Μήδεια, Ιππόλυτος, Τρωάδες

Επέλεξα αυτές τις τρεις τραγωδίες του µαγικού Ευριπίδη, ενώ ονειρεύοµαι και τις άλλες, γιατί έχουν ένα κοινό «µοτίβο», ένα σηµαντικότατο για τη σύνθεση του µύθου «εύρηµα»: Το συντετριµµένο νεανικό σώµα. Στη Μήδεια είναι τα σφαγµένα παιδιά. Στον Ιππόλυτο ο ίδιος ο τσακισµένος από το άρµα του νεαρός ήρωας. Στις Τρωάδες ο ριγµένος από τα τείχη µικρός Αστυάνακτας. Στη Μήδεια ακούµε µόνο τις εκκλήσεις των παιδιών για βοήθεια από µέσα. Στον Ιππόλυτο τον θρήνο του ίδιου του κατατσακισµένου νέου ως το ύστατο ψυχοµαχητό του. Στις Τρωάδες η φωνή του θύµατος έχει οριστικά σιγήσει. Η Εκάβη αναλαµβάνει να θρηνήσει για λογαριασµό του και για λογαριασµό µας τη θυσία της νεότητας κάθε φορά που τα αδιέξοδα των ανθρώπινων σχέσεων ή οι νόµοι της Ιστορίας χρειάζονται θύµατα. Δ. Χ.

Ο Ευριπίδης (480-406 π.Χ.), ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές μας και κατά πολλούς ο τραγικότερος, καταγόμενος από τη Φλύα του δήμου Κεκρωπίας (το σημερινό Χαλάνδρι) λέγεται ότι γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, τόπο όπου φαίνεται ότι έζησε περιστασιακά και εργάστηκε. Έζησε μέσα στην κοσμογονία νέων ιδεών και ιστορικών αναταράξεων που χαρακτήρισαν την εποχή από τη μάχη του Μαραθώνα ως το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Στο έργο του αποτυπώθηκε με αξεπέραστη δύναμη η διερώτηση του ανθρώπου για τα όρια της ελευθερίας του στη βέβαιη σύγκρουση με το θείο, τη μοίρα και τις δυνάμεις που κατευθύνουν την Ιστορία.

Η Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου είναι ποιήτρια. Έχει εκδώσει δεκαεπτά βιβλία ποίησης, ένα πεζογραφίας κι ένα ανθολόγιο μεταφρασμένης αρχαίας λυρικής ποίησης. Έχει βραβευτεί με το κρατικό βραβείο ποίησης (2008), το βραβείο ποίησης του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης (2015 ) και το βραβείο ποίησης «Ζαν Μορεάς» (2017).