Το φιλμ της αλήθειας

«Κι όταν τον είδε πάλι μπροστά της, του είπε εκείνη, χωρίς να έχει να της πει κάτι καινούργιο, όταν τον είδε πάλι περίεργο και προβληματισμένο, όταν τον είδε να μη τη βάζει πάλι σε πρώτο πλάνο, παρ’ όλο που ήταν εκεί μπροστά του ύστερα από σχεδόν μια βδομάδα που είχαν να ιδωθούν, τότε κατέρρευσε τελείως. Δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί. Δεν θα έπρεπε λογικά να συμβεί κάτι τέτοιο, ήταν ετερόφωτη, αυτοδημιούργητη, με την έννοια ότι δεν είχε ανάγκη κανέναν, δεν έπρεπε δηλαδή να έχει ανάγκη κανέναν, είχε τη δουλειά της, τα λεφτά της, το σπίτι της, τ’ αμάξι της, ύστερα δεν ήταν κανένα ασχημόπαπο, πάντα της κύκνος ήταν, τις μπαταρίες της μπορούσε να γεμίσει όποτε ήθελε, που έλεγε ο λόγος, τότε λοιπόν γιατί κατέρρευσε στην ιδέα ότι οι προσδοκίες της για μια συνέχεια στη σχέση της, για μια ενδεχομένως καινούργια αρχή, κατέρρεαν κι αυτές».

Η μια «γωνία» του τριγώνου είναι ένας ψυχολόγος που θέλει ν’ αλλάξει τον εαυτό του. Η άλλη είναι ένας ιδεαλιστής συγγραφέας, ανερχόμενο πολιτικό στέλεχος. Βλέπουν και οι δύο μια γοητευτική καριερίστα που δεν μπορεί να αποφασίσει ποιον από τους δύο θέλει περισσότερο. Ή και τους δύο; Τα μπρος πίσω των σχέσεών τους καθορίζονται από το περιβάλλον, τους φόβους, τις ανασφάλειες και τις προθέσεις τους. Ο Δημήτρης Γρυπαίος παρακολουθεί κατά πόδας τους ήρωες και δεν αφήνει τίποτα στο σκοτάδι: σκέψεις, πράξεις, υπονοούμενα… Ποιος ξέρει; Σίγουρα κάποιος μπορεί να αναγνωρίσει μια ερωτική του σχέση εδώ.