναν χρόνο τη ζωή του και τις εμπειρίες του με τους ινδιάνους Σουάρ και η γνωριμία του μαζί τους θα του δώσει την έμπνευση για το «Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης» (1989). Αυτό το πρώτο του μυθιστόρημά του μεταφράσθηκε σε 35 γλώσσες και μας προσκαλεί να ξανασκεφθούμε τη σχέση μας με τη φύση.
Εγκαταλείποντας τη Λατινική Αμερική, ο Σεπούλβεδα από το 1982 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, πρώτα στο Αμβούργο, στη Γερμανία, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και συνεργάσθηκε για χρόνια με την Greenpeace, με την οποία όργωσε τις θάλασσες.
Αφού ξαναβρήκε την πρώτη γυναίκα του, την ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες, που είχε βασανισθεί από τη χιλιανή δικτατορία, εγκαταστάθηκε το 1996 στην Χιχόν, στης Αστούριας.
Ο Λουίς Σεπούλβεδα, ο οποίος είχε επίσης μια μάλλον περιθωριακή δραστηριότητα ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης, έγραψε μεταξύ άλλων τα βιβλία «Patagonia Express», «Χρονικά του περιθωρίου», «Το τέλος της ιστορίας» (στα ελληνικά από τις εκδ. Opera, μτφ. Αχ. Κυριακίδης).
Ένα άλλο βιβλίο του που σημείωσε μεγάλη επιτυχία ήταν «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ' ένα γλάρο να πετάει». Απευθύνεται σε «νέους από 8 έως 88 ετών» και έγινε και ταινία κινουμένων σχεδίων.
6°
