Η εικόνα ενός άντρα που πέφτει από τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, λίγο μετά την τρομοκρατική επίθεση στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Μία εικόνα - σύμβολο της τεράστιας τραγωδίας που οι περισσότεροι παρακολουθήσαμε ζωντανά από τις τηλεοράσεις μας. Οι κάμερες ζούμαραν συχνά σε άντρες και γυναίκες που από φόβο μην καούν ζωντανοί, επέλεξαν να πηδήξουν στο κενό από τεράστιο ύψος, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν θα επιζήσουν. Επέλεξαν έτσι τον θάνατο από τον θάνατο.
Ο φωτογράφος Richard Drew βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο σημείο και απαθανάτισε με την κάμερά του πολλές σκηνές, με πιο διάσημη ίσως αυτή της ελεύθερης πτώσης ενός άγνωστου. Το περιοδικό Esquire ήταν αυτό που βάφτισε επίσημα τη φωτογραφία με το όνομα «ο άντρας που πέφτει». Ο Drew βρισκόταν εκεί για λογαριασμό του πρακτορείου Associated Press και χρόνια αργότερα θα περιγράψει τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε εκείνες τις ώρες.
Λίγο νωρίτερα ήταν σε μία επίδειξη μόδας για έγκυες γυναίκες για λογαριασμό του πρακτορείου στην περιοχή Bryant Park. Κάλυπτε την επίδειξη όταν ένας καμεραμάν του CNN τους ενημέρωσε ότι ένα αεροπλάνο έπεσε στον βόρειο Πύργο. Την ίδια στιγμή χτύπησε το κινητό του Drew και ήταν ο αρχισυντάκτης του. Μάζεψε γρήγορα τον εξοπλισμό του στην τσάντα και πήρε το μετρό για να φτάσει στο πιο κοντινό σημείο.
Ο Richard Drew
«Ήμουν στον δρόμο και έβγαζα φωτογραφίες του κτιρίου που καιγόταν. Ξαφνικά αρχίσαμε να βλέπουμε ανθρώπους να βγαίνουν στα παράθυρα και να ψάχνουν διέξοδο στο κενό». Την στιγμή εκείνη εξηγεί ότι ενστικτωδώς πήρε την κάμερα και άρχισε να φωτογραφίζει τους άγνωστους που επιχειρούσαν το ύστατο άλμα στο κενό. Η συγκεκριμένη δεν είναι η μοναδική φωτογραφία του εν λόγω άντρα. Ο Drew τον έχει πετύχει και σε άλλα κλικ λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου, πριν ή μετά, σε άλλες στάσεις, κατά τη διάρκεια της ίδιας πάντα πτώσης.
Θυμάται ότι ο κόσμος άρχισε να πέφτει σχεδόν μόλις το πρώτο αεροπλάνο έπεσε στον πρώτο Πύργο και μόλις ξεκίνησε η φωτιά, και εξακολουθούσε να πέφτει σχεδόν μέχρι την στιγμή που ο Πύργος έπεσε σαν τραπουλόχαρτο. Εξηγεί πως έπεφταν από τα παράθυρα που είχαν ήδη σπάσει από την σύγκρουση ή από παράθυρα που έσπαγαν οι ίδιοι μέσα στον πανικό τους. Έπεφταν για να ξεφύγουν από την ασφυξία, από τον καπνό και τη φωτιά. Έπεφταν, όπως σημειώνει ο συντάκτης του περιοδικού Esquire, «για να ανασάνουν άλλη μία φορά πριν πεθάνουν».
Ο Drew τους έβλεπε να πέφτουν συνέχεια, από όλες τις πλευρές του κτιρίου και από όλους τους ορόφους, γύρω και πάνω από την τεράστια τρύπα που είχε γίνει στο κτίριο. «Αυτό που κάνει τη φωτογραφία να ξεχωρίζει ίσως, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι όποιος βλέπει αυτή την εικόνα μπορεί να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή. Οποιοσδήποτε μπορεί να σκεφτεί ότι ήταν πιθανόν να βρισκόταν στη θέση του και να έπαιρνε την ίδια απόφαση να πέσει στο κενό» εξηγεί.
«Είναι μία πολύ ήρεμη φωτογραφία», παραδέχεται. «Δεν μοιάζει με άλλες βίαιες φωτογραφίες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε άλλες αντίστοιχες καταστροφές». Και πράγματι. Στην εικόνα αυτή, που έμελε να γίνει διάσημη με τον τίτλο «ο άντρας που πέφτει», δεν βλέπουμε ίχνος αίματος, δεν υπάρχει κανένα τραύμα, καμία άσκηση βίας. Φαινομενικά τουλάχιστον, γιατί η βία ήταν αυτή που έσπρωξε τον συγκεκριμένο άντρα και πολλούς ακόμα να πηδήξουν στο κενό από τα παράθυρα των γραφείων τους.
Ο Richard Drew δεν πρόσεξε τη συγκεκριμένη εικόνα παρά μόνο όταν έφυγε από το σημείο και επέστρεψε στο γραφείο του. «Δεν ήξερα ότι υπήρχε φωτογραφία με τον άντρα σε αυτή την στάση μέχρι που πέρασα τα αρχεία στον υπολογιστή μου. Φώναξα έναν από τους διευθυντές του πρακτορείου και του την έδειξα. Του είπα: Αυτή είναι». Και πράγματι ήταν αυτή. Αυτή που οι Times επέλεξαν ως μία από τις 100 πιο επιδραστικές φωτογραφίες που είδαμε ποτέ. Από την επόμενη ημέρα η φωτογραφία δημοσιεύθηκε στους New York Times αλλά και σε άλλα έντυπα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Richard Drew
Κάποια έντυπα αναγκάστηκαν να βάλουν στο συρτάρι τη φωτογραφία αφού υπήρχαν αντιδράσεις από αναγνώστες για την αγριότητα της εικόνας αλλά και κατηγορίες για εκμετάλλευση νεκρού. «Ποτέ δεν μετάνιωσα που "πήρα" τη φωτογραφία. Είναι χωρίς αμφιβολία μία από τις λίγες που δείχνουν κάποιον λίγα δευτερόλεπτα πριν πεθάνει εκείνη την ημέρα», εξηγεί. Και πράγματι, σε μία μέρα που σκοτώθηκαν χιλιάδες τυχαίοι άνθρωποι και ενώ δίπλα ακριβώς βρίσκονταν εκατοντάδες φωτογράφοι, δημοσιογράφοι και κάμερες, υπάρχουν ελάχιστες εικόνες που δείχνουν κάποιον να πεθαίνει.
Η ταυτότητα του πρωταγωνιστή της φωτογραφίας μένει ακόμα, 17 χρόνια μετά, άγνωστη. Σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ θεωρείται πιθανόν να είναι ένας υπάλληλος του εστιατορίου Windows on the World που βρισκόταν στον τελευταίο όροφο ενός από τους δύο πύργους. Ωστόσο, επίσημα δεν έχει γίνει καμία ταυτοποίηση.
