Η λήθη που θα γίνουμε

Ο γιατρός Έκτορ Αµπάδ Γκόµες αφιέρωσε τα τελευταία του χρόνια, µέχρι και την ηµέρα που έπεσε δολοφονηµένος στο κέντρο του Μεδεγίν, στην υπεράσπιση της κοινωνικής ισότητας και στα ανθρώπινα δικαιώµατα. Η Λήθη που θα γίνουµε είναι η τρυφερή και υποµονετική ανασύνθεση ενός προσώπου, του πατέρα του συγγραφέα. Είναι µια ιστορία γεµάτη χαµόγελα που τραγουδάει τη χαρά της ζωής ενώ, ταυτόχρονα, καταδεικνύει τη θλίψη και την οργή που προκαλεί ο θάνατος ενός σπάνιου πλάσµατος. Το ξόρκισµα της πατρικής µορφής είναι µια πρόκληση που διατρέχει πολλές διάσηµες σελίδες της ιστορίας της λογοτεχνίας. Ποιος δε θυµάται τα έργα του Κάφκα, του Φίλιπ Ροθ, του Μάρτιν Έιµις ή του Β. Σ. Νάιπολ για τον πολυαγαπηµένο ή αµφισβητούµενο γονιό του; Τώρα θα µας είναι δύσκολο να ξεχάσουµε κι αυτό το σπαρακτικό βιβλίο, γραµµένο µε γενναιότητα και τρυφερότητα από τον Έκτορ Αµπάδ Φασιολίνσε. «Ένα βιβλίο καταπληκτικό και απαραίτητο, συγκλονιστικά γενναίο και έντιµο. Κάποιες στιγµές αναρωτήθηκα πώς βρήκε το θάρρος να το γράψει». Χαβιέρ Θέρκας «Ένα βιβλίο όµορφο, αυθεντικό και συγκινητικό». Ρόσα Μοντέρο «Αυτό το βιβλίο το φυλάω σαν ψίχουλα, για όταν θα χρειαστεί να διασχίσω νύχτα ένα µεγάλο δάσος». Μανουέλ Ρίβας