Εντιμότατη εταιρεία

μτφ. Γιάννης Στρίγκος

Αν ο Κάφκα και ο Χίτσκοκ είχαν οικολογικές ανησυχίες, θα μπορούσαν να το είχαν συνυπογράψει. Πριν τις προεδρικές εκλογές μια ομάδα οικολόγων ακτιβιστών χακεύουν τον υπολογιστή ενός στελέχους της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας. Παρακολουθώντας το δωμάτιό του από τον υπολογιστή τους γίνονται μάρτυρες της δολοφονίας του και καταλήγουν στην παρανομία κυνηγημένοι τόσο από τους αστυνομικούς όσο και από τους δολοφόνους. Οι τελευταίοι ανέλαβαν δράση ακολουθώντας τις εντολές του υπουργού Οικονομικών που κατεβαίνει υποψήφιος πρόεδρος στη Γαλλία.

Με «Μήλο του Πάρη» την πυρηνική ενέργεια, οι δύο συγγραφείς είναι αμείλικτοι στην κριτική τους για τη διαπλοκή της πολιτικής και των επιχειρήσεων. Οι δύο αντίπαλοι των εκλογών (εδώ δεν ισχύει αναγκαστικά αυτό που λένε κάθε ομοιότητα με πρόσωπα είναι συμπτωματική) είναι ικανοί για τα πάντα προκειμένου να κερδίσουν (εξαιρετικό το κεφάλαιο όπου ο σύμβουλος του κατά τα φαινόμενα ηττημένου στις προσεχείς εκλογές υποψηφίου προτείνει στον τελευταίο πριν το ντιμπέιτ να μη θέσει ένα θέμα-αγκάθι). Μπορεί η κριτική να γίνεται από αριστερά, ωστόσο οι συγγραφείς δεν είναι αιθεροβάμονες – αμείλικτοι είναι και στα σχόλιά τους για την ακτιβιστική ομάδα. Μπορεί η υπόθεση να διελευκάνεται, αλλά δεν πρόκειται ν’ ανοίξει ρουθούνι και η καθεστηκυία τάξη θα παραμείνει ακλόνητη. Επίσης, έξω από τις πολιτικές προσεγγίσεις, ενδιαφέρουσα είναι η γυναικεία ματιά πάνω στον ήρωα-αστυνομικό επιθεωρητή. Μπορεί να μοιάζει με άλλους επιθεωρητές αστυνομικών μυθιστορημάτων, αλλά στερείται των πολύ «μάτσο» στοιχείων τους. Το βιβλίο έχει κερδίσει το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας (2011).