Το κόκκινο περίπτερο

Το έκτο βιβλίο της σειράς «Οι έρευνες του Δικαστή Τι», η οποία κυκλοφορεί αποκλειστικά από τις εκδόσεις Μίνωας, σε νέα μετάφραση.

Στην κλασική σειρά βιβλίων του Ρόμπερτ βαν Γκούλικ προστίθεται μια ακόμα ευφάνταστη αστυνομική ιστορία. Σχολαστικά πιστές στον παλιό, αυθεντικό κινεζικό τρόπο αφήγησης αστυνομικών ιστοριών αλλά και όμορφα διανθισμένες με πολυποίκιλα στοιχεία ώστε να ικανοποιούν τον σύγχρονο αναγνώστη, οι απολαυστικά δαιμόνιες ιστορίες μυστηρίου του Ρόμπερτ βαν Γκούλικ ξαναζωντανεύουν με επιδεξιότητα την παλιά Κίνα.

Κείμενο οπισθοφύλλου:

Ο Δικαστής Τι, επίτροπος της περιοχής Που-Γιανγκ, έχει μια απροσδόκητη συνάντηση στο Κόκκινο Περίπτερο με την πιο ισχυρή και διάσημη εταίρα στο Νησί του Παραδείσου, τη Φθινοπωρινή Σελήνη. Λίγες ώρες αργότερα, ανακαλύπτει το πτώμα της στον ίδιο χώρο όπου δύο μέρες πριν είχε βρεθεί νεκρός και ο νεαρός κρατικός αξιωματούχος που είχε περάσει την τελευταία του εβδομάδα μαζί της.

Ο Δικαστής Τι, μαζί με τον έμπιστο βοηθό του Μα Γιουνγκ, καλείται να επιλύσει το μυστήριο των δύο θανάτων, αλλά ζει και τον εφιάλτη ενός παλιού αποτροπιαστικού εγκλήματος που διαπράχθηκε τριάντα χρόνια πριν. Στην προσπάθειά του να φέρει εις πέρας την αποστολή του, παρασύρεται στον κόσμο των ιερόδουλων της Αυτοκρατορικής Κίνας, έναν κόσμο υφασμένο από ψέματα και θλιβερές ιστορίες.

Το Κόκκινο Περίπτερο, όπου οι εκλεγμένες βασίλισσες ομορφιάς του Νησιού του Παραδείσου απολάμβαναν τον έρωτα με τους τυχερούς εραστές τους, γίνεται η σκηνή τριών μυστηριωδών θανάτων. Θα καταφέρει ο γενειοφόρος δικαστής της αρχαίας Κίνας να
φέρει στο φως το εκπληκτικό μυστικό που κρύβεται στο περιβόητο διαμέρισμα της ακολασίας;

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Ρόμπερτ βαν Γκούλικ ήταν εμβριθής μελετητής του πολιτισμού της Ανατολής, διπλωμάτης, μουσικός και συγγραφέας, ευρύτερα γνωστός για τις αστυνομικές ιστορίες του Δικαστή Τι.

Γεννήθηκε στο Ζούτφεν της Ολλανδίας και ήταν γιος αρχίατρου του ολλανδικού στρατού στις τότε αποκαλούμενες Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (τη σημερινή Ινδονησία). Από την ηλικία των τριών μέχρι τα δώδεκά του χρόνια έζησε στην Μπατάβια (τη σημερινή Τζακάρτα), όπου διδάχτηκε τη μανδαρινική και άλλες γλώσσες. Το 1934 πήγε στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και το 1935 πήρε το διδακτορικό του. Η κατάρτιση και η ευρεία γλωσσομάθειά του τον οδήγησαν στο Ολλανδικό Διπλωματικό Σώμα, στο οποίο και εντάχτηκε το 1935, για να υπηρετήσει σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Ανατολική Ασία.  Όταν η Ιαπωνία κήρυξε τον πόλεμο στην Ολλανδία το 1941, υπηρετούσε στο Τόκιο, απ’ όπου διέφυγε το 1942 μαζί με τους υπόλοιπους διπλωμάτες των Συμμαχικών Δυνάμεων. Πέρασε το διάστημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως γραμματέας της ολλανδικής αποστολής στην εθνικιστική κυβέρνηση του Τσιάνγκ Κάι Σεκ στο Τσονγκτσίνγκ. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του
στην Κίνα παντρεύτηκε τη Σούι Σιφάνγκ, κόρη ενός αυτοκρατορικού μανδαρίνου της Δυναστείας των Τσινγκ, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Επέστρεψε στην Ιαπωνία το 1949 και έμεινε εκεί για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Όσο υπηρετούσε στο Τόκιο, δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, τη μετάφραση ενός αστυνομικού μυθιστορήματος της Κίνας του 18ου αιώνα. Ο βασικός χαρακτήρας του βιβλίου, ο Δικαστής Τι, βασιζόταν σε ένα υπαρκτό πρόσωπο, που έζησε τον 7ο αιώνα, την περίοδο της Δυναστείας των Τανγκ.  Χάρη στη μετάφραση αυτού του λησμονημένου έργου, ο βαν Γκούλικ άρχισε να ενδιαφέρεται για την κινεζική αστυνομική μυθοπλασία. Ακολουθώντας το πρότυπο της παλιάς κινεζικής ιστορίας θα συγγράψει το πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα με ήρωα τον Δικαστή Τι (Chinese Maze Murders, 1950). Το βιβλίο μεταφράστηκε στα ιαπωνικά και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία ωθώντας τον συγγραφέα να προχωρήσει στην κινεζική μετάφραση, που δημοσιεύτηκε στη Σιγκαπούρη το 1953. Η αγγλική εκδοχή της ιστορίας δημοσιεύτηκε το 1957. Τα επόμενα μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον Δικαστή Τι γράφτηκαν και εκδόθηκαν αρχικά στα αγγλικά και ακολούθησαν η κινεζική και η ιαπωνική μετάφραση. Στη συνέχεια ο συγγραφέας γύρισε όλο τον κόσμο, υπηρετώντας ως διπλωμάτης από το Νέο Δελχί, την Κουάλα Λουμπούρ και τη Βηρυτό (στον Εμφύλιο Πόλεμο του 1958) μέχρι τη Χάγη. Το 1959 έγινε ανταποκριτής της Βασιλικής Ολλανδικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, απ’ όπου παραιτήθηκε το 1963. Από το 1965 μέχρι τον θάνατό του στη Χάγη το 1967 υπηρέτησε ως Ολλανδός Πρέσβης στην Ιαπωνία.