«Παλιοί Λογαριασμοί» του Γρηγόρη Αζαριάδη

Πρόκειται για ένα κράμα νέο-πολάρ και μεσογειακού κοινωνικoαστυνομικού μυθιστορήματος με επιρροές από τον Μανσέτ, τον Μονταλμπάν και τον Ιζζό, το οποίο σηματοδότησε τη νέα εποχή της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας.

Τέσσερις επώνυμοι Αθηναίοι, οι οποίοι συνδέονταν από τα χρόνια της δικτατορίας, δολοφονούνται ο ένας μετά τον άλλον σ’ αυτό το ατμοσφαιρικό, «καταιγιστικό πολάρ, που καθηλώνει με τις ανατροπές και την καλοδουλεμένη πλοκή του» (Νίκος Κουρμουλής, δημοσιογράφος). Ο Γρηγόρης Αζαριάδης «πατάει στα χνάρια του Πέτρου Μάρκαρη και στη μεσογειακή νουάρ λογοτεχνία» (Φίλιππος Φιλίππου, συγγραφέας) και μας προσφέρει ένα σύγχρονο κλασικό μυθιστόρημα που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Από το οπισθόφυλλο

Λίγο μετά την πτώση της Χούντας, μια παρέα αντιεξουσιαστών σπουδαστών βρίσκεται στο επίκεντρο της μεγάλης αποχής στο Αμερικανικό Κολέγιο. Μερικά χρόνια αργότερα, ακολουθεί η πορεία τους προς την αλλοτρίωση και την αφομοίωση από το μηχανισμό του κράτους και η ανέλιξή τους σε μέλη της υψηλής κοινωνίας.

Και τότε εμφανίζεται, σαν φάντασμα από το παρελθόν, ένας αόρατος φύλακας άγγελος –ή εκδικητής;– με σκοπό να κλείσει τους «παλιούς λογαριασμούς» με τους παλιούς φίλους… Ο υπαστυνόμος Μίραλης, που θα αναλάβει με την ομάδα του την υπόθεση, θα συναντήσει το μυστηριώδη αστυνομικό Μαύρο Βαρόνο και θα εμπλακεί σ’ ένα σκοτεινό mind game με το ηθικό δίλημμα «απονομή δικαιοσύνης ή εκδίκηση;»