Το κάλπικο ζύγι

Αφού υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια ως πυροτεχνουργός, ο υπαξιωματικός Άνζελμ Άιμπενσυτς παραιτείται από το στράτευμα για χάρη της γυναίκας του και αναλαμβάνει τη θέση ενός κρατικού επιθεωρητή, αρμόδιου για τον έλεγχο των μέτρων και σταθμών. Όμως, στην απομακρυσμένη περιφέρεια του Ζλότογκροντ, όπου η απάτη και η δωροδοκία βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, ένας άνθρωπος έντιμος όπως ο Άιμπενσυτς, που φροντίζει με ευσυνειδησία για την τήρηση των νόμων, δεν μπορεί παρά να είναι γεννημένος εχθρός των εμπόρων. Ολομόναχος ανάμεσα σε απατεώνες, χαρτοκλέφτες και λιποτάκτες, πασχίζει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει σταθερές τις αξίες του, για να τις δει σύντομα να καταρρέουν ή μία μετά την άλλη, ερχόμενος σε σύγκρουση με τον εαυτό του, έρμαιο ενός κόσμου που θα τον οδηγήσει στην καταστροφή. Η παραβολή για τα κάλπικα ζύγια γεννήθηκε το 1937, όταν ο Γιόζεφ Ροτ ζούσε στο Παρίσι. Στο πρόσωπο του Άνζελμ Άιμπενσυτς, ο συγγραφέας δημιούργησε έναν από τους πιο πειστικούς και συγκινητικούς χαρακτήρες του. Μέσα από την αναπόδραστη παρακμή του τίμιου επιθεωρητή, που αναζήτα καταφύγιο στο ποτό και σ' έναν αδύνατο και καταστροφικό έρωτα, σκιαγραφεί με απλότητα και αγωνία, ένταση και μυστήριο, τον κόσμο της ετοιμόρροπης Αυστροουγγαρίας, της τελευταίας ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Με λιτά μέσα, δημιουργεί σαγηνευτικές εικόνες αλλά και σκηνές γεμάτες λαμπερές λεπτομέρειες, διανθισμένες με μια ανεπαίσθητη αύρα παρωδίας, με φόντο τα σκονισμένα, χιονοσκέπαστα και λασπερά τοπία της μεθοριακής υπαίθρου, στα σύνορα με τη Ρωσία. Το Κάλπικο ζύγι αποτελεί ένα από τα πιο αριστοτεχνικά και άρτια μυθιστορήματα της ύστερης περιόδου του Ροτ.